"Ζήλος ου κατ' επίγνωσιν "

Αρχιμ. Ε.Τ.  -  Η Δικαιοσύνη του Θεού
-  από την ΦΩΝΗ ΚΥΡΙΟΥ,  9 Ιουλίου 2017 

….  'Εμπόδιο μόνον ο εαυτός μας

Ο διάβολος λυσσωδώς χρησιμοποιεί τα πάθη μας με αριστερούς και δεξιούς πολέμους, για να μας εκτρέψει από αυτή την πορεία. 

Υπάρχουν βέβαια σύμφωνα με τους Πατέρες, πόλεμοι και κατ’ άλλην έννοια: 

από τα έμπροσθεν (φόβοι για επερχόμενα δεινά στο μέλλον), 

από τα όπισθεν (απελπισία για το παρελθόν μας, όταν δεν υπάρχει στον αγωνιζόμενο ολοκληρωτική μετάνοια), 

από τα επάνω (ο αδιάκριτοs αγώνας για την επίτευξη «Ιδανικών») 

και από τα κάτω (ο πόλεμος από τα κατώτερα ένστικτα τού ανθρώπου), 

πού ζητούν να γκρεμίσουν τον αναβάτη και ηγεμόνα νου κάθε στιγμή. 

Και ναι μεν ο πόλεμος από τα αριστερά είναι επικίνδυνος, αλλά ορατός και ακάλυπτος, διότι έρχεται με την όψη της οποιασδήποτε αμαρτίας, οπότε ο νουνεχής πνευματικά πολεμά με σύμμαχο την χάρη του Χριστού και συνήθως εξέρχεται νικηφόρος, εκείνος όμως ο πόλεμος που είναι εξαιρετικά επικίνδυνος είναι ο από τα δεξιά, με προκάλυμμα την ευσέβεια.  ….

Σε έναν τέτοιον πόλεμο έχουν ενδώσει και δυστυχώς ηττηθεί εκείνοι που «θορυβούν» γενικώς στην 'Εκκλησία, εμφορούμενοι από αυτό το πνεύμα που η σημερινή αποστολική περικοπή ονομάζει, «ζήλον ου κατ' επίγνωσιν».

Ενώ η 'Εκκλησία, το σώμα του Χριστού, με την όλη λειτουργία της και σε επίπεδο θεσμών, τους δείχνει τον δρόμο και επιπλέον υπάρχει η αψευδής υπόσχεση του Σωτήρα μας, ότι δεν θα την κυριεύσουν οι πύλες του Άδη, οι συγκεκριμένοι αδελφοί μας, φέρονται ως μία συντεχνία, η οποία και μόνη έχει το προνόμιο να «ανησυχεί» για την πορεία του σκάφους, καθώς αποκλειόμαστε οι υπόλοιποι. 

Τι άλλο είναι αυτή ή νοοτροπία από φαρισαϊσμό και υποκρισία της εποχής των χρόνων του Χριστού μας, που επιβιώνει μετά τον Χριστό, πράγμα ακόμη πιο τραγικό; 

Ας προσέχουμε αδελφοί, τον εαυτό μας, ώστε να μην οδηγηθούμε λόγω τέτοιου ζήλου σε κατάσταση πνιγμού, και μάλιστα μέσα στο λιμάνι μας, την Εκκλησία του Χριστού.

[2φΑ]

Share