"Δυο μέρες και δυο νύχτες "

 

Φιλιώ Χαϊδεμένου  -  "Τρεις αιώνες μια ζωή"

….  «Δυο μέρες και δυο νύχτες μείναμε όρθιοι στην παραλία, περιμένοντας να μπούμε σε κάποιο πλοίο. Χιλιάδες κόσμος, απελπισμένος και εξαθλιωμένος, με μάτια άδεια απ’ τα όσα είχαμε δει και την ψυχή ματωμένη απ’ τον πόνο της απώλειας των αγαπημένων μας.

Κάρα άδειαζαν πεθαμένους δίπλα μας, όπου έβρισκαν.
Το βράδυ, όταν οι Τούρκοι άρχιζαν να βιάζουν και να κακοποιούν όποια γυναίκα έβρισκαν, οι Αμερικανοί άναψαν τους προβολείς των πλοίων και τους έριξαν πάνω μας, για να σταματήσουν κάπως το κακό.

Φωνές ακούγονταν: “Τα γυναικόπαιδα να μπαρκάρουν πρώτα!”
– θαρρείς και υπήρχε και κανένας άντρας ανάμεσά μας…»

 

2φΑ

                                                     

             

Share