"Πηγή και πίδακας "

 

-  π. Αλέξανδρος Σμέμαν
[Η Ποιμαντική Σκέψη της Εβδομάδος]

 
Η πίστη είναι μια ανταπόκριση, η οποία όχι μόνο προϋποθέτει την παρουσία εκείνου προς τον οποίον ανταποκρινόμαστε, αλλά μαρτυρεί και την παρουσία του.
Η πίστη είναι μια απαντητική κίνηση όχι μόνο της ψυχής, αλλά και ολοκλήρου του προσώπου στην ολότητα της υπάρξεώς του.

Ξαφνικά ακούει κάτι, ξαφνικά βλέπει κάτι και παραδίδεται σ' αυτό τον ερεθισμό.
Αυτό στη γλώσσα του χριστιανισμού, εκφράζεται λέγοντας ότι η πίστη έρχεται από τον Θεό, μέσω της πρωτοβουλίας Του, μέσω της κλήσεώς Του.
Αποτελεί πάντοτε μια απάντηση σ’ Αυτόν, η παράδοση ενός προσώπου σ' Εκείνον που αυτοπαραδίνεται.

Όπως ο Πασκάλ είπε τόσο υπέροχα: «Ο Θεός μας λέει: ''Δεν θα με αναζητούσες εκτός αν δεν με είχες ήδη βρει''». Και επειδή η πίστη είναι μια ανταπόκριση, μια απαντητική κίνηση, παραμένει πάντοτε μια αναζήτηση, μια δίψα και ένας πόθος.

Γιατί πιστεύω;
Πιστεύω γιατί ο Θεός μου έδωσε αυτή την πίστη και την δίνει συνεχώς.
Την έδωσε ακριβώς ως χάρισμα, ως δώρο που μαρτυρείται μέσα μου από εκείνη τη χαρά και εκείνη την ειρήνη που αισθάνομαι και η οποία είναι τόσο απόλυτα άσχετη με ο,τιδήποτε άλλο σ' αυτόν τον κόσμο κι αυτή τη ζωή.

Ω! δεν το αισθάνομαι πάντοτε αυτό.
Στην πραγματικότητα, σπανίως το αισθάνομαι — μόνο συμπτωματικά, σε εκείνες μόνο τις στιγμές όταν η λέξη Θεός παύει να είναι απλά μια λέξη και γίνεται μια υπόγεια θερμή πηγή που αφήνει να ξεσπάσει ένας πίδακας φωτός, αγάπης, κάλλους και ζωής.

«Εἰρήνη καί χαρά ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ», καθώς είπε ο απόστολος Παύλος (Ρωμ. 14:17) και δεν υπάρχουν άλλα λόγια, γιατί όταν πιστεύεις και ζεις διά της πίστεως, ακόμα και τα λόγια γίνονται περιττά, σχεδόν ανίσχυρα.

 

 pZ – 2fA

                                                    

Share