Τετάρτη 14 Φεβρουαρίου 2018

"Απορώ.. "




Πλούταρχος,  ΠΕΡΙ ΚΡΕΟΦΑΓΙΑΣ
-  από τα "Ηθικά"


Απορώ τι συνέβη και τι ένιωθε ο πρώτος άνθρωπος και ακούμπησε το στόμα του σε αίμα σκοτωμένου πλάσματος, πλησίασε τα χείλη του σε σάρκα νεκρού ζώου και παραθέτοντας σε τραπέζι σιτεμένα πτώματα, ονόμασε λιχουδιές και νοστιμιές, τα όργανα που λίγο πριν βρυχούνταν, μιλούσαν, κινούνταν και έβλεπαν. 
Πώς τα μάτια του άντεξαν να δουν το αίμα των πλασμάτων που σφάζονταν, γδέρνονταν, διαμελίζονταν, πώς η όσφρησή του άντεξε την αποφορά, πώς η σκέψη του μιάσματος δεν απέτρεψε τη γλώσσα να αγγίζει ξένα έλκη και να απολαμβάνει τους χυμούς και τα υγρά θανάσιμων τραυμάτων. 

Το ότι δεν είναι στη φύση του ανθρώπου, το να τρώει κρέας, φαίνεται κατ’ αρχάς από την κατασκευή του σώματος. 
Πράγματι το ανθρώπινο σώμα δε μοιάζει με κανενός ζώου από όσα έχουν φτιαχτεί για να τρώνε κρέας: Δεν υπάρχουν προτεταμένα χείλη, μυτερά νύχια ή κοφτερά δόντια, γερό στομάχι και θερμή πνοή ικανή να μετατρέψει και να επεξεργαστεί τα βαριά συστατικά του κρέατος. 
Έτσι η φύση με τα λεία δόντια, το μικρό στόμα, τη μαλακή γλώσσα και την αδυναμία της πνοής για πέψη, αποκλείει τη σαρκοφαγία.

Αν υποστηρίζεις ότι είσαι φτιαγμένος για τέτοιου είδους τροφή, πρώτα σκότωσε ο ίδιος αυτό που θέλεις να φας, από μόνος σου, χωρίς να χρησιμοποιήσεις κοπίδι, ρόπαλο ή πελέκι. 
Αντίθετα, όπως οι λύκοι, οι αρκούδες και τα λιοντάρια σκοτώνουν μόνα τους τα ζώα που τρώνε, σκότωσε με δάγκωμα βόδι ή με το στόμα γουρούνι, ξέσκισε αρνί ή λαγό και πέσε πάνω του να το φας όσο είναι ακόμα ζωντανό, όπως κάνουν εκείνα. 
Αν περιμένεις να βρεθεί νεκρό αυτό που τρως (και η παρουσία ψυχής σε κάνει να ντρέπεσαι στο να φας τη σάρκα), τότε γιατί τρως το άψυχο ζώο πηγαίνοντας ενάντια στη φύση; 

-  Ωστόσο ούτε άψυχο και νεκρό το τρώνε όπως είναι, αλλά το βράζουν, το ψήνουν, το μεταβάλλουν με φωτιά και χημικές ουσίες, αλλοιώνοντας, μετατρέποντας και σβήνοντας με μύρια καρυκεύματα τη γεύση του αίματος, ώστε το γευστικό όργανο να εξαπατηθεί και να δεχτεί κάτι που του είναι ξένο.

Είμαστε όμως τόσο εκλεπτυσμένοι (μολονότι μολύνουμε τα χέρια μας με αίμα), ώστε αποκαλούμε το κρέας προσφάγι κι έπειτα χρειαζόμαστε άλλα συμπληρώματα για το ίδιο το κρέας, ανακατεύοντας λάδι, κρασί, μέλι, ζωμό ψαριού, ξίδι, μαζί και με μυρωδικά από τη Συρία και την Αραβία, σαν να ενταφιάζουμε πράγματι έναν νεκρό.  ....



tilestwra – [2fA]

                                                    





Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου