"Πρέπει να εκτεθείς.. "

Από το κείμενο "Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι η φιλία"

της Μαριαλένας Σπυροπούλου

Ανάμεσα σε δύο δρόμους ταχείας κυκλοφορίας υπάρχει πάντα η ανάγκη να υπάρχει μια νησίδα. Όταν καταφέρεις να ακουμπήσεις εκεί, δεν αισθάνεσαι ότι σε παρασύρει το ρεύμα είτε προς τα πάνω είτε προς τα κάτω. Ίσα-ίσα μπορείς να σταθείς για λίγη ώρα, χωρίς κάποιος να σε σπρώξει, να σε εξαναγκάσει να προχωρήσεις, χωρίς να ενοχλείς κανέναν.

Από τη μια, δεν απέχεις από την αγριότητα και την ταχύτητα της μανιασμένης κίνησης, είσαι εκεί, μετέχεις, ενώ ταυτόχρονα δίνεις στον εαυτό σου και μια ελάχιστη, αστραπιαία δυνατότητα να ξεκουραστείς στο είναι σου, πριν ξαναμπείς στη μάχη.

Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι η φιλία.

….

Αναφέρομαι στη φιλία που για να την κατακτήσεις, θα πρέπει από άτομο να έχεις γίνει υποκείμενο. Η φιλία είναι η μόνη σχέση, που εμπεριέχει όλες τις άλλες ανθρώπινες σχέσεις.
Άσχετα από το φύλο, ένας φίλος ή μια φίλη μπορούν να γίνουν τα πάντα: από μητέρα και πατέρας, συνοδοιπόρος, σύντροφος, μέχρι και συμπλήρωμα ή κληρονόμος.

….

Από την άλλη, η αίσθηση της κατάκτησης μιας πραγματικής φιλίας μεταθέτει την ύπαρξη στην αιωνιότητα. Οι πραγματικοί φίλοι πονούν στον χαμό του φίλου, κλυδωνίζονται στην αποτυχία του, χαίρονται στη χαρά του. Ζουν παράλληλα, όχι εις βάρος.
Καμιά φορά το βλέμμα του φίλου είναι πιο μεγαλόψυχο και από της μάνας μας.

Για να γίνεις όμως φίλος, πρέπει να εκτεθείς. 

Να αντέξεις, να μοιραστείς αυτό το πολύτιμο που το κρατάς επτασφράγιστο. Να δώσεις τον χώρο που αναλογεί στη φιλία, τιμώντας τη με πράξεις, και όχι να την αντιμετωπίζεις σαν τον φτωχό συγγενή των σχέσεων.
Στον φίλο αξίζει το υστέρημα του χρόνου και όχι το πλεόνασμα.

Πάντοτε διαφωνούσα όταν κάποιοι έλεγαν ότι πραγματικές φιλίες χτίζουν μόνον οι άνδρες.
Η φιλία δεν έχει σχέση με τα φύλα. Η φιλία σχετίζεται με τον πολιτισμό μας.

Και κυρίως εδραιώνεται ανάμεσα σε ανθρώπους, που διατηρούν το παιδικό τους βλέμμα σε συνδυασμό με την ανάληψη της ευθύνης, που απαιτείται από έναν ενήλικα.

efsyn – antifono

[2fA]

Share