"… ἐξαίφνης σώφρων ὤφθη "

ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ

- Καθένας που παλεύει την αγάπη, είναι άγιος.

Από το έντυπο του Ι. Ν. Παμμεγίστων Ταξιαρχών Μοσχάτου
«Στον δρόμο για την Ανάσταση»
- π. Χριστόδουλος Μπίθας

....

Είναι κοινό μυστικό όσων κάποια στιγμή στη ζωή μας συγκλονιστήκαμε από την αμαρτία ή την χλιαρότητα μας, πως εκείνο που μας έκανε να παραμείνουμε στην Εκκλησία και να ποθούμε να μετέχουμε στα μυστήρια, ήταν η επίγνωση πως υπάρχει ένας Θεός που παρά την αστοχία μας, μας αγαπάει, μέσα σε έναν σκληρό κόσμο που μπορεί να μας έχει διαψεύσει, να μας έχει πονέσει, να μας έχει απελπίσει.

Κάθε φορά που επικαλούμεθα το Όνομα Του εκ βάθους καρδίας, νιώθουμε αυτή την ευλογία που πηγάζει από το Ευαγγέλιο και μας θυμίζει τον λόγο του Κυρίου: η πίστη σου, η μετάνοια σου σε σώζει, πήγαινε στο καλό και ξεκίνα από την αρχή, μην θλίβεσαι, μην γκρεμίζεσαι, μην απελπίζεσαι, ό,τι και να έχεις κάνει, ό,τι και να σου έχει συμβεί.

Κάνε ένα καινούργιο ξεκίνημα, κάνε «αρχή μετανοίας» -μια πολύ γνωστή φράση από το Γεροντικό της ερήμου, που φέρνει το χαροποιό μήνυμα πως ό,τι κι αν έχουμε κάνει, το χειρότερο ανοσιούργημα, εφ’ όσον έχουμε μετάνοια, η αγάπη του Θεού θα μας περιβάλλει. ….

Στο μυστήριο της μετανοίας προσερχόμαστε και ανοίγουμε την καρδιά μας για όσα έχουμε συντριβεί.
Την μετάνοια μας που έχουμε ήδη καταθέσει μυστικά στον Θεό, την λέμε επισήμως, για να διαβεβαιώσει ο ιερέας εξ ονόματος του Ιησού Χριστού πως ό,τι κι αν κάναμε το συγχωρεί ο Χριστός, και μας παροτρύνει να σηκωθούμε πάλι και να κάνουμε καινούργιο ξεκίνημα.

Να αφήσουμε τις ενοχές μας στα πόδια Του. Εκείνος μας συγχωρεί. Τώρα που καταλάβαμε ξεκινάμε από την αρχή, σαν παιδί στην αγκαλιά του Πατέρα. ….

Ο Χριστός ζητά μόνο αυτό: την προαίρεση του ανθρώπου να βγει από τον εαυτό του, να αρνηθεί την φιλαυτία του, να γίνει ελεύθερος άνθρωπος, άνθρωπος αγάπης.

[2φΑ] 

Share