ΤΟ ΨΥΧΟΧΑΡΤΙ
Σκιές οι μνήμες κι οι ψυχές
κι όπως βραδιάζει
περνούν απ’ το κατώφλι τ’ ουρανού
στης απουσίας το χαρτί
χαμογελούν αχνά στην άγνοια μας,
ζυγιάζουν με σεβασμό το τότε με το σήμερα
και γνέφουν ευχαριστίες
στο κάλεσμα της αγάπης μας
Ο κόσμος όλος μια Πρόθεση ευωδιαστή
λιβάνι σμύρνα και χρυσάφι
αγάπη ικεσία κι έλεος
σ' όσους ακούνε τ' όνομα τους
μια οικογένεια όλοι με θολωμένα μάτια
παλιές εικόνες πόνος προσδοκία
φτερουγίσματα καρδιάς και αγγέλων
χούφτα-χούφτα το στάρι
στα σκαλιά του Ιερού
κάθε κουταλιά κι επίκληση
και δέηση και στεναγμός
ολόρθα τα κεράκια αναμμένα
τρεμοπαίζει η ανάσα τους
στον ήχο της προσευχής
και η μικρή ζεστή τους φλόγα,
στην ταπεινότητα της ελπίδας τους.
τρεμοπαίζει η ανάσα τους
στον ήχο της προσευχής
και η μικρή ζεστή τους φλόγα,
στην ταπεινότητα της ελπίδας τους.
Μ Ψ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου