"Δέξου, Κύριε.. "

Το Τροπάριο της Κασσιανής
- σε ελεύθερη απόδοση

Της αμαρτίας η γυναίκα, Κύριε,
συγκλονισμένη σαν ήρθε σε συναίσθηση της θεότητας Σου
κλαίει, οδύρεται και μύρα κομίζει στην ταφή Σου.
Αλίμονο! ψελλίζει, σε μένα, που ζω τη νύχτα στην ψυχή μου
το πάθος της ακολασίας, τον σκοτεινό χωρίς φεγγάρι έρωτα της αμαρτίας

Δέξου Κύριε, τη ροή των δακρύων μου,
Εσύ που μετατρέπεις σε ουράνιες νεφέλες, της θάλασσας το αλμυρό νερό
σκύψε στον πόνο της καρδιάς μου που στενάζει
Εσύ που έγειρες από τον Ουρανό στη γη την αγάπη Σου

Τα πόδια Σου τα άγια Κύριε, καταφιλώ
με τα μαλλιά της κεφαλής μου η ίδια θα τα στεγνώσω,
που η εσπερινή αντήχηση των βημάτων τους στον Παράδεισο
με φόβο έκαμε την Εύα να κρυφτεί

Ποιος μπορεί να προσεγγίσει το πλήθος το αμαρτιών μου
και την απειρότητα των αποφάσεων Σου, Σωτήρα της ψυχής μου;

μη στερήσεις από την δούλη σου Κύριε, το απύθμενο σου Έλεος.

Μ. Ψ.

Share