Γραφή: Έμπνευση και τεχνική
από την Kατερίνα Αθηνιώτη - Παπαδάκη
από την Kατερίνα Αθηνιώτη - Παπαδάκη
Οι τεχνικές της γραφής είναι βοηθητικά εργαλεία της έκφρασης.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μεταγγίσουν αναπνοή στο λόγο.
Η αναπνοή του λόγου προέρχεται από την επίσκεψη του μυστηρίου στην καρδιά σου.
Αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε έμπνευση.
Σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να μεταγγίσουν αναπνοή στο λόγο.
Η αναπνοή του λόγου προέρχεται από την επίσκεψη του μυστηρίου στην καρδιά σου.
Αυτό που έχουμε συνηθίσει να αποκαλούμε έμπνευση.
Έμπνευση θα πει εν πνεύματι Θεού
προσέγγιση της αλήθειας, ανάλογα με τον ησυχασμό της ψυχής και την ασκητική
συνειδητότητα της. Πηγή της έμπνευσης δεν είναι ο νους μας.
Δεν είναι το αντιλαμβάνομαι, αλλά το καταλαμβάνομαι.
Η έμπνευση λειτουργεί την κατάληψη του σημαινομένου της Δημιουργίας.
Δεν είναι το αντιλαμβάνομαι, αλλά το καταλαμβάνομαι.
Η έμπνευση λειτουργεί την κατάληψη του σημαινομένου της Δημιουργίας.
Η ανάγκη της γραφής προέρχεται
όχι από την ανάγκη καταγραφής, αλλά από την ανάγκη μαρτυρίας μιας δωρεάς ανοίγματος της
συνειδητότητας, μιας αποκάλυψης που οι λόγοι των όντων σηματοδοτούν.
Οι τεχνικές βοηθούν να γίνει πιο
εύστοχο, πιο εύληπτο, πιο ευτυχές και εύηχο το βάθος της σιωπής που τα νοήματα
κρύβουν.
Ο εν αληθεία λόγος δεν προέρχεται
από τις λέξεις, αλλά από τις έλξεις του Παραδείσου.
Η εν αληθεία τέχνη του λόγου συμβαίνει, όταν οι λέξεις καταλαμβάνονται όχι από το νόημα που μεταφέρουν, αλλά από τη σιωπή που λειτουργεί το νόημα.
Η εν αληθεία τέχνη του λόγου συμβαίνει, όταν οι λέξεις καταλαμβάνονται όχι από το νόημα που μεταφέρουν, αλλά από τη σιωπή που λειτουργεί το νόημα.
Τότε είναι που ο λόγος αναπνέει διαχρονικά,
συγκαταβαίνει διαπροσωπικά, μεταφέρει μιαν αποφατικότητα που σε εμπιστεύεται,
που δεν σε εξαντλεί, αλλά σε ανάγει αναστάσιμα καθώς σε κάνει μέτοχο δωρεών,
μοιράζεται μαζί σου άρτο ζωής.
Ο λόγος δεν είναι προς
αισθησιασμό ή γνώση, αλλά προς θρέψη της ύπαρξης.
Και στην πραγματικότητα δεν είναι τεχνική ή τέχνη, αλλά αγάπη που μετουσιώθηκε και έλαβε σχήμα για να σε συναντήσει, προκειμένου να αντιληφθείς το ύψος και το βάθος της κατά θεόν κλήσης σου.
Και στην πραγματικότητα δεν είναι τεχνική ή τέχνη, αλλά αγάπη που μετουσιώθηκε και έλαβε σχήμα για να σε συναντήσει, προκειμένου να αντιληφθείς το ύψος και το βάθος της κατά θεόν κλήσης σου.
Διότι και η θρέψη της ύπαρξης
έχει και αυτή έναν σκοπό: την πληρέστερη ωραιότητα του κόσμου, την αφθαρσία του.
Η έμπνευση δεν είναι ένα χάρισμα
για κάποιους μόνο ανθρώπους.
Η έμπνευση είναι επίσκεψη του μυστηρίου.
Και για αυτό αφορά κάθε άνθρωπο, που επιθυμεί να υπάρχει «εν αληθεία».
Με την έμπνευση και τα πιο ασήμαντα πράγματα αποκτούν ιερατική σημασία. Το πρόβλημα είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει πειστεί ότι δεν διαθέτει αντιληπτικό όργανο για το μυστήριο.
Η έμπνευση είναι επίσκεψη του μυστηρίου.
Και για αυτό αφορά κάθε άνθρωπο, που επιθυμεί να υπάρχει «εν αληθεία».
Με την έμπνευση και τα πιο ασήμαντα πράγματα αποκτούν ιερατική σημασία. Το πρόβλημα είναι ότι ο σύγχρονος άνθρωπος έχει πειστεί ότι δεν διαθέτει αντιληπτικό όργανο για το μυστήριο.
Έτσι όμως κυριολεκτικά του
κόβεται η ανάσα.
Η ψυχή δεν αναπνέει, η ψυχή δεν έχει χαρά. Δεν έχει χαρά γιατί δεν αντιλαμβάνεται τον ίδιο τον Θεό, που μέσα από το καθετί κατέρχεται να τη συναντήσει.
Τον Θεό που μέσα από το καθετί στέκεται έξω από τη θύρα της καρδιάς και κρούει.
Η ψυχή δεν αναπνέει, η ψυχή δεν έχει χαρά. Δεν έχει χαρά γιατί δεν αντιλαμβάνεται τον ίδιο τον Θεό, που μέσα από το καθετί κατέρχεται να τη συναντήσει.
Τον Θεό που μέσα από το καθετί στέκεται έξω από τη θύρα της καρδιάς και κρούει.
Δεν έχει ανάσα γιατί χάνει το
οξυγόνο από την ερωτική φύση των πραγμάτων, που τον καλούν σε βαθύτερη ενότητα
και ομολογία.
Έμπνευση είναι η προσευχητική
προσοχή και εγρήγορση της ύπαρξης.
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου