"Η Ομολογία "

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ

Η ομολογία του πρώην τυφλού

Οι Ιουδαίοι αναστατωμένοι φώναξαν και πάλι τον πρώην τυφλό και του είπαν: 

«Δόξασε τον Θεό, ομολογώντας ότι πλανήθηκες. 

Ο άνθρωπος που σε θεράπευσε είναι αμαρτωλός, αφού καταλύει την αργία του Σαββάτου».

Εκείνος όμως με παρρησία και θάρρος απάντησε: 

«Εάν ο άνθρωπος αυτός είναι αμαρτωλός δεν ξέρω. 

Ξέρω όμως πολύ καλά, ότι ενώ ήμουν τυφλός, τώρα βλέπω».

Κι αυτοί ξαναρωτούν: «Πώς σου άνοιξε τα μάτια;». 

Κι εκείνος ακόμη πιο θαρρετά απαντά:
«Λίγο πριν σας το είπα και δεν θελήσατε να το παραδεχθείτε.
Γιατί τώρα θέλετε ν’ ακούσετε πάλι τα ίδια; Μήπως θέλετε κι εσείς να γίνετε μαθητές του;

Κι έπειτα ο Θεός δεν ακούει τους αμαρτωλούς.
Αλλά και ποτέ δεν ακούσθηκε, από τότε που έγινε ο κόσμος, ότι θεράπευσε κάποιος μάτια ανθρώπου που είχε γεννηθεί τυφλός».

Εκείνοι τώρα εξαγριωμένοι του λένε:

«Εσύ γεννήθηκες βουτηγμένος στην αμαρτία και διδάσκεις εμάς;». Και τον έδιωξαν. 

Βρήκε όμως ο Κύριος τον πρώην τυφλό και του είπε: «Εσύ πιστεύεις στον Υιό του Θεού;». 

«Και ποιος είναι, Κύριε, για να τον πιστεύσω;», αποκρίθηκε εκείνος. 

Είπε τότε σ’ αυτόν ο Ιησούς: «Αυτός που σου μιλάει, εκείνος είναι». 

«Πιστεύω, Κύριε», απαντά με ειλικρίνεια ο πρώην τυφλός. 

Και Τον προσκύνησε ως Υιό του Θεού.


Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστη η ομολογία του πρώην τυφλού. 

Η παρρησία του εκδηλώνεται ολοένα και πιο θαυμαστή. 

Ομολογεί αρχικώς γεμάτος ευγνωμοσύνη στους γνωστούς το θαύμα. 

Και, όταν οδηγείται μπροστά στους τυφλωμένους από την κακία Φαρισαίους, δεν κάμπτεται από τις απειλές τους και την ασφυκτική τους πίεση. 

Περιγράφει και πάλι το θαύμα και ομολογεί χωρίς να φοβάται ότι ο Ιησούς είναι προφήτης. Κι όταν οι Φαρισαίοι απαιτούν να ομολογήσει ότι πλανήθηκε, αυτός ακάθεκτος επιμένει στην αλήθεια. Και τελικά προτιμά να φύγει μακριά τους, μένοντας σταθερός στην ομολογία του, ό,τι κι αν αυτό θα του κοστίσει.

Και μας διδάσκει ο άνθρωπος αυτός, ο πρώην τυφλός, να ομολογούμε κι εμείς την αλήθεια με θάρρος, με ενθουσιασμό και καύχηση, όπου και όταν μας το ζητάει αυτό ο Κύριος.
Και γιατί να το κάνουμε αυτό; Διότι ο Χριστός μας άνοιξε τα τυφλά μάτια της ψυχής, μας έμαθε να ζούμε, να πορευόμαστε, να ελπίζουμε.

Γεμάτοι ευγνωμοσύνη λοιπόν κι εμείς να ομολογούμε τον ευεργέτη μας. 

Είναι προτιμότερο να μείνουμε απομονωμένοι ομολογώντας την αλήθεια, παρά να είμαστε φίλοι όλου του κόσμου συμβιβασμένοι με το ψέμα.

xfd – [2fA]

Share