"Πληρότητα ζωής! "

 

Θανάσης Παπαθανασίου  -  "Θάνατος και αιώνια ζωή"
[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

Χρειάζεται να σκεφτούμε με ποιους τρόπους υπάρχει ο θάνατος.
Ο θάνατος είναι ο κατακερματισμός των πάντων. Κατακερματισμός της βιολογικής ύπαρξης, κατακερματισμός της παρέας (αρπαγή του αγαπημένου μας), κατακερματισμός της ανθρωπιάς, αφού η εκμετάλλευση του άλλου σημαίνει απομύζηση της ζωής του, θανάτωσή του.

0 εγωισμός είναι μορφή θανάτου πριν από τον βιολογικό θάνατο, ακριβώς διότι κλείνει τον άνθρωπο στα δικά του συστατικά, στην αυτάρκειά του, η οποία δεν επιθυμεί να εμπλουτιστεί από την αγάπη των άλλων, και ταυτόχρονα απορρίπτει, δηλαδή «θανατώνει» τους άλλους.
Ο θάνατος με άλλα λόγια, δεν είναι μόνο βιολογικό γεγονός, αλλά και πνευματικό και κοινωνικό.

Αντίστοιχα, η αιώνια ζωή κατά τον Χριστιανισμό, δεν συνίσταται μόνο σε μια αιωνιότητα χωρίς βιολογικό θάνατο, αλλά ταυτόχρονα, σε μια αιωνιότητα δίχως οιουδήποτε είδους θανάτου, άρα δίχως εγωισμό και απόρριψη του άλλου.
Η κοινωνία του ανθρώπου με τον Θεό δεν σημαίνει μόνο άντληση αφθαρσίας, αλλά και συμμετοχή στον τρόπο ζωής του ίδιου του Θεού: αγαπητικό, κατά το πρότυπο του αυτοθυσιαζόμενου Χριστού, και κατά το πρότυπο της κοινωνίας των τριών Προσώπων της Αγίας Τριάδας.

Έτσι, αιώνια ζωή σημαίνει πληρότητα ζωής, αυθεντική ζωή, κι όχι μόνο αιώνια επιβίωση.
Αντίθετα, αιώνια επιβίωση χωρίς πληρότητα ζωής αποτελεί η κόλαση, δηλαδή ο στρεβλός τρόπος ύπαρξης όσων απέρριψαν και επιμένουν να απορρίπτουν την αγάπη από τη ζωή τους.

 

pZ – 2fA

                                                          

Share