π. Νικόλαος
Λουδοβίκος
Από το βιβλίο του «Η Ιστορία της Αγάπης του Θεού»
Από το βιβλίο του «Η Ιστορία της Αγάπης του Θεού»
Δεν είναι εύκολο να θεραπεύσεις τα προβλήματα του κόσμου,
αλλά ο άνθρωπος του Θεού ανήκει σε μιαν άλλη κατάσταση, και από εκεί που είναι
βλέπει τα πράγματα με έναν τελείως δικό του ιδιαίτερο τρόπο, έναν ευτυχισμένο τρόπο,
γιατί βλέπει το Πνεύμα το Άγιο μέσα στις καταστάσεις και τους πειρασμούς, ενώ
εμείς βλέπουμε μόνον τον πειρασμό και όχι το Πνεύμα το Άγιο.
Όταν είσαι σε κατάσταση συνεργίας με τον Θεό όμως, βλέπεις
και το Πνεύμα το Άγιο μέσα στους πειρασμούς, κι αν δεν το δεις τώρα θα το δεις
σε λίγο. Γι' αυτό τον λόγο οι πειρασμοί δεν είναι θανάσιμοι.
Οι άνθρωποι σήμερα καταστρέφονται για πολύ μικρές αιτίες, δεν αντέχουν σχεδόν τίποτα, διότι δεν έχουν εκείνη την χάρη των αγίων.
Οι άνθρωποι σήμερα καταστρέφονται για πολύ μικρές αιτίες, δεν αντέχουν σχεδόν τίποτα, διότι δεν έχουν εκείνη την χάρη των αγίων.
«Δεν ξέρετε»,
λέγει, «ότι αυτό το οποίο είστε
είναι ναός του Θεού;» Δηλαδή, αυτό το οποίο κατοικεί μέσα
σας είναι το Πνεύμα του Θεού. Εάν τυχόν δεν το καταλαβαίνετε αυτό και
χειρίζεστε τον εαυτό σας σαν να μην είναι ένα εν δυνάμει κατοικητήριο του Θεού,
τότε θα σας φθείρει, θα σας καταστρέψει, όχι ο Θεός, άλλα ένα άλλο πνεύμα θα
μπει εκεί και θα κυριαρχήσει, και αυτό το πράγμα θα είναι φθορά και θάνατος.
Για να ανακεφαλαιώσω, λοιπόν, αν δεν είσαι σε κατάσταση
αληθινού ανοίγματος προς τον Θεό, εάν πάνω Του εσύ οικοδομείς «κολοκύθια» και
«καλάμια και χορτάρια», εάν δεν καταλαβαίνεις ότι αυτό που κατοικεί μέσα σου
είναι το Πνεύμα του Θεού, τότε θα μπει κάτι άλλο μέσα σου και θα σε φθείρει.
Ο άνθρωπος θα φθαρεί ψυχικά, σωματικά, ηθικά. Αυτή η φθορά
είναι που ζούμε σήμερα, σε επίπεδο ανθρώπινο, πολιτικό, οικονομικό: είναι
πραγματικά η φθορά της απουσίας του Θεού. Είναι η φθορά της φυγάδευσης του
Αγίου Πνεύματος.
Είναι η φθορά, του ότι δεν παίρνουμε στα σοβαρά το θεμέλιο που έστησε ο Χριστός μέσα στον κόσμο.
Είναι η φθορά, του ότι δεν παίρνουμε στα σοβαρά το θεμέλιο που έστησε ο Χριστός μέσα στον κόσμο.
….
Όταν λειτουργεί αυτή η αγιοπνευματική πείρα και παίρνουμε
στα σοβαρά τον Χριστό, τότε γίνονται όλα δικά μας. Ποιος ακριβώς έχει ζήσει
ποτέ αυτό το πράγμα;
Νομίζω είναι πάλι αυτό που έλεγε ο πατήρ Πορφύριος:
«Όταν έγινα μοναχός κατάλαβα ότι είμαι αθάνατος», και μας το έλεγε όπως σας το λέω εγώ τώρα, ότι δεν υπάρχει θάνατος.
Νομίζω είναι πάλι αυτό που έλεγε ο πατήρ Πορφύριος:
«Όταν έγινα μοναχός κατάλαβα ότι είμαι αθάνατος», και μας το έλεγε όπως σας το λέω εγώ τώρα, ότι δεν υπάρχει θάνατος.
Αυτό το βίωμα πως, είτε κόσμος είτε ζωή είτε θάνατος είτε
ενεστώτα είτε μέλλοντα, όλα είναι δικά μας, και η ζωή και ο θάνατος και τα
παρόντα και τα μέλλοντα.
Αυτή η κατά χάρη παντοκρατορία του ανθρώπου, αυτή η ισοθεΐα του ανθρώπου, αυτό το να γίνεται ο άνθρωπος άναρχος και αιώνιος, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Όμολογητή, αφού όλα είναι δικά μας.
Αυτή η κατά χάρη παντοκρατορία του ανθρώπου, αυτή η ισοθεΐα του ανθρώπου, αυτό το να γίνεται ο άνθρωπος άναρχος και αιώνιος, κατά τον άγιο Μάξιμο τον Όμολογητή, αφού όλα είναι δικά μας.
Ανήκουμε όλοι στον Θεό και δια του Χριστού είμαστε ένα μαζί
Του, και δεν υπάρχει για μας ούτε η παντοκρατορία του κακού, ούτε ο θάνατος,
διότι η ενέργεια του Θεού είναι δική μας ενέργεια, είμαστε συνεργοί Του.
Το Άγιο Πνεύμα είναι μέσα μας, Το παίρνουμε στα σοβαρά και
οικοδομούμε, σταυρώνοντας την φιλαυτία μας, καλά πράγματα πάνω σ' Αυτό,
μπαίνουμε στην σοφία του Θεού, που είναι αυτή της θυσίας και της αγάπης, και
όλα είναι δικά μας.
antifono –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου