"Τι θα πει ο κόσμος."

Μια φορά, ένας πατέρας και ο γιος του ήθελαν να πάνε μαζί στην πόλη, για να ψωνίσουν διάφορα πράγματα που χρειαζόντουσαν.

Πήραν και τον γαϊδαράκο τους, για να τους βοηθήσει στο κουβάλημα και κίνησαν για την πολιτεία.

Πάνω στον γαϊδαράκο κάθισε ο μικρός, ενώ ο πατέρας προπορευόταν δίπλα του πεζός κρατώντας τον χαλινό του ζώου. Εκεί που περπατούσαν λοιπόν, συνάντησαν έναν διαβάτη, που μόλις τους είδε κούνησε το κεφάλι του και σχολίασε:

"Κοίτα το παλιόπαιδο, κάθεται πάνω στο γαϊδουράκι και αφήνει τον γερο-πατέρα του να περπατάει και να κουράζεται".

Ο πατέρας που έδινε πάντα πολύ μεγάλη σημασία στο «τι θα πει ο κόσμος», έδωσε αμέσως εντολή στον γιο του να ξεπεζέψει, για να ανέβει στον γάιδαρο αυτός. "Έτσι δεν θα ξαναεκτεθούμε στον κόσμο", είπε.

Δρόμο παίρνουν, δρόμο αφήνουν και παρακάτω συναντούν έναν άλλο διαβάτη, που βλέποντας τους όμως, ξίνισε τα μούτρα του και μουρμούρισε:

"Καλά δεν ντρέπεται ο άσπλαχνος πατέρας, να αφήνει τον γιο του παιδί-πράμα να περπατά, ενώ αυτός στρογγυλοκάθεται πάνω στο γαϊδουράκι;"

Κρύος ιδρώτας έλουσε τον δυστυχή πατέρα για το δηκτικό σχόλιο κι αμέσως ανέβασε και τον γιο του στο υποζύγιο. "Έτσι δεν θα ξαναεκτεθούμε στον κόσμο", είπε πάλι.

Δρόμο παίρνουν και δρόμο αφήνουν, καβαλημένοι και οι δύο πάνω στο γαϊδουράκι, λίγα χιλιόμετρα πριν την πόλη συναντούν έναν άλλο διαβάτη, που βλέποντας τους έμεινε με ανοικτό το στόμα του και τους είπε:

"Καλά δεν ντρέπεστε αναίσθητοι, να έχετε στρογγυλοκαθίσει και οι δύο σας πάνω στο κακόμοιρο το γαϊδουράκι;"

Μια και δυο, λέει ο πατέρας στον γιο του: "Αυτό παραπάει. Δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση, τώρα που θα πάμε στην πόλη να μας δουν έτσι! Πρέπει να ξεκουράσουμε το γαϊδουράκι!"

Φτιάχνουν λοιπόν ένα αυτοσχέδιο φορείο, βάζουν το γαϊδουράκι απάνω και μπρος o πατέρας, πίσω ο γιος, μπήκαν καμαρωτοί - καμαρωτοί στην πόλη.

Με το που φτάνουν στην αγορά, όσοι τους έβλεπαν, σκασμένοι στα γέλια σχολίαζαν: "Κοίτα τους χαζούς, έχουν ένα γαϊδούρι μια χαρά και αντί να τους κουβαλάει, το κουβαλάνε αυτοί!"

Αυτό δυστυχώς, που φοβόταν μην πάθει ο δόλιος πατέρας, έγινε πραγματικότητα. Όλοι στην πόλη τους κοροϊδεύανε…

Τότε πια κατάλαβε, πως "όποιος δεν κάνει αυτό που ο ίδιος πιστεύει σωστό, αλλά κοιτάζει την εντύπωση που θα κάνει στον κόσμο, τελικά θα βγει σίγουρα ζημιωμένος."

*  fb

Share