"Στή φάτνη τῆς ψυχῆς μας "

Ο Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος
-  από το Μήνυμα του Μητροπολίτου

Τί εἶναι τά Χριστούγεννα; Πῶς πρέπει νά τα ζήσουμε;
Μήπως κάτι πρέπει νά κάνουμε λίγο διαφορετικό, πιό οὐσιαστικό
τήν χρονιά πού βρίσκεται μπροστά μας καί πού γιά κάποιους ἀπό ἐμᾶς 

–ἐνδεχομένως καί γιά μένα– μπορεῖ νά εἶναι ἡ τελευταία μας εὐκαιρία;
Ποιό εἶναι τό νόημα τῶν Χριστουγέννων;

Ὅταν λέμε «Χριστούγεννα» καὶ «ἑορτασμὸ Χριστουγέννων» συνήθως στὸ μυαλὸ μας συνδυάζεται αὐτὸ μὲ ἀφθονία ἀγαθῶν, μὲ ἀνταλλαγὴ δώρων, μὲ στολισμοὺς καὶ ἐσχάτως μὲ ταξίδια...
Ὅλα αὐτὰ ὑπογραμμίζουν τὸ ψέμα. Δίνουν ὅμως καὶ σὲ ἐμᾶς τὴν ἀφορμὴ νὰ ἀλλάξουμε.
Ἀντὶ γιὰ τὴν ἀφθονία, ἂς δοκιμάσουμε –ἔστω γιὰ φέτος μόνο– μία ἀλλαγή:
νὰ περάσουμε τὰ Χριστούγεννα μὲ λιτότητα.
Ὄχι μὲ φτώχεια, ἀλλὰ μὲ μὴ σπατάλη, μὲ χαρά.
Τὸ τραπέζι μας νὰ εἶναι γεμάτο, νὰ ἱκανοποιήσουμε κάποιες ἀνάγκες, ἀλλὰ ὄχι τὰ περιττά. Ἀντὶ νὰ δίνουν οἱ χορτασμένοι δῶρα στοὺς χορτασμένους, νὰ καλλιεργήσουμε τὴν ἐλεημοσύνη, νὰ στερηθοῦμε λίγο γιὰ τὸν ἀδελφό.

Καὶ ἂν δὲν ἔχουμε χρήματα, νὰ δώσουμε λίγο χρόνο σὲ ἕναν πονεμένο, λίγη ὑπομονὴ σὲ κάποιον ποὺ εἶναι ἰδιόρρυθμος καὶ τὸν ἀποφεύγουν ὅλοι ἀπομονώνοντάς τον, νὰ κάνουμε λίγο κόπο γιὰ κάποιους ἀνθρώπους, νὰ πᾶμε σὲ ἕνα νοσοκομεῖο.
Αὐτὸ θὰ εἶναι τὸ καλύτερο δῶρο πρὸς τὸν Χριστό.
Ἀντὶ νὰ κάνουμε  ἄλλους στολισμούς, νὰ ἐπιμεληθοῦμε λίγο τὶς ψυχές μας – νὰ κάνουμε τὸν στολισμὸ τῆς ψυχῆς.
Εἶναι τραγικὸ τὸ σπίτι μας νὰ εἶναι γεμάτο ἀπὸ καμπανίτσες, δεντράκια καὶ λουλούδια, καὶ ἡ καρδιά μας νὰ εἶναι ἀραχνιασμένη.
Τί ὡραῖο πράγμα ὅμως, νὰ εἶναι ἡ καρδιά μας περιστόλιστη καὶ τὸ σπίτι μας νὰ ἔχει καὶ αὐτὸ τὸν ἁπλὸ καὶ κανονικό του διάκοσμο!

Καὶ ἀντὶ γιὰ ταξίδια μακρινὰ νὰ κάνουμε τὸ ἕνα ταξίδι.
Αὐτὸ τὸ ταξίδι ποὺ ἔκαναν οἱ ποιμένες – «διέλθωμεν δὴ ἕως Βηθλεὲμ καὶ ἴδωμεν τὸ ῥῆμα τοῦτο τὸ γεγονὸς» (Λουκ. β΄ 15).
Χρειάζεται λίγη ἡσυχία γιὰ νὰ καταλάβω τί εἶναι ἡ Βηθλεέμ: Εἶναι ἕνα γεγονὸς ποὺ ἔγινε κάποτε σὲ ἕνα χωριουδάκι; Ἢ μήπως εἶναι μία κατάσταση στὴν ὁποία μπορῶ καὶ ἐγὼ ὡς ἄλλος ταπεινὸς ποιμένας νὰ προσεγγίσω;

Νὰ καταλάβουμε λοιπὸν λίγο, τί εἶναι τὰ Χριστούγεννα.
Τί μᾶς λένε τὰ Χριστούγεννα;
Πῶς γεννᾶται ἡ σωτηρία μας μέσα ἀπὸ τὴν εὐτέλεια τοῦ σπηλαίου καὶ τὴν ταπείνωση τῶν σπαργάνων;
Πῶς ὁ Θεὸς βγάζει ὅλη τὴν ἀγάπη Του μὲ τὴν ἔνδυση τῆς ἀνθρώπινης φύσης;
Πῶς ὁ Θεὸς κατεβαίνει καὶ μᾶς δίνει αὐτὸ τὸ μεγάλο δῶρο τῆς ὁμοίωσής μας μαζί Του;

Αὐτὴ ἡ εὐλογημένη περίοδος ποὺ ξανοίγεται μπροστά μας, ξανοίγεται σὰν μία μοναδικὴ εὐκαιρία γιὰ τὸν κάθε ἕνα μας.
Σὲ ἐμᾶς μένει λίγο νὰ ἀνοίξουμε τὰ μάτια μας, κάπως νὰ διευρύνουμε τὴν ἀκοή μας νὰ ἀκοῦμε τὰ πνευματικὰ μηνύματα, γιὰ νὰ μπορέσουμε νὰ βρεθοῦμε κάποτε κι ἐμεῖς σὲ αὐτὴ τὴν Βηθλεέμ, νὰ χαροῦμε μὲ ὅλη μας τὴν ὕπαρξη τὰ Χριστούγεννα.
Καὶ τότε, αὐτὰ τὰ Χριστούγεννα θὰ βεβαιώνουν ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι μεθ’ ἡμῶν, ὅτι ὁ Θεὸς βρίσκεται ἀνάμεσά μας, καὶ ὄχι μόνο ἀνάμεσά μας, ἀλλὰ τελικῶς καὶ ἐντὸς ἡμῶν –
«ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ ἐντὸς ὑμῶν ἐστιν» (Λουκ. ιζ΄ 21).

Εὔχομαι νὰ δώσει ὁ Θεὸς σὲ ὅλους μας ἀνεξαιρέτως νὰ ἀξιωθοῦμε νὰ ἀντικρύσουμε τὸν Κύριο, ὄχι μόνο γεννώμενο στὴν φάτνη τῆς Βηθλεέμ, ἀλλὰ –κυρίως– ἀνακλινόμενο στὴ φάτνη τῆς ψυχῆς μας.

imml – [2fA]

Share