Από τον π. Διονύσιο Ταμπάκη
- Πώς είστε Γέροντα;
- Δόξα Τω Θεώ, πολύ καλά, πιο καλά δεν γίνεται! εσείς;
- Εεε, ας τα λέμε καλά.
- Ααα!... Εσύ έχεις παιδιά;
- Ναι, έχω ένα, 20 χρονών.
- Και το αγαπάς;
- Ναι, έχω ένα, 20 χρονών.
- Και το αγαπάς;
- Ουου! μόνο; Όλη μας τη ζωή έχουμε δώσει μαζί με την σύζυγό
μου, για να το δούμε ευτυχισμένο.
- Ε λοιπόν, αν ρωτήσουμε το παιδί σου πώς τα πέρασε τόσα χρόνια με τους γονείς του και μας απαντήσει: «εεε… ας τα λέμε καλά… », εσύ πώς θα αισθανθείς;
- Μαχαίρι θα κόψει την καρδιά μου!
- Ε λοιπόν, αν ρωτήσουμε το παιδί σου πώς τα πέρασε τόσα χρόνια με τους γονείς του και μας απαντήσει: «εεε… ας τα λέμε καλά… », εσύ πώς θα αισθανθείς;
- Μαχαίρι θα κόψει την καρδιά μου!
- Έτσι όμως πληγώνουμε και εμείς τον καλό Θεό, όταν δεν
αναγνωρίζουμε την ατελεύτητη και τρυφερή Του αγάπη για τον καθένα μας προσωπικά
και όλο γκρινιάζουμε σαν τα κακομαθημένα παιδιά…
pemptousia –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου