Ένα ανέκδοτο, ενδεικτικό του ενθουσιασμού των ημερών
εκείνων…
Μια ομάδα Ιταλών στρατιωτών το 1940, στα Αλβανικά βουνά,
προχωρούν προς τα σύνορα όταν ακούγεται μια φωνή.
«Ένας Έλληνας αξίζει όσο 10 Ιταλοί»!
Ο Ιταλός διοικητής αμέσως διατάζει μια ομάδα από δέκα από
τους καλύτερους στρατιώτες του, να πάνε να εξοντώσουν αυτόν τον Έλληνα που έχει
το θράσος να τους προκαλεί.
Πάνε πίσω από τον λόφο απ' όπου ακούστηκε η φωνή, ακούγεται μπαράζ πυροβολισμών
και έπειτα πλήρης σιγή!
Μετά από λίγο ακούγεται πάλι η ίδια φωνή...
«Ένας Έλληνας είναι καλύτερος από 100 Ιταλούς»!
Νευριασμένος ο Ιταλός διοικητής στέλνει τότε τους 100 καλύτερους
στρατιώτες του και επαναλαμβάνεται η ίδια ιστορία.
Πυροβολισμοί, ουρλιαχτά, φασαρία και μετά από πέντε λεπτά, σιγή.
Μια ήρεμη Ελληνική φωνή ακούγεται και πάλι.
«Ένας Έλληνας αξίζει παραπάνω από 1000 Ιταλούς»!
Έξαλλος ο Ιταλός διοικητής επιλέγει ακόμα 1000 Ιταλούς και τους
στέλνει να πάνε και να εξοντώσουν τον Έλληνα!
Πολυβόλα, καραμπίνες, όλμοι, αυτόματα, πιστόλια, χειροβομβίδες, κραυγές και
ουρλιαχτά ακούγονται και όλα δείχνουν ότι μια λυσσώδης μάχη μαίνεται και κατόπιν
σιγή!
Μετά από λίγο, ένας βαριά τραυματισμένος Ιταλός εμφανίζεται
από τον λόφο, πέφτει στα πόδια του διοικητή και ψελλίζει.
«Μη στείλεις άλλους Comandatore…
πρόκειται για παγίδα!
Είναι ΔΥΟ οι Έλληνες»!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου