Ο Μάρτιν Νίμελερ (Martin Niemöller, 1892 –1984), ένας
Γερμανός λουθηρανός πάστορας και αντι-ναζί θεολόγος, γεννημένος στο Lippstadt
της Γερμανίας, έγινε γνωστός για κάποιο απόσπασμα λόγων του, που
αργότερα παρουσιάστηκε και σαν ποίημα - ένας ποιητικός σχολιασμός για την
(πολιτική) απάθεια της «σιωπηλής πλειοψηφίας», την εποχή του Γ'
Ράιχ.
Αν και η αρχική του μορφή δεν είναι γνωστή, καθώς και
υπήρξαν πολλές παραφράσεις, το παρακάτω κείμενο είναι η πιο διαδεδομένη μορφή
του και αυτή που προτιμούσε και ο ίδιος ο Νίμελερ.
Στην αρχή ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους.
Δεν ήμουν Εβραίος και δεν φώναξα.
Μετά ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές.
Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής και δεν φώναξα.
Έπειτα ήρθε η ώρα των σοσιαλδημοκρατών.
Δεν ανήκα σ’ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ.
Δεν ανήκα σ’ αυτό το κόμμα και δεν έβρισκα λόγο να διαμαρτυρηθώ.
Ακολούθησαν οι ομοφυλόφιλοι.
Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε.
Ούτε κι αυτό σκέφτηκα ότι με αφορούσε.
Στο τέλος ήρθε η σειρά των τσιγγάνων.
Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου.
Ούτε και τότε βρήκα λόγια για να εκφράσω την αντίθεσή μου.
Ο επόμενος στη σειρά ήμουν εγώ.
Αλλά δεν υπήρχε κανείς για να φωνάξει…
anagrafo –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου