"Στραμμένος έσω.. "

 

-  Άγιος Μάξιμος ο Ομολογητής
[Από την Τέταρτη Εκατοντάδα Κεφαλαίων περί Αγάπης]

60. Η αγάπη κάνει τον άνθρωπο να μην φθονεί, μήτε να πικραίνεται προς εκείνους που τον φθονούν, μήτε να κοινολογεί επιδεικτικά το προτέρημα που προκαλεί φθόνο, μήτε να νομίζει ότι πέτυχε πια το σκοπό του (Φιλιπ. 3, 13), και για όσα δεν γνωρίζει, να ομολογεί χωρίς να ντρέπεται την άγνοιά του. Έτσι η αγάπη κάνει τον νου ταπεινό και να προχωρεί συνεχώς στην πνευματική γνώση.

61. Είναι κατά κάποιο τρόπο φυσικά παρεπόμενα της γνώσεως, η οίηση και ο φθόνος, και μάλιστα στην αρχή. Και η οίηση φυτρώνει μέσα μας μόνο, ενώ ο φθόνος και εσωτερικά και εξωτερικά· εσωτερικά, εναντίον εκείνων που έχουν γνώση· εξωτερικά, από εκείνους, που έχουν άγνοια.
Η αγάπη λοιπόν ανατρέπει και τα τρία: την οίηση, γιατί η αγάπη δεν "φουσκώνει"· τον εσωτερικό φθόνο, γιατί η αγάπη δεν ζηλεύει· τον εξωτερικό, επειδή η αγάπη δείχνει μακροθυμία και αγαθότητα (Α΄ Κορ. 13, 4).
Είναι αναγκαίο λοιπόν, εκείνος που έχει γνώση, να προσθέσει σ' αυτή και την αγάπη, για να διατηρεί πάντοτε τον νου του απλήγωτο.

62. Εκείνος που καταξιώθηκε και έλαβε το χάρισμα της γνώσεως, έχει όμως εναντίον ανθρώπου λύπη ή μνησικακία ή μίσος, είναι όμοιος  μ' εκείνον που τρυπά τα μάτια του με αγκάθια και τριβόλια.
Γι' αυτό η γνώση έχει ανάγκη απαραίτητα από την αγάπη.

63. Μην αφιερώνεις όλη σου την επιμέλεια στο σώμα· όρισέ του την άσκηση που μπορεί να κάνει και στρέψε όλον τον νου σου προς το εσωτερικό σου.
Γιατί η σωματική άσκηση λίγο ωφελεί, ενώ η ευσέβεια είναι σε όλα ωφέλιμη (Α΄ Τιμ. 4, 8).

64. Εκείνος που είναι στραμμένος ακατάπαυστα στο εσωτερικό του, είναι εγκρατής, μακρόθυμος, ευεργετικός, ταπεινός. Και όχι μόνον αυτά, αλλά και επιδίδεται στη θεωρία και την θεολογία και την προσευχή.
Και αυτό είναι εκείνο που λέει ο Απόστολος: "Να ενεργείτε σύμφωνα με το φωτισμό του Πνεύματος κτλ." (Γαλ. 5, 16).

65. Εκείνος που δεν γνωρίζει να βαδίζει τον πνευματικό δρόμο, δεν ενδιαφέρεται για τα εμπαθή νοήματα, αλλά έχει όλη του την επιμέλεια  γύρω από τη σάρκα, και ή παρατρώει και είναι ακόλαστος και λυπάται εναντίον του πλησίον του και οργίζεται και μνησικακεί, κι έτσι σκοτίζει τον νου του ή κάνει υπερβολική άσκηση και συγχύζει την διάνοιά του.

66. Κανένα από όσα μας έδωσε ο Θεός για χρήση δεν καταργεί η Γραφή, αλλά καταδικάζει την αμετρία και διορθώνει την αλόγιστη χρήση.
Για παράδειγμα: δεν εμποδίζει να τρώει κανένας, ούτε να κάνει παιδιά, ούτε να έχει χρήματα και να τα χρησιμοποιεί σωστά. Εμποδίζει την γαστριμαργία, την πορνεία κτλ.
Ούτε και να τα σκέφτεται κανείς εμποδίζει η Γραφή, γιατί γι' αυτό έγιναν, αλλά εμποδίζει το να τα σκέφτεται κανείς με πάθος.

 

paterikakeimena – 2φΑ

                                            

Share