"Οι τρεις φίλοι! "

-  Από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Π. Ε.

Κάθε άνθρωπος έχει τρεις αγαπητούς φίλους, που ο ένας τον εγκαταλείπει την στιγμή του θανάτου του, ο άλλος κατά τον ενταφιασμό του και ο τρίτος μόνο τον συνοδεύει πέραν του τάφου.

Ο πρώτος είναι τα υλικά αγαθά του, ο δεύτερος είναι οι συγγενείς και κοσμικοί φίλοι του και ο τρίτος, τα καλά του έργα.

Γι’ αυτό ο άνθρωπος, που όταν γεννήθηκε όλοι γελούσαν και αυτός έκλαιγε, πρέπει να φροντίζει στη ζωή του, ώστε όταν αποθάνει και οι άλλοι θα κλαίνε, αυτός να γελά!

fb – [2fA]

"Ψυχολογικές αλήθειες "

Ψυχολογία της καθημερινότητας  (2)
-  επιλογή δεδομένων

Η χαρά, ο θυμός, η θλίψη, η αηδία, ο φόβος και η έκπληξη, είναι τα έξι συναισθήματα, που εκφράζονται απ’ όλους τους ανθρώπους.

Η σοκολάτα απελευθερώνει τις ίδιες χημικές ουσίες στο σώμα μας, όπως όταν είμαστε ερωτευμένοι.

Αυτός είναι ο λόγος, που πολλοί ερωτεύονται τη σοκολάτα.

Μια αγκαλιά 20 δευτερολέπτων απελευθερώνει στο σώμα χημικές ουσίες, που μας βοηθάνε να εμπιστευτούμε πιο εύκολα τον άνθρωπο που αγκαλιάζουμε.

Οι άνθρωποι είναι πιο ειλικρινείς, όταν είναι κουρασμένοι.

Επίσης, ο εγκέφαλος γίνεται πιο δημιουργικός, όταν είναι κουρασμένος.

Σκεφτόμαστε πιο λογικά, όταν σκεφτόμαστε σε άλλη γλώσσα.

Οι άνθρωποι είναι περισσότερο χαρούμενοι, όταν είναι απασχολημένοι. 

Τους βοηθάει να διατηρήσουν μια θετική στάση.

Έρευνες έχουν δείξει, ότι η απώλεια του κινητού τηλεφώνου μπορεί να προκαλέσει τον ίδιο πανικό με την εμπειρία του θανάτου.

Ποτέ κανένας τυφλός άνθρωπος δεν έχει εμφανίσει σχιζοφρένεια.

Το μυαλό μας περιπλανιέται άσκοπα, περίπου το 30% του χρόνου μας.

Οι μνήμες διαστρεβλώνονται με την πάροδο του χρόνου και κάθε άνθρωπος έχει σίγουρα, τουλάχιστον μια εσφαλμένη ανάμνηση.

Όταν θυμόμαστε ένα γεγονός του παρελθόντος, θυμόμαστε συνήθως την τελευταία φορά που το θυμηθήκαμε.

Ακόμη και η ψευδαίσθηση της προόδου, μας παρακινεί να συνεχίσουμε.

Το 80% των συζητήσεων γίνονται για να εκφραστούν παράπονα.

Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση έχουν συχνά τον ρόλο του θύτη.

Οι άνθρωποι που ασχολούνται με τον εθελοντισμό είναι πιο ικανοποιημένοι με την ζωή τους.

healingeffect – [2fA]

                                                                     

"Ο πολύτιμος χρόνος.. "

Ο πολύτιμος χρόνος των ώριμων ανθρώπων
-  από τον Βραζιλιάνο συγγραφέα Mario de Andrade

Αισθάνομαι όπως εκείνο το παιδάκι που κέρδισε μια σακούλα καραμέλες:
τις πρώτες τις καταβρόχθισε με λαιμαργία, αλλά όταν παρατήρησε ότι του απέμεναν λίγες, άρχισε να τις γεύεται με βαθιά απόλαυση.

Δεν έχω πια χρόνο για ατέρμονες συγκεντρώσεις, όπου συζητούνται καταστατικά, νόρμες, διαδικασίες και εσωτερικοί κανονισμοί, γνωρίζοντας ότι δε θα καταλήξει κανείς πουθενά.

Δεν έχω πια χρόνο για να ανέχομαι παράλογους ανθρώπους, που παρά τη χρονολογική τους ηλικία, δεν έχουν μεγαλώσει.
Δεν έχω πια χρόνο για να λογομαχώ με ανόητους.

Δε θέλω να βρίσκομαι σε συγκεντρώσεις, όπου παρελαύνουν παραφουσκωμένοι εγωισμοί.
Δεν ανέχομαι άλλο, τους χειριστικούς και τους καιροσκόπους.

Με ενοχλεί η ζήλια και όσοι προσπαθούν να υποτιμήσουν τους ικανότερους για να οικειοποιηθούν τη θέση τους, το ταλέντο τους και τα επιτεύγματα τους.

Αποστρέφομαι τα μέσα που χρησιμοποιούνται στη μάχη για ένα μεγαλοπρεπές αξίωμα.

Οι άνθρωποι δεν συζητούν πια για το περιεχόμενο… μετά βίας για την επικεφαλίδα.

Ο χρόνος μου είναι λίγος για να συζητώ για τίτλους και ταμπέλες.
Θέλω την ουσία, η ψυχή μου βιάζεται…
Μου μένουν λίγες καραμέλες στη σακούλα…

Θέλω να ζήσω δίπλα σε πρόσωπα με ανθρώπινη υπόσταση.
Που μπορούν να γελούν με τα λάθη τους.
Που δεν επαίρονται για τον θρίαμβο τους.

Που δε θεωρούν τον εαυτό τους εκλεκτό, πριν από την ώρα τους.
Που δεν αποφεύγουν τις ευθύνες τους.
Που υπερασπίζονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια..

Και που το μόνο που επιθυμούν, είναι να βαδίζουν μαζί με την αλήθεια και την ειλικρίνεια.
Το ουσιώδες, είναι αυτό που αξίζει τον κόπο στη ζωή.

Θέλω να περιτριγυρίζομαι από πρόσωπα, που ξέρουν να αγγίζουν κατευθείαν την καρδιά των ανθρώπων…
Με ανθρώπους, τους οποίους τα σκληρά χτυπήματα της ζωής τους δίδαξαν, πώς μεγαλώνει κανείς με απαλά αγγίγματα στην ψυχή.

Ναι, βιάζομαι, αλλά μόνο για να ζήσω με την ένταση, που μόνο η ωριμότητα μπορεί να σου χαρίσει.
Σκοπεύω να μην πάει χαμένη καμιά από τις καραμέλες που μου απομένουν…
Είμαι σίγουρος ότι ορισμένες θα είναι πιο νόστιμες απ’ όσες έχω ήδη φάει.

Σκοπός μου είναι να φτάσω ως το τέλος ικανοποιημένος
και σε ειρήνη με τη συνείδηση μου και τους αγαπημένους μου.

antikleidi    fb – Rena

[2fA]

                                                         

"Ἄσω τῷ ἠγαπημένῳ.. "

Δρα Ἠλία Λυμπερόπουλου  -  Ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἀκολουθεῖν
-  από το βιβλίο του «Γνώθι σ’ αὐτόν»

….   Ὁ προφήτης Ἠσαΐας ἀναφέρει τήν προητεία: 

«Ἄσω δή τῷ ἠγαπημένῳ ἆσμα τοῦ ἀγαπητοῦ τῷ ἀμπελῶνί μου. 

Ἀμπελών ἐγενήθη τῷ ἠγαπημένῳ ἐν κέρατι ἐν τόπῳ πίονι. 

Καί φραγμόν περιέθηκα καί ἐχαράκωσα καί ἐφύτευσα ἄμπελον Σωρήχ καί ᾠκοδόμησα πύργον ἐν μέσῳ αὐτοῦ καί προλήνιον ὤρυξα ἐν αὐτῷ·
καί ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταφυλήν, ἐποίησε δέ ἀκάνθας.

Καί νῦν, ἄνθρωπος τοῦ Ἰούδα καί οἱ ἐνοικοῦντες ἐν Ἱερουσαλήμ, κρίνατε ἐν ἐμοί καί ἀνά μέσον τοῦ ἀμπελῶνος μου. 

Τί ποιήσω ἔτι τῷ ἀμπελῶνί μου καί οὐκ ἐποίησα αὐτῷ; 

Διότι ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι σταφυλήν, ἐποίησε δέ ἀκάνθας.

Νῦν δέ ἀναγγελῶ ὑμῖν τί ἐγώ ποιήσω τῷ ἀμπελῶνι μου. 

Ἀφελῶ τόν φραγμόν αὐτοῦ καί ἔσται εἰς διαρπαγήν, καί καθελῶ τόν τοῖχον αὐτοῦ καί ἔσται εἰς καταπάτημα καί ἀνήσω τόν ἀμπελῶνα μου καί οὐ τμηθῇ οὐδέ μή σκαφῇ.

Καί ἀναβήσονται εἰς αὐτόν ὡς εἰς χέρσον ἄκανθαι· καί ταῖς νεφέλαις ἐντελοῦμαι τοῦ μή βρέξαι εἰς αὐτόν ὑετόν. 

Ὁ γάρ ἀμπελών Κυρίου Σαβαώθ οἶκος τοῦ Ἰσραήλ ἐστι καί ἄνθρωπος τοῦ Ἰούδα νεόφυτον ἠγαπημένον·
ἔμεινα τοῦ ποιῆσαι κρίσιν, ἐποίησε δέ ἀνομίαν καί οὐ δικαιοσύνην, ἀλλά κραυγήν»
(Ἠσαΐας 5,1-6). 

Ἡ ὁποία ἐξηγεῖται: 

«Θά ψάλλω ἕναν ὕμνο εἰς τόν ἀγαπητό μου φίλο, σχετικό μέ τόν ἀμπελῶνα μου. 

Στόν ἀγαπημένο φίλο μου ἐμίσθωσα ἕνα ἀμπέλι πάνω σέ μία εὔφορη βουνοπλαγιά. 

Τό περιέφραξα μέ φράχτη, τό ἔσκαψα, τό καθάρισα καί τό φύτεψα κλήματα ἐκλεκτά. 

Στή μέση του ἔχτισα ἕναν πύργο καί τοῦ ἔφτιαξα καί πατητήρι.

Ἐπερίμενα νά κάνει σταφύλια, ἀλλά αὐτό ἔκανε ἀγκάθια. 

Καί τώρα, Ἰουδαῖοι, κάνετε κρίση. 

Τί ἔπρεπε νά κάμω ἐπιπλέον στόν ἀμπελώνα μου καί δέν τό ἔκανα; 

Διότι ἐπερίμενα νά κάνει σταφύλια καί ἔκανε ἀγκάθια.

Τώρα, λοιπόν, θά σᾶς ἀναγγείλω τί θά κάνω στό ἀμπέλι μου. 

Θά ἀφαιρέσω τόν φράχτη καί θά εἶναι ἀνοικτός στούς ἅρπαγες καί θά γκρεμίσω τόν τοῖχο καί θά καταπατηθεῖ, καί θά ἐγκαταλείψω τόν ἀμπελώνα μου καί δέν θά κλαδευτεῖ οὔτε θά σκαφτεῖ. 

Τότε στό ἀμπέλι μου θά βγοῦν ὅπως στό χέρσο χωράφι ἀγκάθια καί θά διατάξω νά μήν πέσει βροχή σέ αὐτόν.

Τό ἀμπέλι τοῦ Κυρίου τοῦ σύμπαντος, εἶστε ἐσεῖς, λαέ τοῦ Ἰσραήλ, καί ἐσεῖς, λαέ τοῦ Ἰούδα, εἶστε ἡ φυτεία του ἡ ἀγαπημένη. 

Ἐπερίμενα ἀπό σᾶς νά εἶστε δίκαιοι, ἀλλά ἐσεῖς εἶστε γεμάτοι ἀπό ἀδικίες.   ….

["Φιλοκαλία" 210 3234411 - "Λυδία" 2310 237412]

[2fA]

                                                                                      

"Στα επείγοντα.. "

Ο παρουσιαστής και αθλητικογράφος Γιώργος Γεωργίου
-  στο ραδιόφωνο του Real FM

«Είμαι πολύ χαρούμενος που ζω...
Θέλω να πω ποια είναι η πραγματικότητα, για να ξέρει ο κόσμος.
Αυτό το έπαθα στις 4 Ιουλίου. Πως;

Ήταν βράδυ. Έπεσα για ύπνο.
Ανοίγω τηλεόραση και ξαφνικά δεν μπορούσα να αναπνεύσω.
Άφησα και πέρασαν κάποια λεπτά, αλλά αυτό επιδεινωνόταν.
Παίρνω τηλέφωνο, λέω ποιο νοσοκομείο εφημερεύει;

Μου λένε είναι το Γενικό Κρατικό της Νίκαιας.
Μπαίνω στο αμάξι και κατεβαίνω με 260 χλμ την ώρα, την Πέτρου Ράλλη μόνος μου.
Δεν ξέρω πως πήγα. Με αλάρμ, με φανάρια, με προβολείς, με κόρνα.

Φτάνω στην είσοδο, μπαίνω μέσα με τις μπάντες, κατεβαίνω, παίρνω την τελευταία μου ανάσα και πέφτω.

Ήταν ένα ζευγάρι εκεί. Με παίρνουν, με πάνε στα επείγοντα, και ήταν ένας καρδιολόγος πολύ μάγκας, πιτσιρικάς ειδικευόμενος και με πλακώνει στις μαλάξεις.

Μου είπε, ότι έβαζε τα δάχτυλά μου μέσα, 6 εκατοστά.

Στην πέμπτη μάλαξη πετάχτηκα.

Μου είπε ακόμα, πως όταν πήγα εκεί, για μια στιγμή ο καρδιογράφος έβγαλε παύλα.

Δεν χρειάστηκε ούτε ηλεκτροσόκ, ούτε αδρεναλίνη, ούτε τίποτα.

Επανήλθα με τις μαλάξεις.

Αυτοί ήταν σίγουροι ότι είχα πάθει έμφραγμα.

Μου έκαναν στεφανιογραφία και ήταν πεντακάθαρη, το κεφάλι πεντακάθαρο, οι καρωτίδες πεντακάθαρες και με πλακώσαν μετά στις εξετάσεις τις καρδιολογικές.

Τελικά το έπαθα από κολπική μαρμαρυγή.

Εγώ κολπική μαρμαρυγή παθαίνω από το 1986, που νιώθω αρρυθμίες… »

klik – [2fA]

"Αντανακλάσεις.. "

Raphael Lefort  -  Οι Διδάσκαλοι του Γκουρτζίεφ

Η παρακάτω παραβολή βρίσκεται στο κολοσσιαίο έργο μεταφυσικού
περιεχομένου, το «Μαθναβί», γραμμένο από τον Πέρση ποιητή
και δάσκαλο Θεολογίας Τζελαλεντίν Ρουμί το 1273.
-  Η διαφορά μεταξύ θεολογικής και μυστικιστικής σκέψεως
ανάμεσα στους δυο κορυφαίους πολιτισμούς.

«Αν θες μια παραβολή της κρυμμένης γνώσης, πες την ιστορία
των Ελλήνων και των Κινέζων.

- Είμαστε οι καλύτεροι καλλιτέχνες, είπαν οι Κινέζοι.
- Κι όμως εμείς υπερέχουμε! είπαν οι Έλληνες.
Θα διαγωνιστείτε, είπε ο Σουλτάνος, και τότε θα δούμε ποιος έχει δίκιο.
- Παραχωρήσατε μας έναν ορισμένο χώρο και έναν άλλο στους Έλληνες,
είπαν οι Κινέζοι.

Μια τεράστια αίθουσα χωρίστηκε στα δύο.
Οι κινέζοι ζήτησαν από το βασιλιά εκατό χρώματα.
Ο πλούσιος μονάρχης άνοιξε το θησαυροφυλάκιο του και κάθε μέρα
οι Κινέζοι έπαιρναν από την επιχορήγηση του τα χρώματα τους.

- Για τη δική μας δουλειά χρώματα και αποχρώσεις δεν είναι κατάλληλα,
είπαν οι Έλληνες.
Αυτό που θέλουμε είναι να απαλλαγούμε από τη σκουριά.
Και βάλθηκαν να γυαλίζουν το δωμάτιο.

- Υπάρχει ένας δρόμος από το πολύχρωμο στο άχρωμο.
Το χρώμα είναι σαν τα σύννεφα, το φεγγάρι είναι άχρωμο.
Οποιαδήποτε ακτινοβολία και λαμπρότητα βλέπουμε στα σύννεφα,
ας είμαστε σίγουροι ότι προέρχονται από τα άστρα το φεγγάρι και τον Ήλιο.

Μόλις τέλειωσαν οι Κινέζοι τη δουλειά τους άρχισαν να χτυπούν τύμπανα
από την χαρά τους.
Ο Βασιλιάς ήρθε μέσα και είδε τις εικόνες τους και από τη στιγμή
που αντίκρισε αυτό το θέαμα έχασε το μυαλό του.

Μετά προχώρησε προς το δωμάτιο των Ελλήνων, που μόλις τον είδαν
τράβηξαν την κουρτίνα που χώριζε τα δυο δωμάτια,
έτσι ώστε τα καταπληκτικά έργα των Κινέζων αντικατοπτρίστηκαν πάνω
στους τοίχους, που τους είχαν βγάλει τη σκουριά και τους είχαν γυαλίσει.

Όλα εκείνα που ο βασιλιάς είχε δει στο δωμάτιο των κινέζων,
φαίνονταν καλύτερα εδώ.
Τόσο καλύτερα, που τα μάτια του πετάχτηκαν έξω από τις κόγχες τους!

Οι Έλληνες πατέρα μου, είναι οι Σούφι χωρίς επαναλήψεις, βιβλία
και διαβάσματα, που όμως έχουν ελευθερώσει τα στήθη τους
από την πλεονεξία, την απληστία, την φιλαργυρία και την κακία.

Η αγνότητα του καθρέφτη είναι χωρίς άλλο, η καρδιά
που δέχεται αμέτρητες εικόνες.
Η αντανάκλαση κάθε εικόνας λάμπει για πάντα στην καρδιά και μόνον.
Και κάθε νέα εικόνα που εισχωρεί στην καρδιά, προβάλλεται
απαλλαγμένη από κάθε ατέλεια.

Αυτοί που έχουν καθαρίσει την καρδιά τους, έχουν ξεφύγει
από τα αρώματα και τα χρώματα.
Κάθε λεπτό, κάθε στιγμή, ατενίζουν την ομορφιά».

diadrastika – [2fA]

                                                                        

"Νίκη Αγάπης "

                       Ο Άγιος Παντελεήμων

Νικιέται!

-  Δημήτριος Παναγόπουλος, Ιεροκήρυκας († 1982)

Ο Θεός νικιέται! Καλά ακούσατε, νικιέται. 

Με την προσευχή ο άνθρωπος νικάει την Αγάπη του Θεού, όχι την Παντοδυναμία Του.

Όπως για παράδειγμα παλεύει ο εγγονός με τον παππού και ο παππούς αφήνει το εγγονάκι του, από αγάπη να τον νικήσει, για να χαρεί, κάτι παρόμοιο συμβαίνει και με την προσευχή.

Με την προσευχή, αλλάζει ο άνθρωπος τη βουλή του Θεού.

pemptousia – [2fA]

"Jazz Club.. "

Χαρούκι Μουρακάμι  -  "Νότια των συνόρων, δυτικά του ήλιου"

Ο ίδιος αποκαλύπτει πως ο τίτλος προέρχεται από το τραγούδι "South of the Border", 

με τον Nat King Cole.

Αυτή η μελωδία τον συνδέει με τη Σιμαμότο. Επίσης και το τραγούδι "Pretend".
Όχι μόνο για τη μουσική, αλλά και για τους στίχους:
Κάνε πως είσαι ευτυχισμένος
όταν έχεις τις μαύρες σου,
δεν είναι και τόσο δύσκολο.

….   Ο Χατζίμε ανοίγει ένα τζαζ κλαμπ πολυτελείας και του δίνει το όνομα "Robin’s Nest", από το γνωστό κομμάτι. 

Πολλές φορές ζητάει από τους μουσικούς να παίξουν το "Star-Crossed Lovers".

Όποτε βρισκόμουν στο μπαρ, ο πιανίστας άρχιζε πάντα να παίζει αυτό το ίδιο τραγούδι, ξέροντας ότι ήταν από τα αγαπημένα μου. 

Δεν ήταν από τις πιο γνωστές μελωδίες του Ellington, ούτε και μου ξυπνούσε ιδιαίτερες αναμνήσεις· απλώς το είχα ακούσει μια φορά και είχε αγγίξει κάποια ευαίσθητη χορδή μέσα μου.

Από το κολλέγιο μέχρι και τα μοναχικά χρόνια στον εκδοτικό οίκο, έβαζα το βράδυ το άλμπουμ "Such Sweet Thunder" και άκουγα το Star–Crossed Lovers ξανά και ξανά. 

Είχε αυτό το γεμάτο ευαισθησία και χάρη σόλο του Johnny Hodges. 

Κάθε φορά που άκουγα αυτή την υπέροχη, χαλαρή μελωδία, ξανάρχονταν στο μυαλό μου εκείνες οι μέρες.

Δεν θα την χαρακτήριζα ευτυχισμένη περίοδο της ζωής μου, έτσι όπως ζούσα, ένα κουβάρι από ανικανοποίητες επιθυμίες. 

Ήμουν πολύ νεότερος, πολύ πιο πεινασμένος, πολύ πιο μόνος. 

Αλλά ήμουνα ο εαυτός μου, έστω και με τα ελάχιστα. 

Μπορούσα να αισθανθώ την κάθε νότα που άκουγα, κάθε φράση που διάβαζα, να μπαίνουν βαθιά μέσα μου.

Τα νεύρα μου ήταν κοφτερά σαν λεπίδι, τα μάτια μου έλαμπαν μ’ ένα φως διαπεραστικό. 

Κι όποτε άκουγα αυτή τη μουσική, θυμόμουν κι εκείνα τα μάτια, να μου ανταποδίδουν το βλέμμα μέσα από έναν καθρέπτη.   ….

oanagnostis – [2φΑ]

"Έρνεστ Χέμινγουεϊ "

Έρνεστ Χέμινγουεϊ  (1899 – 1961)
-  είπε:

Χρειάζονται 2 χρόνια για να μάθεις να μιλάς
και 60 για να μάθεις να μη λες τίποτα.

Ένας άντρας δεν αξίζει να αποκαλείται άντρας, 

αν δεν πολεμήσει για τους αγαπημένους του, που υποφέρουν.

Η ζωή δεν πρέπει να σας αποθαρρύνει. Ποτέ μην αποθαρρύνεστε.
Είναι το μυστικό της επιτυχίας μου. Δεν έχω πτοηθεί ποτέ.
Ποτέ μην δείχνετε αποθαρρυμένοι μπροστά σε άλλους.

Ένας άνθρωπος μόνος του, άσχετα από το πόσο μόνος του είναι,
δεν έχει καμία ελπίδα.

Το καλύτερο δώρο για έναν καλό συγγραφέα είναι ένας ενσωματωμένος
και ανθεκτικός στα χτυπήματα ανιχνευτής βλακείας.

Όλα τα βιβλία είναι περίπου τα ίδια:
φαίνονται πιο αληθινά από την ίδια την ζωή.

Τι μπορεί να βλάψει έναν συγγραφέα;
Η πολιτική, οι γυναίκες, η φιλοδοξία, το χρήμα και τα ποτά.
Επίσης, η έλλειψη πολιτικής, γυναικών, φιλοδοξίας, χρήματος και ποτού.

Ο άνθρωπος είναι το μόνο ζώο που μπορεί να γελάει,
αν και έχει τους λιγότερους λόγους για να το κάνει.

Πάντα να κάνετε νηφάλιοι αυτά που λέτε, ότι θα κάνετε μεθυσμένοι.
Αυτό θα σας διδάξει να κρατάτε το στόμα σας κλειστό.

Ποτέ μην ταξιδεύετε με κάποιον που δεν αγαπάτε.

Κάθε μικρή πράξη καλοσύνης που μπορείτε να κάνετε,
αξίζει να την κάνετε.

Ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε αν μπορείτε να εμπιστευτείτε κάποιον
είναι να τον εμπιστευτείτε.

Υπάρχουν 2 είδη ανθρώπων: αυτοί που είναι εύκολο να είσαι μαζί τους,
αλλά εξίσου εύκολο να είσαι χωρίς αυτούς και αυτοί που είναι δύσκολο
να είσαι μαζί τους, αλλά αδύνατο να ζήσεις χωρίς αυτούς.

Ο συγγραφέας πρέπει να γράφει αυτά που θέλει να πει, όχι να τα λέει.

Η ευτυχία δεν είναι τίποτα παραπάνω από καλή υγεία και κακή μνήμη.

Όποιος επιδεικνύει τις γνώσεις του, στην ουσία δεν έχει γνώσεις.

Ο κόσμος είναι ένα τέλειο μέρος για το οποίο αξίζει να παλέψεις
και μισώ το ότι θα πρέπει να τον αφήσω κάποια στιγμή.

Η ευτυχία των έξυπνων ανθρώπων είναι το πιο σπάνιο πράγμα που ξέρω.

Η ζωή δεν είναι δύσκολη, όταν δεν έχει τίποτα να μάθεις.

Είναι καλύτερο να μην έχεις ιδεολογία από το να μην έχεις δουλειά.

Υπάρχουν πράγματα χειρότερα από τον πόλεμο:
η δειλία, η προδοσία και η ιδιοτέλεια

klik – [2fA]

                                                                

"Αριστογένης και Εύανδρος "

-  Γράφει ο Nick Zygomalas

Όταν ήμουν αρχιπλοίαρχος στην εταιρεία M.A. Karageorgis S. A., πήγα στις 14 Απριλίου του 1996 στη Βραζιλία να δω το «ARISTOGENIS». 

Το πλοίο είχε όλο το πλήρωμα Φιλιππινέζους από τον καπετάνιο Jorge P. Rivera, μέχρι το τελευταίο τζόβενο.

Το «ARISTOGENIS» ήταν ένα πλοίο μας το οποίο είχε ναυλωθεί με έναν περίεργο τρόπο σε ένα Νορβηγικό pool, που η εταιρεία Ωνάση ποτέ δεν ναύλωνε έτσι κανένα από τα πλοία της. 

Το πλοίο οι Νορβηγοί το υποναύλωσαν να κάνει για 6 μήνες ταξίδια από Portο Trobetas με βωξίτη για το Porto Vila do Conde, που είναι κοντά στο λιμάνι της Βόριας Βραζιλίας, το Μπελέμ ντου Παρά (Belem της επαρχίας Barcarena στην πολιτεία Para).

Το Belem είναι σχετικά μεγάλο λιμάνι ενώ το Vila do Conde είναι ένα μικρό λιμανάκι, πιο μέσα σε ένα κανάλι-παραπόταμο του Αμαζονίου. 

Εκεί υπάρχει ένα μεγάλο εργοστάσιο παραγωγής αλουμινίου. 

Και τα δύο λιμάνια Vila do Conde και Belem, βρίσκονταν στη νότια εκβολή στο δέλτα του ποταμού Αμαζονίου, αλλά για να πας στο Portο Trobetas θα πρέπει το πλοίο να βγει στη θάλασσα και μετά να μπει από την βόρεια εκβολή του ποταμού Αμαζονίου, που ήταν και η είσοδος στο κυρίως ποτάμι.

Από την πλευρά των Νορβηγών είχε έρθει ένας άλλος καπετάνιος, συνταξιούχος. 

Θα κάναμε δυο ταξίδια για να παρακολουθήσουμε το όλο operation και θα αναφέραμε τα αποτελέσματα. 

Στο Vila do Conde το πλοίο ξεφόρτωνε με τα κρένια του.

Αφού παρακολουθήσαμε και κάναμε τις αλλαγές που έπρεπε, ετοιμαστήκαμε στις 12 Μαΐου 1996 για να γυρίσουμε πίσω. 

Ο Νορβηγός μου είπε: «Τώρα εσύ captain Nick θα πας στην Αθήνα που θα είναι ο καιρός καλός, ενώ εγώ θα γυρίσω πάλι στα χιόνια».

Μου είχε πει πως όταν ταξίδευε ως πλοίαρχος, είχε έρθει και στην Πάτρα με πλοίο. 

«Εκείνο που μου είχε κάνει εντύπωση τότε», είπε, «ήταν πως ο πράκτορας του πλοίου με καλούσε να πάμε έξω για φαγητό και διασκέδαση ξαφνικά και χωρίς πρόγραμμα και οι ταβέρνες και τα κέντρα διασκεδάσεως ήταν γεμάτα».

Του άρεσε πολύ αυτό, που οι Έλληνες κανόνιζαν ξαφνικά να πάνε να φάνε έξω. 

Στη Νορβηγία, μου έλεγε, πρέπει για να πάνε έξω για φαγητό να είναι κάποια γιορτή ή να υπάρχει κάποιος σπουδαίος λόγος και το προγραμμάτιζαν πολλές μέρες πριν. 

Από μέσα μου έλεγα: «Και να είναι και Παρασκευή ή Σάββατο και αν υπάρχει και εστιατόριο εκεί που μένεις», γιατί στα δύο από τα τρία λιμάνια της Νορβηγίας που είχα πάει, στα μικρά λιμάνια, δεν είχε τίποτε απολύτως έξω.

Θυμάμαι ένα περιστατικό στο λιμανάκι Vila do Conde. 

Απέναντι από εμάς ήταν ένα ελληνικό φορτηγάκι και φόρτωνε ξυλεία για Φιλιππίνες. 

Πήγα λοιπόν να επισκεφτώ τον καπετάνιο που ήταν Έλληνας και μάλιστα ο μοναδικός Έλληνας στο πλοίο, οι υπόλοιποι ήταν Πολωνοί μεθύστακες.

Ο καπετάνιος γύριζε κάθε μέρα με ένα σορτσάκι και ένα Τ-shirt. 

Μου λέει: «Όλα όσα έχω, είναι αυτό το σορτσάκι και αυτό το μπλουζάκι. 

Στο προηγούμενο λιμάνι, στο Rio de Janeiro, ανέβηκαν κοστουμαρισμένοι κλέφτες και ήρθαν κατευθείαν στο γραφείο μου, με έδεσαν στην καρέκλα και με την απειλή όπλου μου έκλεψαν τα πάντα.

Και να σκεφτείς είχα ψωνίσει αρκετά πράγματα, γιατί παντρεύω την κόρη μου και πρόκειται να ξεμπαρκάρω από το Cape Town που θα πιάσουμε για καύσιμα. 

Τώρα θα βγω εκεί να ψωνίσω ρούχα για μένα και κανένα δώρο πριν φύγω για Ελλάδα!».

Έλεγα από μέσα μου πως ήμουν πολύ τυχερός που δεν μου είχε συμβεί τέτοιο κακό τόσα χρόνια. 

Η Βραζιλία όπως και όλη η νότια και η κεντρική Αμερική έχει μεγάλες αντιθέσεις, από τη μια μεγάλη φτώχια και εγκληματικότητα και από την άλλη υπάρχει πολύς πλούτος και χλιδή, και σε αυτό φταίνε κυρίως οι ΗΠΑ.

Έφυγα από το Μπελέμ για το Ρίο ντε Ζανέϊρο, την «πόλη του Θεού», όπως τη λένε, με κάποια βραζιλιάνικη αεροπορική εταιρεία εσωτερικών γραμμών, δεν θυμάμαι το όνομά της. 

Κάναμε πάλι, όπως και όταν πήγαινα για το Belem, ένα σορό στάσεις στο Sao Luis, στη Fortaleza, στην Olinda, στο Aracaju, στο Belo Horizonte και δεν θυμάμαι που αλλού, μέχρι να φτάσουμε στο Rio de Janeiro. 

Γαλατάδικο, που λέμε.

Από το Rio de Janeiro είχα εισιτήριο με τη Luftahnsa για Αθήνα μέσω Φρανκφούρτης για την 18η Μαΐου 1996, οπότε έμεινα σε ξενοδοχείο. 

Ο πράκτορας, ένας μιγάς Βραζιλιάνος που είχε αρχαιοελληνικό όνομα, όπως πολλοί στη Βραζιλία, τον έλεγαν Evandro (Εύανδρο), μου έκανε το μεσημέρι της επόμενης από την άφιξή μου στο Ρίο ντε Ζανέϊρο το τραπέζι, σε μια churrascaria σε έναν κάθετο δρόμο που βγαίνει στην Avenida Atlantica, μπροστά στην περίφημη πλαζ της Copacabana…

ΚΑΡΑΒΟΛΑΤΡΕΣ – [2fA]

                                                             

"Γιατί κλαις, άνθρωπέ μου; "

Δεν θέλεις Κύριε, να κλαίω και να λυπάμαι!
-  Διήγηση από τον "Μικρό Ευεργετινό" στο Γεροντικό

Ένας αδελφός έκανε συνεχώς αυτή την προσευχή στο Θεό:

- Κύριε, δεν έχω φόβο Θεού!

Στείλε μου λοιπόν κεραυνό ή καμιάν άλλη τιμωρία ή αρρώστια ή δαιμόνιο, μήπως κι έτσι έρθει σε φόβο η πωρωμένη μου ψυχή.

Άλλοτε πάλι παρακαλούσε κι έλεγε:

- Ξέρω πως έχω πολύ αμαρτήσει ενώπιον Σου, Δέσποτα, και πως είναι αναρίθμητα τα τόσα σφάλματά μου. 

Γι αυτό και δεν τολμώ να Σου ζητήσω να με συγχωρέσεις. 

Αν όμως είναι δυνατόν, συγχώρεσε με για την ευσπλαχνία Σου.

Αν πάλι είναι αδύνατον, τουλάχιστον τιμώρησε με στη ζωή αυτή και μη με κολάσεις στην άλλη. Κι αν είναι και τούτο ακόμη αδύνατον, στείλε μου εδώ ένα μέρος της τιμωρίας και αλάφρωσε μου εκεί την κόλαση. 

Άρχισε μόνο από τώρα να με τιμωρείς. 

Αλλά τιμώρησε με σπλαχνικά, όχι με την οργή Σου, Δέσποτα…

Έτσι  μετανοούσε έναν ολόκληρο χρόνο κι αυτά έλεγε με δάκρυα ικετευτικά, ολόθερμα και ολόψυχα, λιώνοντας και τσακίζοντας σώμα και ψυχή με νηστεία και αγρυπνία και άλλες κακουχίες.

Μια μέρα καθώς καθόταν καταγής, όπως συνήθιζε, θρηνώντας και φωνάζοντας σπαραχτικά, από την πολλή του λύπη, νύσταξε κι αποκοιμήθηκε.

Και να! Παρουσιάζεται μπροστά του ο Χριστός και του λέει με φωνή γεμάτη ιλαρότητα:

- Τι έχεις, άνθρωπέ μου; Γιατί κλαίς έτσι;

Ο αδελφός Τον αναγνώρισε και αποκρίθηκε έντρομος:

- Γιατί έπεσα, Κύριε!

- Έ, σήκω!

- Δεν μπορώ, Δέσποτα, αν δεν μου δώσεις το χέρι Σου!

Τότε Εκείνος άπλωσε το χέρι Του, έπιασε τον αδελφό και τον σήκωσε.

- Γιατί κλαις, άνθρωπέ μου;
Γιατί είσαι λυπημένος; του ξαναλέει ο Κύριος με απαλή και ιλαρή πάλι φωνή.

- Δεν θέλεις, Κύριε μου, να κλαίω και να λυπάμαι, απάντησε ο αδελφός, που τόσο πολύ Σε πίκρανα, αν και απόλαυσα τόσα αγαθά από Σένα;

Εκείνος άπλωσε ξανά το χέρι Του, το ακούμπησε στο κεφάλι του αδελφού και του είπε:

- Μη λυπάσαι πια.
Γιατί αν έδωσα το αίμα μου για σένα, πολύ περισσότερο θα δώσω συγχώρηση και σε σένα και σε κάθε άλλη ψυχή που γνήσια μετανοεί.

Μόλις συνήλθε ο αδελφός από την οπτασία, ένιωσε την καρδιά του γεμάτη χαρά. 

Έτσι πληροφορήθηκε πως ο Θεός τον ελέησε. 

Κι από τότε ζούσε με πολλή ταπείνωση, ευχαριστώντας Τον.

orthodoxhporeiakaizwh – [2fA]

"Η Δική του φωνή.. "

Μητρ. Νικόλαος Χατζηνικολάου
-  Από το βιβλίο του "Αν υπάρχει ζωή, θέλω να ζήσω"

Στην Εκκλησία γνώρισα άποιους σπάνιους ανθρώπους, με αρετή και αυθεντικότητα, καλοδουλεμένους, καλλιεργημένους, αληθινούς χριστιανούς, ευγενικές ψυχές, γνώρισα, τολμώ να πω, αγίους.

Δεν συνάντησα τέτοιους γενικότερα στη ζωή μου.

Ξεχώριζαν με διάφορα αυτοί οι Χριστιανοί από τους άλλους ανθρώπους.

Οφείλω να το ομολογήσω. Δεν είχα δει σημεία, ούτε θαύματα.

Δεν τα χρειαζόμουν αυτά.

Για κάποιο όμως λόγο, δεν ήθελα η πίστη να μου φορεθεί, αλλά να μου προκύψει· δεν ήθελα να παρασυρθώ ούτε από λογικά επιχειρήματα υπέρ αυτής, ούτε από την αρετή των πιστών.

Δεν χρειαζόμουν ούτε αποδείξεις, ούτε έμμεσα συμπεράσματα.

Δεν έκανα το λάθος να την ψάξω στους έξυπνους ή στους μορφωμένους, ούτε στους πετυχημένους, ούτε στους καλούς, ούτε μέσα σε παράξενα γεγονότα ή σε φανταστικούς εντυπωσιασμούς.

Ήθελα να την βρω καθαρή μέσα μου. Όχι κάπου αλλού.

Ακόμη και η αγιότητα ή η καλοσύνη των χριστιανών ήθελα μόνο να με υποψιάσει ή να με εμπνεύσει, όχι να με υποχρεώσει να ακολουθήσω τον δρόμο της πίστης και της εκκλησίας.

Δεν θα έπρεπε η πίστη μου στον Θεό να στηρίζεται στην εμπιστοσύνη μου σε ανθρώπους.

Έπρεπε να είναι η Δική του φωνή, μέσα μου.

fb – [2fA]

                                                                         

"Ουγκώ, Ελλάδα και κόσμος "

Ουγκώ
-  Τον Βίκτωρα Ουγκώ, τίμησε στις 30 Ιουνίου το doodle της Google.

Είχε πει για την Ελλάδα:

....  Θα έδινα για την Ελλάδα τους στίχους μου, όπως ο Τυρταίος,
και το αίμα μου, όπως ο Βύρωνας ...
Η ιερή σας πατρίδα έχει την πιο βαθιά μου αγάπη.
Σκέφτομαι την Αθήνα όπως σκέπτεται κανείς τον ήλιο.

Ο κόσμος είναι η Ελλάδα που διαστέλλεται.
Η Ελλάδα είναι ο κόσμος που συστέλλεται.

Είχε πει επίσης:

Ήμουν λυπημένος επειδή δεν είχα παπούτσια να φορέσω...
μέχρι που είδα κάποιον που δεν είχε πόδια.

Η Ανθρώπινη ψυχή έχει περισσότερο ανάγκη του ιδανικού
παρά του πραγματικού.
Με το πραγματικό ζει κανείς, με το ιδανικό υπάρχει.
Λοιπόν θέλετε να λογαριάσουμε την διαφορά ;
Τα ζώα ζουν, οι άνθρωποι υπάρχουν.

Η κοινωνία προετοιμάζει το έγκλημα. Ο εγκληματίας το διαπράττει.

Η αγάπη μοιάζει με τον ατμό.
Όσο περισσότερο πιέζεται, τόσο πιο δυνατή γίνεται.

Εκεί που ανοίγει ένα σχολείο, κλείνει μια φυλακή.
Τα κτήνη είναι του Θεού, η κτηνωδία είναι των ανθρώπων.

Οι πράξεις μας, μας αναδεικνύουν ή μας ντροπιάζουν·
είμαστε πλασμένοι από τις ίδιες τις πράξεις μας."

CARPE DIEM

[2fA]

"Ἀνηρπάγη ἐν δόξῃ.. "

Δρα Ἠλία Λυμπερόπουλου  -  Ἁρπαγή τοῦ προφήτη Ἠλία στόν Οὐρανό
-  από το βιβλίο του «Γνώθι σ’ αὐτόν»

Ὁ προφήτης Ἠλίας, τό ὄνομα τοῦ ὁποίου σημαίνει «Ὁ Θεός εἶναι ὁ Κύριος», ὑπῆρξε μία ἐξέχουσα μορφή τοῦ Ἰσραήλ.  

Διά τῆς αὐστηρῆς ἀσκήσεως και τῆς νηστείας, δια τῆς προσευχῆς καί τῆς ὑπακοῆς, ἔγινε μυσταγωγός τοῦ λόγου τοῦ Θεοῦ. 

Ἀποποιήθηκε ὁλοσχερῶς  τά φίλαυτα ἀνθρώπινα πάθη, τήν φιλαρχία, φιλοκτημοσύνη καί φιληδονία. Αὐτό εἶχε σάν ἐπακόλουθο νά ἀποκτήσει καθαρή  καρδιά, νά γίνει τό ἁγνό Ἀγγεῖο τῆς ἐνοικήσεως τοῦ Κυρίου καί συνεργός τῆς θείας βουλήσεως καί χάριτος.

Ὁ Προφήτης Ἠλίας ἔγινε ἀποδέκτης τῆς Θείας Πρόνοιας, ἡ ὁποία καταδείχθηκε ἀπό τό μοναδικό γεγονός ὅτι ὁ Κύριος τοῦ προσέφερε τροφή μέ ἕναν κόρακα, μετά στό σπίτι τῆς χήρας στά Σαρεπτά ὁπού ἐκεῖ ὁ μεγάλος Προφήτης πολλαπλασίασε τό λίγο περίσσευμα πού αὐτή εἶχε σέ ἀλεύρι καί λάδι καί ἀργότερα μέ ἕναν Ἄγγελό Του, πού τοῦ ἔδωσε ψωμί καί νερό γιά νά τόν ἐνισχύσει στήν πορεία του στό ὄρος Σινᾶ. 

Ἐκεῖ ἔφθασε ὁ Προφήτης μετά ἀπό πεζοπορία σαράντα ἡμερῶν νηστεύοντας.

 Ὁ Θεός προστάτεψε, ἐπίσης, τόν μεγάλο αὐτόν Προφήτη ἀπό τούς διῶκτες του μέ μεγάλα θαύματα.  ….

Ὅταν ἦρθε ὁ καιρός γιά νά πάρει ὁ Κύριος κοντά του τόν προφήτη Ἠλία, τόν ἔστειλε στόν Ἰορδάνη ποταμό. 

Ἐκεῖ ὁ Προφήτης Ἠλίας, συνοδευόμενος ἀπό τόν μαθητή του Ἐλισαῖο, πού εἶχε χρίσει κατά ἐντολή τοῦ Θεοῦ διάδοχό του, δίπλωσε τή μηλωτή του καί ἐκτύπησε μέ αὐτή τά νερά τοῦ ποταμοῦ. 

Αὐτά ἄνοιξαν θαυματουργικά καί πέρασαν στήν ἀπέναντι ὄχθη, αὐτός καί ὁ μαθητής του, ἐπάνω στή στεγνή κοίτη τοῦ Ἰορδάνη, ὅπως ἀκριβῶς εἶχε συμβεῖ μέ τήν Ἁγία Κιβωτό τῆς Διαθήκης τοῦ Θεοῦ. 

Ποιά μεγάλη δύναμη κατεῖχε ὁ μέγας αὐτός προφήτης τοῦ Κυρίου!

Στήν ἀνατολική λοιπόν ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, ὁ προφήτης Ἐλισαῖος παρεκάλεσε τόν διδάσκαλό του νά τοῦ χαρίσει διπλάσια μερίδα τοῦ πνεύματός του. Καί πράγματι αὐτό ἐκπληρώθηκε, δεδομένου ὅτι ὁ Ἐλισαῖος ἔγινε θεατής τῆς  ἀνάληψης τοῦ διδασκάλου του. 

Ὁ Προφήτης Ἠλίας ἀνηρπάγη ἐπάνω σέ μία πύρινη ἅμαξα, πού συρόταν ἀπό πύρινα ἄλογα, γιά νά τόν μεταφέρει ἐν δόξῃ στόν θρόνο τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ ἄφησε τή μηλωτή του στόν μαθητή καί διάδοχό του.

Ἡ μηλωτή τοῦ προφήτη Ἠλία ἐπέδρασε τό ἴδιο θαυματουργικά, διότι μέ αὐτήν ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἄνοιξε καί πάλι τά νερά τοῦ Ἰορδάνη καί πέρασε ἐπάνω στή στεγνή κοίτη τοῦ ποταμοῦ πρός τήν δυτική ὄχθη. 

Ποιό μεγαλεῖο ἐπεφύλαξε ὁ Κύριος τῶν Δυνάμεων στόν μακάριο αὐτόν προφήτη, ὁ ὁποῖος τόν ὑπηρέτησε μέ ἀπαράμιλλο ζῆλο καί ἀφοσίωση!

["Φιλοκαλία" 210 3234411 - "Λυδία" 2310 237412]

[2fA]

                                                                             

"Κι αυτό θα περάσει.. "

OSHO  -  "Ζήσε με τους δικούς σου όρους"

Ένας βασιλιάς φώναξε τους σοφούς του στην αυλή: 

«Φτιάχνω για τον εαυτό μου ένα πολύ όμορφο δαχτυλίδι, τους είπε. 

Θέλω να κρύψω μέσα στο δαχτυλίδι κάποιο μήνυμα, που ίσως να με βοηθήσει σε κάποια στιγμή απόλυτης απελπισίας. Σκεφτείτε καλά. 

Πρέπει να είναι πολύ μικρό για να μπορεί να παραμείνει κρυμμένο κάτω από το διαμάντι μου, στο δαχτυλίδι».

Ήταν όλοι τους σπουδαίοι λόγιοι· θα μπορούσαν να γράψουν σημαντικές πραγματείες, αλλά να του δώσουν ένα μήνυμα όχι μεγαλύτερο από δυο-τρεις λέξεις, που θα τον βοηθούσε σε στιγμές απόλυτης απελπισίας… 

Σκέφτηκαν, έψαξαν στα βιβλία τους, όμως δεν μπορούσαν να βρουν τίποτε.

Ο βασιλιάς είχε ένα γέρο υπηρέτη - είχε υπάρξει και υπηρέτης του πατέρα του. 

Η μητέρα του βασιλιά είχε πεθάνει νωρίς και αυτός ο υπηρέτης τον είχε φροντίσει, κι έτσι έτρεφε τεράστιο σεβασμό για εκείνον.

Ο γέρος είπε, «Δεν είμαι σοφός, δεν έχω γνώσεις εγώ, δεν είμαι λόγιοςˑ 

όμως ξέρω το μήνυμα – επειδή υπάρχει μόνο ένα μήνυμα, όπως το θέλεις. 

Αυτοί οι άνθρωποι δεν μπορούν να σου το δώσουν· μπορεί να δοθεί από έναν μυστικιστή, από έναν άνθρωπο που έχει συνειδητοποιήσει τον εαυτό του.

Τόσα χρόνια που έχω ζήσει στο παλάτι, συνάντησα κάποτε ένα μυστικιστή. 

Ήταν καλεσμένος του πατέρα σου κι εγώ μπήκα στην υπηρεσία του. 

Όταν έφευγε, μου έδωσε για να με ευχαριστήσει, αυτό το μήνυμα» – ο γέρος το έγραψε σε ένα μικρό κομμάτι χαρτί, το δίπλωσε και είπε στον βασιλιά:

«Μην το διαβάσεις, απλά κράτησέ το κρυμμένο μέσα στο δαχτυλίδι. 

Να το ανοίξεις μόνο όταν όλα τα άλλα έχουν αποτύχει, όταν δεν θα υπάρχει διέξοδος».

Αυτή η στιγμή ήρθε σύντομα. 

Η χώρα δέχθηκε εισβολή και ο βασιλιάς έχασε το βασίλειό του. 

Το είχε σκάσει με το άλογό του για να σωθεί και τα άλογα του εχθρού τον ακολουθούσαν. 

Ήταν μόνος τουˑ εκείνοι ήταν πολλοί. 

Έφτασε σε ένα μέρος όπου το μονοπάτι σταματούσε, κατέληγε σε αδιέξοδο· υπήρχε μόνο ένας γκρεμός και μια βαθιά κοιλάδα· αν έπεφτε θα ήταν νεκρός. 

Δεν μπορούσε να προχωρήσει μπροστά, και δεν υπήρχε άλλος δρόμος…

Ξαφνικά θυμήθηκε το δαχτυλίδι. 

Το άνοιξε, έβγαλε το χαρτί, και υπήρχε ένα μικρό μήνυμα τεράστιας αξίας: 

Απλά έλεγε, «Και αυτό θα περάσει». 

Μια μεγάλη σιωπή τον τύλιξε, μια γαλήνη, καθώς διάβαζε τη φράση: 

«Και αυτό θα περάσει… »  Και πέρασε.

Οι εχθροί που τον ακολουθούσαν θα πρέπει να χάθηκαν στο δάσος, θα πρέπει να πήραν διαφορετικό μονοπάτι·
ο ήχος από τις οπλές των αλόγων τους χάθηκε, σιγά σιγά, και δεν τους άκουγε πια.

Ο βασιλιάς ένιωσε τεράστια ευγνωμοσύνη για τον υπηρέτη και τον άγνωστο μυστικιστή. 

Αυτές οι λέξεις αποδείχθηκαν θαυματουργές. 

Δίπλωσε το χαρτί, το έβαλε πίσω στο δαχτυλίδι, συγκέντρωσε τα στρατεύματα του και ανέκτησε ξανά το βασίλειό του. 

Την ημέρα που έμπαινε στην πρωτεύουσα νικητής, ο κόσμος έκανε μια μεγάλη γιορτή σε όλη την πρωτεύουσα. 

Μουσική, χορός – ένιωθε πολύ περήφανος για τον εαυτό του.

Ο ηλικιωμένος άνδρας ήταν εκεί, και περπατούσε δίπλα στο άρμα του. 

Είπε στον βασιλιά, «Και αυτή η στιγμή είναι επίσης, κατάλληλη: κοίταξε ξανά το μήνυμα».

Ο βασιλιάς είπε, «Τι εννοείς; Τώρα είμαι νικητής, οι άνθρωποι γιορτάζουν. 

Δεν είμαι σε απελπισία, δεν είμαι σε μια κατάσταση που δεν υπάρχει διέξοδος».

Ο ηλικιωμένος άνδρας είπε, «Άκουσε με. Αυτό μου έχει πει ο άγιος, πως αυτό το μήνυμα δεν είναι μόνο για την απελπισία, είναι και για τη μεγάλη χαρά. 

Δεν είναι μόνο για όταν είσαι ηττημένος. είναι επίσης και για όταν είσαι νικητής – όχι μόνο για όταν είσαι ο τελευταίος, αλλά και για όταν είσαι ο πρώτος».

O βασιλιάς άνοιξε το δαχτυλίδι και διάβασε το μήνυμα, 

«Και αυτό θα περάσει»... 

Και ξαφνικά, ένοιωσε την ίδια γαλήνη, την ίδια σιωπή ανάμεσα στα πλήθη που χαίρονταν, γιόρταζαν, χόρευαν… η έπαρση και ο εγωισμός του είχαν φύγει.

lecturesbureau – [2φΑ]

                                                                               

Τελικά είναι βέβαιο..

ΟΙ ΑΝΔΡΕΣ ΛΕΝΕ, ΔΕΝ ΚΛΑΙΝΕ

Τελικά είναι βέβαιο
οι άνδρες δεν κλαίνε…

όρθιος στέκω σαν έρχονται στιγμές
απόρριψης και αδικίας
στέρησης και μοναξιάς
και τ’ αναπάντητα γιατί
για τα μοιραία λάθη
μα έχω φωλιασμένο στον κόρφο μου
ένα μικρό παιδί
χωρίς φωνή για να θυμώσει
χωρίς δύναμη για να αντιδράσει
χωρίς κουράγιο για να ξεφύγει
ένα μικρό παιδί
απαρηγόρητο
που κλαίει μ’ αναφιλητά

κι ενώ κρατώ στα δάχτυλα που τρέμουν
το δειλό του παράπονο
στο συγκρατημένο βλέμμα μου
τη βουβή του θλίψη
στα χείλη μου την πίκρα των δακρύων του,
προσπαθώ ν’ ανασάνω
παρηγοριά κι ελπίδες απ’ το σφιχτό
αγκάλιασμα του
και συνεχίζω με μάτια στεγνά
να παίζω τον ρόλο της ωριμότητας.

Μ Ψ

"Soap Bubbe System "

ELECTRIC AUTOMATED

SOAP  BUBBLE  SYSTEM
-  by International Bubble Machines Co

Τα επιστημονικά επιτεύγματα καθημερινά μας εκπλήσσουν.
Παρά τις απόψεις του καθενός για την συγκεκριμένη συσκευή,
η συμβολή Ηλεκτρολογίας και Μηχανικής στην αξιοποίηση των
ιδιοτήτων συνοχής και συνάφειας του υγρού σάπωνος, προκαλεί
τον θαυμασμό όλων.

gfycat – [2fA]

                          

"Γιατί είμαστε έτσι.. "

Παιδικές εμπειρίες που διαμόρφωσαν τον χαρακτήρα μας ως ενήλικες
-  από το Business Insider

1. Αν οι γονείς σας δεν σας άφηναν να πάρετε τις δικές σας αποφάσεις, τότε μάλλον δεν είστε ανεξάρτητοι σήμερα.

2. Αν είχατε μια καλή σχέση με τον πατέρα σας, τότε σήμερα είστε αρκετά δοτικοί και συναισθηματικοί ως άνθρωποι.

3. Είστε πεισματάρηδες σε όλα; 

Τότε μάλλον οι γονείς σας έλεγχαν τα πάντα κατά την παιδική σας ηλικία. 

Το πείσμα, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι μία άμυνα του οργανισμού για να ξεφύγετε από τον έλεγχό τους.

4. Ως παιδιά ήσασταν κολλημένοι μπροστά στην τηλεόραση; 

Μάλλον αυτό έχει επηρεάσει τις σημερινές σας ικανότητες στην επικοινωνία με τους γύρω σας, σύμφωνα με τα αποτελέσματα διάφορων μελετών.

5. Είστε οξύθυμοι και επιθετικοί; 

Οι ειδικοί αναφέρουν ότι όταν τα παιδιά παρακολουθούν ταινίες με βίαιο περιεχόμενο, τότε μάλλον στην ενήλικη ζωή τους είναι πολύ πιθανό να αναπτύξουν άσχημες συμπεριφορές.

6. Είστε ανοιχτόμυαλοι σε νέες εμπειρίες; 

Τότε μάλλον όταν ήσασταν μικροί, αντιγράφατε πιστά τις καθημερινές ασχολίες και κινήσεις των γονιών σας.

7. Οι ξυλιές ήταν μέρος της καθημερινότητάς σας όταν ήσασταν παιδιά; 

Τότε αυτό μπορεί να εξηγεί γιατί ως ενήλικες λειτουργείται ύπουλα και προσπαθείτε να αποφύγετε τις συνέπειες των άσχημων πράξεών σας.

8. Οι γονείς σας ήταν χρήστες ναρκωτικών ουσιών ή αλκοόλ;

Τότε σίγουρα έχετε έντονο το μητρικό/πατρικό ένστικτο και είστε υπερβολικά υπεύθυνοι σε ότι κάνετε.

9. Είστε θύματα σεξουαλικής κακοποίησης; 

Έτσι εξηγείται η μάχη που δίνετε με την παχυσαρκία. 

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η παιδική σεξουαλική κακοποίηση αυξάνει τον κίνδυνο της παχυσαρκίας κατά 27% για τις γυναίκες και κατά 66% για τους άνδρες.

10. Είστε θύματα ψυχολογικής κακοποίησης; 

Τότε, σύμφωνα με τους ειδικούς, είναι πολύ πιθανό στην ενήλικη ζωής σας να πάσχετε από κατάθλιψη.

11. Έχετε υποστεί σωματική βία ως παιδί; 

Για αυτόν τον λόγο ως ενήλικες έχετε απώλεια μνήμης και δεν μπορείτε να ελέγξετε τα συναισθήματά σας.

12. Έχετε άγχος, κατάθλιψη και δυσκολία να δημιουργήσετε μία υγιή σχέση; 

Τότε μάλλον ως παιδιά είχατε πέσει θύματα εκφοβισμού από τους συμμαθητές σας.

13. Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστημίου του Όρεγκον, τα παιδιά που μεγάλωσαν σε μία οικογένεια με οικονομικά προβλήματα, στην ενήλικη ζωή τους δεν έχουν την ικανότητα να θυμάστε πολλά πράγματα ταυτόχρονα.

14. Σε περίπτωση που η σχέση σας με τους γονείς σας είναι από κακή έως ανύπαρκτη, αυτό μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι πήραν διαζύγιο όταν ήσασταν αρκετά μικροί. 

Σύμφωνα με έρευνα του Πανεπιστήμιου του Ιλινόις, αν οι γονείς σας πήραν διαζύγιο όταν ήσασταν τριών, τεσσάρων ή πέντε ετών, τότε μάλλον σήμερα που είστε ενήλικες έχετε αναπτύξει μία δυσλειτουργική σχέση μαζί τους.

healinggeffect – [2fA]