"Εόρτια χαρά! "

 

π. Αλέξανδρος Σμέμαν  -  Χαρά· το νόημα της γιορτής.
[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

Ανέκαθεν βάση του εορτασμού υπήρξε η χαρά για κάποια πνευματική αλήθεια, για κάποια μυστική πραγματικότητα που υπό κανονικές συνθήκες βρίσκεται κρυμμένη κάτω από το θόρυβο και τις μέριμνες της καθημερινής ζωής.
Και τότε, ξαφνικά, το θαύμα αυτού του μυστηρίου γεμίζει την ψυχή με χαρά.

Είναι όπως ένας άνθρωπος που προχωρεί στη ζωή σχεδόν πάντοτε με το κεφάλι σκυμμένο.
Βιαστικός, τρέχοντας δώθε-κείθε, έχει τα μάτια του προσηλωμένα κάτω για να φυλαχθεί από παραπατήματα και κτυπήματα, ή για να αποφύγει να σκοντάψει σε κάποιον.
Είναι πάντα απασχολημένος, και η ζωή του στραγγαλίζεται ανάμεσα σε ατέλειωτους καταλόγους "πραγμάτων που πρέπει να κάνει".

Κάποια στιγμή όμως, στη μέση αυτής της άδειας μηχανικής ζωής και της ξέφρενης δραστηριότητας, απροσδόκητα σηκώνει το κεφάλι του.
Ξαφνικά βλέπει το άπειρο βαθυγάλαζο του ουρανού, βλέπει το φως του ήλιου γύρω, βλέπει τα μεγαλοπρεπή άσπρα σύννεφα, και νιώθει πως ο κόσμος έχει ένα είδος γιορτής, στην οποία αυτός δεν έχει το χρόνο να συμμετάσχει.

Παρόλο που νιώθει πως ο εορτασμός αυτός είναι τελείως διαφορετικός από την κανονική του ζωή, ωστόσο αισθάνεται πως όλη η λαμπρότητα αυτού του εορτασμού και όλη η χαρά είναι γι' αυτόν.

Η πίστη λοιπόν είναι πάνω απ' όλα μια είσοδος σ’ αυτόν τον άλλο κόσμο που με δυσκολία περιγράφεται από την καθημερινή μας γλώσσα, ο οποίος όμως γεμίζει ολόκληρη την καρδιά και όλη τη ζωή, με απροσδόκητη εόρτια χαρά.

 

π Ζ – 2φΑ

                                      

Share