"Έλληνες, του Hayri Engin"

Ένα ποίημα του τούρκου ποιητή HAYRI ENGIN
καθηγητή στο Γυμνάσιο της Σαμψούντας

- Το ποίημα, γραμμένο αμέσως μετά τη νίκη της Κορυτσάς,
εστάλη σε γνωστό έλληνα λογοτέχνη, μαζί με το παρακάτω γράμμα:

Αξιότιμε Κύριε,

Αισθάνομαι βαθύ θαυμασμό για τον πολιτισμό σας, φίλοι Έλληνες,
όταν σκέπτομαι τα ηρωικά κατορθώματά σας που μόνο με όσα ο Όμηρος
στα έπη του περιγράφει, μπορούν να συγκριθούν.
Νοιώθω τέτοια συγκίνηση, όταν σκέπτομαι τις μάχες που ηρωικά διεξάγετε
στο μέτωπο…
Ένα έθνος ευγενικό σαν το δικό σας, που αγωνίζεται στον εικοστό αιώνα για
την άμυνα της πατρίδας του, αξίζει κάθε τιμή. 

ΕΛΛΗΝΕΣ

Χυθείτε, λεβέντες, χυθείτε,
πάνω απ’ την Ακρόπολη
σαν ηφαιστείου λάβα
για να σβήσετε
τα σκοτεινά σημάδια
του μαύρου θεριού,
τις χιλιόχρονες χίμαιρες της Ρώμης,
τη λαχανιασμένη ανασεμιά
των τσακαλιών που κάψαν το Αιγαίο,
για ν’ αντισκόψετε
τον πελώριο, μαύρο σκύλο
που γυρεύει τη λεία του ν’ αρπάξει!

Αχ! Άγρια πηδάτε και στριφογυρίζετε
νόθα παιδιά της άθλιας Βενετιάς,
σκυλιά της θάλασσας του Τραϊανού.
Ω, του πολιτισμού παράσιτα!
Νομίσατε για Αιθίοπες
του Αχιλλέα και του Έχτορα τους γιούς,
τους ήρωες έλληνες στρατιώτες;

Είν’ εκείνοι: Στου Δία το νικηφόρο το άρμα
τα πύρινα άτια έχουνε ζέψει
του Προμηθέα.
Τινάζοντας τα γκέμια,
στη θάλασσα του Τραϊανού
σαν άγριο ηφαίστειο ροβολάνε!
Τι χούγιασμα θεϊκό!
σαν τα πελώρια κι άγρια κύματα του ωκεανού
με τη γαλάζια αφροστόλιστη σημαία,
τα λιοντάρια βρυχώνται,
αυτοί που του Δαρείου σύντριψαν τις ορδές,
σαν τους προγόνους τους,
που τρέξανε στους λόφους των Θερμοπυλών,
σαν τους θεούς τους
που δάμασαν τον κεραυνό στους ουρανούς,
σαν το σίδερο,
σαν το ατσάλι,
στρατός γεμάτος πίστη
ορμάει με αγάπη, φλόγα, εκδίκηση
και με τα δοξασμένα του έπη…

Κι ως φεύγουνε τα κύματα μπροστά στον άνεμο
και σπάνε ορμητικά στους κοφτερούς τους βράχους,
έτσι κι οι Βενετσιάνοι,
οι Γενοβέζοι, οι Φιορεντίνοι,
με τα γυναικεία γόνατα,
πίσω απ’ τους λόφους φεύγουνε της Κορυτσάς.
Εμπρός!
Εμπρός λιοντάρια εσείς του Παρθενώνα,
ευγενικιάς φυλής αδέλφια,

Εμπρός!
Εμπρός! τραβάτε για τη θάλασσα
τη θάλασσα της νίκης που μπρος σας,
τρεις- τέσσερις βουνοκορφές μένουν ακόμα!
Πίσω!
Πίσω! σκυλιά της μπόρας λυσσασμένα,
που οι φτέρνες σας μονάχα για να φεύγουν έχουν γίνει.
Πίσω!
Τούτος ο αγώνας ο ιερός, ο δοξασμένος
γίνεται για τη λευτεριά.
Λεβέντες έλληνες
Η ΝΙΚΗ είναι δική σας!

Τα κύματα κι οι τρικυμίες
μπροστά στη νικήτρια σας κραυγή λουφάζουν!
Οι μυθικοί σας ήρωες,
που παραβγαίνουν με τον άνεμο,
κάνουν τα στοιχειά της Φύσης να ζηλέψουν!
Μα τι ωφελεί;
Κι εκείνα βγήκανε από σας,
κι εσείς έχετε βγει από κείνα!
Από την μάχη των Θερμοπυλών κι από το Μαραθώνα,
οι αλαλαγμοί της νίκης σας
ως την Άγκυρα φτάνουν!
Με τους θεούς σας,
με την αγάπη των θεών σας, με το αίμα σας το ευγενικό
τη γαλανόλευκη, Έλληνες, σημαία σας ανεμίστε
αγνάντια στις στρατιές τις υπνοκλέφτρες!
Δείξτε την πίστη σας
πιο αλύγιστη κι από ατσάλι,
πιο φλογερή κι από τη φλόγα!

Ω εσείς, του Δία παιδιά, που πλάθετε
τη νίκη από τη νίκη,
σε σας αιώνια δόξα και τιμή!

- Μετάφραση από τα τουρκικά: Αλέκος Σπανόπουλος -

[Το ποίημα δημοσιεύθηκε στο περιοδικό ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ
που διεύθυνε ο ακαδημαϊκός Σπύρος Μελάς, τ. 18, της 1ης Νοεμβρίου 1948]

Αφίσα 1: Η Παναγιά μαζί του – Γεώργιος Γουναρόπουλος
Αφίσα 2: Ηρωίδες του 1940 – Κώστας Γραμματόπουλος

dialeimma – [2fA]

Share