"Γενηθήτω φως.. "

-  π. Παντελεήμων Κρούσκος

Η Κυριακή του Τυφλού είναι η ημέρα ανάμνησης του φωτισμού του εκ γενετής Τυφλού στα Ιεροσόλυμα από τον Κύριο.
Ο Ιησούς Χριστός , ως Λόγος σαρκωμένος του Θεού, είναι κατά τον Θεολόγο Ιωάννη, το φως εκείνο το οποίο φωτίζει κάθε άνθρωπο πού έρχεται σε αυτόν τον κόσμο. 

Αυτός είναι ο δημιουργός του κτιστού φωτός, αλλά και αυτό το πνευματικό Φως, το οποίο αναζητά κάθε άνθρωπος, ψηλαφώντας στο σκοτάδι του κόσμου και παλεύοντας να βγει από την φυλακή του εαυτού του.

Ο τυφλός της σημερινής περικοπής ήταν εκ γενετής πεπηρωμένος στους οφθαλμούς και δεν είχε το προνόμιο να βλέπει υλικά, ήταν όμως προορισμένος να φωτιστεί πνευματικά, ως αποτέλεσμα της μεγάλης του καρτερίας και πίστης.
Η στάση του αργότερα και η ομολογία η θαρρετή του καταδεικνύουν πώς ήταν έτοιμη ψυχή να δεχτεί το νοητό φως του Χριστού.
Ο λύχνος της ψυχής του ήταν έτοιμος ήδη, πλήρης ελαίου φωτιστικού.
Έμενε να έρθει ο φωτοδότης για να δώσει φως και να πληρωθεί η πνευματική του υπόσταση με αλήθεια και χάρη.

Το θαύμα του φωτισμού του τυφλού εκείνου, είναι ισοδύναμο με την ανάσταση ενός νεκρού. Ο Χριστός έσκυψε χαμαί, εποίησε πηλό όπως πάλαι ποτέ στον παράδεισο για τον Αδάμ και έπλασε οφθαλμούς για τον τυφλό από το μηδέν.
Πράγματι, η εορτή αυτή του Τυφλού τίθεται μέσα στην αναστάσιμη αυτή περίοδο γιατί είναι μνεία και σημείο δημιουργίας.
Την πρώτη εκείνη ημέρα ο Λόγος του Θεού πρόσταξε: "Γενηθήτω φως και εγένετο φως". 

Την μία και κλητή αυτή ημέρα του Πάσχα, που διανύουμε μέσα στην εκκλησιαστική εορτή, ο Χριστός δημιούργησε φως για τον αόμματο άνθρωπο, φως υλικό και φως πνευματικό.

Κάθε φορά που ποιούμε την ανάμνηση ενός τέτοιου θαύματος, ουσιαστικά θυμόμαστε την δική μας ανάπλαση και ίαση και εορτάζουμε γι αυτό.
Είμαι εγώ ο τυφλός, που συνάντησε ο Χριστός στην οδό , περιφρονημένος στο πλάι του δρόμου και του έδωσε το φως το αληθινό.
Είναι η δική μου φύση, η οποία γνώρισε την θεραπεία και ζει πλέον την καινότητα και το θαύμα. Δεν σταματά η Εκκλησία με τους συγκινητικούς της ύμνους, να μας θυμίζει αυτή την αλήθεια.

Το φως αυτό του Χριστού έρχεται στον κόσμο και δεν γίνεται αποδεκτό.
Είναι κριτήριο αποδοχής ή διωγμού στον κόσμο του σκότους.
Εις τα ίδια έρχεται και οι ίδιοι αυτού δεν το δέχονται.
Ωστόσο όμως ούτε το σκοτάδι το καταλαμβάνει , αλλά και μάλιστα όσοι το αναγνωρίζουν το δέχονται και γίνονται τέκνα φωτός και λαμβάνουν χάρη πάνω στην χάρη.

Η σημερινή Κυριακή σε εορτολογικό ημερολογιακό επίπεδο είναι η τελευταία πασχαλινή Κυριακή, αφού επίκειται η απόδοση του Πάσχα.
Το φως όμως το αναστάσιμο του Χριστού, πληρώνει αιώνια ουρανούς και γη και καταχθόνια και δεν δεσμεύεται από τον χρόνο και τον τόπο και το σκοτάδι του κόσμου τούτου.
Όλα αυτά γίνονται αισθητά στο μυστήριο της Εκκλησίας, η οποία έχει πασχαλινή καταβολή και πασχαλινή αιώνια διάσταση.

fb - Panteleimon Krouskos

[2fA]

                                           

Share