Η Τέχνη
Από το ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ του π. Αλεξάνδρου
Σμέμαν
Παρασκευή, 27 Σεπτεμβρίου, 1974
Έθεσα στον εαυτό μου το εξής
ερώτημα: τι είναι αυτό που κάνει γνήσιο ένα έργο τέχνης και πού βρίσκεται το
μυστικό της τελειότητας του; Μου φαίνεται πως βρίσκεται στην τέλεια σύμπτωση
και ανάμειξη νόμου και χάριτος.
Εάν στο θρησκευτικό, πνευματικό
επίπεδο, η χάρη αντιτίθεται στον νόμο, αυτό συμβαίνει επειδή η χάρη απλώς
αντικαθιστά και εκμηδενίζει τον νόμο.
Αλλά χωρίς τον νόμο, η χάρη δεν
είναι δυνατή, επειδή ακριβώς αλληλοσχετίζονται: όπως η εικόνα και το πλήρωμα
της, η μορφή και το περιεχόμενο της, η ιδέα και η πραγματικότητα.
Έτσι και η χάρη είναι ο ίδιος ο
νόμος, αλλά ένας νόμος που έχει μεταμορφωθεί πλέον σε ελευθερία, που έχει
αποδυναμωθεί η δύναμη του, δηλαδή ο αρνητικός και αποτρεπτικός χαρακτήρας του.
Αυτό είναι ολοφάνερο, ειδικά στην τέχνη.
Αυτό είναι ολοφάνερο, ειδικά στην τέχνη.
Η τέχνη αρχίζει με τον «νόμο»,
δηλαδή την τεχνογνωσία, την υπακοή και την ταπείνωση, την αποδοχή των μορφών.
Αλλά η τέχνη ολοκληρώνεται με τη χάρη: όταν η μορφή γίνεται περιεχόμενο,
αποκαλύπτει το περιεχόμενο, είναι το ίδιο το περιεχόμενο.
[2φΑ]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου