"Η Γαλλική διανόηση.. "

Η Γαλλική διανόηση και ο πόθος του Πικάσο

Στις 14 Ιουνίου 1940, πέντε εβδομάδες μετά την έναρξη της Μάχης της Γαλλίας, το Παρίσι έπεφτε στα χέρια των ναζιστικών δυνάμεων του Άξονα. Το Παρίσι παρέμεινε υπό κατοχή, μέχρι την απελευθέρωσή του τον Αύγουστο του 1944, δυόμιση μήνες  μετά την απόβαση στη Νορμανδία.

Από τον εξόριστο Ρώσο συνθέτη Stravinsky έως τους Ισπανούς ζωγράφους Picasso και Dalí και τον Αμερικανό δημοσιογράφο και λογοτέχνη Hemingway, πολλοί ήταν εκείνοι που επισκέπτονταν συχνά την διάσημη πόλη την εποχή εκείνη.

Το 1941 ο Πικάσο έγραψε ένα σουρεαλιστικό θεατρικό έργο σε έξι πράξεις, επηρεασμένο από το υπαρξιστικό φιλοσοφικό ρεύμα και τα ιστορικά γεγονότα της εποχής.
Ο τίτλος του ήταν "El Deseo pillado por la cola" [Le désir attrapé par la queue – Ο πόθος αρπάζεται απ΄ την ουρά].

Το έργο διαβάστηκε-παρουσιάστηκε ένα βράδυ του Μαρτίου του 1944, σε μια από τις φιλικές συγκεντρώσεις των διανοούμενων του Παρισιού, στο διαμέρισμα των Leiris.

Ο Michel Leiris ήταν ο υπεύθυνος για την διανομή των ρόλων, ο Georges Hugnet ανέλαβε την μουσική συνοδεία και την σκηνοθεσία ο Αλμπέρ Καμύ.

Το γεγονός αποθανατίστηκε μετά το τέλος της παράστασης σε μια σπάνια και συλλεκτική πλέον φωτογραφία, από τoν Gilbert Brassaï.

Όρθιοι από αριστερά προς τα δεξιά:

Ο μεγάλος θεωρητικός της ψυχανάλυσης Jacques Lacan (1901 – 1981)
η Cécile Éluard (γεν. το 1918, κόρη του Paul Éluard και της Gala, συζύγου αργότερα και μούσας του Salvator Dali )
ο ποιητής Pierre Reverdy (1889 – 1960)
η Louise Leiris της ομώνυμης Galerie (1902 – 1099)
ο Pablo Picasso (1881 – 1973)
η ηθοποιός Zanie de Campan, σύζυγος του Jean Aubier (  - 1994)
η ζωγράφος Valentine Hugo (1887 – 1968), σύζυγος του δισεγγονού του Victor Hugo, Jean
η Simone de Beauvoir (1908 – 1986)
και o εγκατεστημένος στο Παρίσι Ούγγρος καλλιτέχνης φωτογράφος, ποιητής και γλύπτης George Brassaï (ψευδώνυμο του Gyula Halász, 1899 – 1984)

καθιστοί από τα αριστερά:

ο Jean-Paul Sartre (1905 – 1980)
ο Albert Camus (1913 – 1960)
ο ποιητής και εθνολόγος Michel Leiris (1901 – 1990), αδελφός της Louise
και ο εκδότης και κριτικός Jean Aubier (1913 – 1956), γιος του μεγαλοεκδότη συγγραφέα Fernand Aubier.

Μεταπολεμικά, το έργο παρουσιάστηκε στο Λονδίνο το 1949 (Dylan Thomas) και στη Νέα Υόρκη τον Μάρτιο του 1952 (Theatre Living).

Πρώτη φορά το έργο παίχτηκε για το ευρύ κοινό, στο Φεστιβάλ Ελεύθερης Έκφρασης τον Ιούλιο του 1967, στο Saint-Tropez (Jean-Jacques Lebel - Allan Zion).

-  Για μεγάλο μέγεθος, κλικ στις φωτο-

- σχετικά:

tvxs – enthemata – tumblr - fundacion – wikipedia

ep[2fA]

Share