"Στιγμές και αισθήματα.. "

ΔΥΟ ΛΕΞΕΙΣ

Ψυχή μου,

Είναι ώρες, που νοιώθω την ανάγκη να σου μιλήσω για όλα,

χωρίς να ξέρω τι είναι αυτό που με ωθεί, χωρίς να ξέρω τι με κατέχει.
Κι ενώ η ανάγκη γίνεται έντονη σαν την ανάσα μου, βλέπω
πως κάθε μου προσπάθεια κάνει πιο φανερή την αδυναμία
να συλλάβω την ουσία που ξεγλιστρά απ’ τα αισθήματα μου
για να τη μετατρέψω σε σκέψεις καθαρές για μένα
σε λόγια κατανοητά για τους άλλους -
κι άλλοι τώρα για μένα, είσαι μόνο εσύ.

Είναι και άλλες ώρες, που όλα τα βλέπω τόσο, μα τόσο καθαρά..
και τότε θαρρώ πως πάντα θα είναι έτσι,
Κι όμως περνούν και χάνονται οι εικόνες
κι οι στιγμές
δεν θα ξανάρθουν ποτέ οι ίδιες,
μένει μόνο η αίσθηση
ίδια, ονειροπόλα και δημιουργική.

Σ’ αγαπώ·
κρατώ την πιο απλή λύση του αυθορμητισμού
πυξίδα στις προθέσεις μου
και σου στέλνω μόνο δυο λέξεις -
ο δρόμος της καρδιάς είναι θερμός και οικείος·
το σ’ αγαπώ, είναι η πρώτη λέξη.

Τι άλλο να πούμε;
Δυο νύχτες ορίζουν τη ζωή, κι ένα ξύπνημα.
Μια μέρα η δική μου, μια μέρα η δική σου.
Μια μέρα μαζί - η μέρα μας.

Και ξέρεις τι νομίζω πως θα είναι το πιο ωραίο στη μέρα αυτή;
Το ηλιοβασίλεμα! – αυτή αξίζει να είναι η άλλη λέξη.
Μ’ όλη τη γνώση, μ’ όλη την κούραση, μ’ όλη την τρυφερότητα
της αποχώρησης
το φως να λιώνει σε ανταύγειες στα μάτια σου
τα γεμάτα εκπλήξεις κι αλήθειες
και να νοιώθεις γαλήνη…

Ένας ήλιος χρυσός
λίγα σύννεφα όλο χνούδι κι απαλότητα
μια θάλασσα με παιχνιδιάρικες αντανακλάσεις
και η θεϊκή ηρεμία του δειλινού
Αυτό το ηλιοβασίλεμα, θα πρέπει να ’ναι πολύ γαλάζιο…

Μ - (1965)

[2φΑ]

Share