"Τίποτα δεν είναι δεδομένο"

Από το άρθρο της Κατερίνας Τσίλλη:

"Πέντε πράγματα που μου δίδαξαν οι πρόσφυγες από τη Συρία"

1) Τίποτα δεν είναι δεδομένο. 

Αυτοί οι άνθρωποι είχαν ένα υψηλό βιοτικό επίπεδο, σε μια οργανωμένη χώρα, είχαν τις δουλειές τους, τις οικογένειές τους, τα καθημερινά τους βάσανα και τις καθημερινές μικρές χαρές και απολαύσεις της ζωής, ακριβώς όπως έχουμε κι εμείς.
Σήμερα αυτοί οι ίδιοι άνθρωποι ταξιδεύουν χιλιάδες χιλιόμετρα και ξεριζώνονται, για να ξεφύγουν από τα δεινά του πολέμου και των κακουχιών.

2) Η Γη είναι ένας ενιαίος οργανισμός, όπως το σώμα μας. 

Αν κάπου συμβεί μια καταστροφή, οι συνέπειες θα απλωθούν παντού.
Ακριβώς, όπως όταν μας πονάει το πόδι, υποφέρουμε ολόκληροι και όχι μόνο το πόδι.
Δεν υπάρχει κοντά και μακριά.
Όσο μακριά κι αν είναι το πόδι από το κεφάλι, ο πόνος θα είναι ο ίδιος για όλο το σώμα.

3) Η Δύση, αργά ή γρήγορα, θα πρέπει να πληρώσει τις συνέπειες των πολέμων και της εξαθλίωσης που επιβάλλει στους υπόλοιπους λαούς αυτού του πλανήτη. 

Δεν μπορούν να ανατρέπουν χώρες και ηγέτες και να αφήνουν ανέγγιχτους φανατικούς, που αποκεφαλίζουν και καταστρέφουν αρχαία μνημεία.
Και ίσως η προσφυγική κρίση είναι μόνο η αρχή.

4) Αν το θέλουμε πραγματικά να μην υπάρχουν μετανάστες ή πρόσφυγες, θα πρέπει να φροντίσουμε να μην έχουν κανέναν λόγο να ξεριζώνονται από τις πατρίδες τους. 

Κανείς δεν θέλει να φύγει από το σπίτι του για να ξενιτευτεί και πόσο μάλλον υπό αυτές τις άθλιες συνθήκες. Αυτό που μπορούμε λοιπόν να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε με κάθε τρόπο να συμβάλλουμε στην παύση των πολέμων, της εκμετάλλευσης και της εξαθλίωσης κάθε λαού.

5) Και αντί να αντιδρούμε τώρα απάνθρωπα, σε αυτούς τους ανθρώπους που έχουν τόση ανάγκη, έπρεπε να είχαμε αντισταθεί εξαρχής, με διαδηλώσεις, με ειρηνικές πορείες, ακόμα και μποϊκοτάζ των δυνάμεων που ενορχηστρώνουν αυτές τις καταστροφές. 

Όπως είπε ο Martin Luther King:
«Οι ζωές μας αρχίζουν να τελειώνουν, τη στιγμή που σιωπούμε γι αυτά που μετράνε».

globalview – [2fA]

Share