Αινείας

ΑΙΝΕΙΑΣ

Η Τροία έπεσε - οι κραυγές κόπασαν

Οι τελευταίοι αγωνιστές της πόλης
ο ημίθεος Αινείας, γιος του Αγχίση και της Αφροδίτης
με τα παλικάρια του
δέχθηκαν τη μεγαλόψυχη πρόταση των Ελλήνων
αναγνώριση ανδρείας,
να αποχωρήσουν επάξια με ο, τι πολύτιμο μπορούσαν
να κρατήσουν στα χέρια τους

Το απόγευμα ήταν προχωρημένο
ο ουρανός μουντός από καπνούς και αίμα

στη δυτική πύλη της θάλασσας
οι νικητές επευφημούσαν τους Αινειάδες που αποχωρούσαν
σοβαροί και αμίλητοι
φορτωμένοι με σακιά χρυσό,
κοσμήματα και ασήμι

σαν φάνηκε ο Αινείας όλοι σώπασαν
στους ώμους του έφερε περήφανος, αντί για χρυσάφι
τον γέροντα και ανήμπορο ασπρομάλλη
πατέρα του

ξέσπασαν αμέσως σε ιαχές και ύμνους στον Απόλλωνα
του δήλωσαν πως άξιζε να φέρει
και δεύτερο φορτίο

όταν έφθασε ξανά στην πύλη,
ο ήλιος που έγερνε πια στη δύση του
χρύσιζε τα λαβωμένα τείχη και τα μαλλιά του
στεφανώνοντας τον
- η αγκαλιά του τώρα ήταν γεμάτη
αγαλματίδια θεών

Αγέρωχος ο γέροντας Αγχίσης ακουμπισμένος
στην άμμο την ώρα που πυρακτωνόταν ο ουρανός
παρακολουθούσε τους Έλληνες να σηκώνουν ψηλά τον Αινεία
με αλαλαγμούς ενθουσιασμού
και στο πρόσωπο του κυλούσαν δάκρυα συγκίνησης
για την αρετή του γιου του.

Μ. Ψ.

[Πρώτη δημοσίευση του ποιήματος στο "φεγγάρι", στις 18 Δεκεμβρίου 2011]

Share