"Σήμερα η μέρα έχει φως! "

Μ. Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος Χατζηνικολάου
-  από συνέντευξη του στην Άννα Παναγιωταρέα
[«Ουδείς Αναμάρτητος», ΕΤ1, 6/1/2006]

- Η σημερινή γιορτή είναι μια πραγματικά λαμπρή και όμορφη γιορτή, και λαϊκή και πνευματική. Τιμούμε το γεγονός της βαπτίσεως του Ιησού Χρηστού, λίγο πριν αρχίσει τη δημόσια διδασκαλία του.
Έρχεται ο Χριστός και ύστερα από την ταπείνωση, την κένωση όπως λέμε στην εκκλησιαστική γλώσσα, δηλαδή το γεγονός ότι γίνεται άνθρωπος, έρχεται σαν ένας «κοινός» θα λέγαμε άνθρωπος, δέχεται το βάπτισμα του Τιμίου Προδρόμου για να πληρώσει τον Νόμο, για να εφαρμόσει τη διδασκαλία της τότε θρησκευτικής παραδόσεως.

- Το βάπτισμα του Προδρόμου ήταν βάπτισμα μετανοίας.
Βαπτίζεται για να καθαρθεί. Η κάθαρση είναι το πρώτο στοιχείο.
Βέβαια ο Χριστός δεν χρειαζόταν να καθαρθεί.
Γι’ αυτό όπως λένε οι ευαγγελιστές, μόλις μπήκε αμέσως βγήκε.
Δηλαδή τήρησε μεν τον Νόμο, αλλά δεν λούστηκε κατά κάποιον τρόπο.
Ανοίγουν οι ουρανοί, κατεβαίνει ο Χριστός, δεν αντέχει η φύση την ταπείνωση του Θεού, ο οποίος την κάνει για την σωτηρία του ανθρώπου, σχίζονται οι ουρανοί εμφανίζεται το Άγιο Πνεύμα, ακούγεται η φωνή του Θεού πατρός, φανερώνεται δηλαδή η Αγία Τριάδα και ταυτόχρονα δεν αντέχουν τα νερά του ποταμού και γι’ αυτό υποχωρούν...

- Βέβαια η γιορτή μοιάζει πιο πολύ με το Πάσχα, λαμπρή γιορτή είναι το Πάσχα. 

Μιλάμε πάλι για φως. Θα σας πω κάτι που ίσως δεν το ξέρετε.
Τα Ευαγγελικά αναγνώσματα που διαβάζονται τις μέρες που προηγήθηκαν, δηλαδή από 2 Ιανουαρίου μέχρι και σήμερα, είναι ίδια με αυτά που διαβάζονται την εβδομάδα της Διακαινησίμου.
Μιλάει για ανακαίνιση αυτή η γιορτή. Όπως και το Πάσχα, για ανακαίνιση, για κάθαρση, για έναν νέο κόσμο, για μια καινούρια κατάσταση.
Αυτό είναι πολύ μεγάλο, δεν είναι μόνο να πηγαίνουμε με τα καραβάκια και να πέφτουν οι κολυμβητές και όλο αυτό το γραφικό και φολκλορικό στοιχείο.

- Έχει και αυτό τη χάρη του και είναι και πάρα πολύ όμορφο.
Είχα διαβάσει στους Ν.Υ. Times ότι ήταν στην αρχή της δεκαετίας του 70 όπου περιγράφεται, ότι στα δύσκολα χρόνια της Ρωσικής εκκλησίας στη Σοβιετική Ένωση δόθηκε άδεια στην περίοδο του βαρύτατου χειμώνα στη Σιβηρία να γίνει ο αγιασμός των υδάτων.
Τρεις μέρες προσπαθούσαν να ανοίξουν τρύπα στον πάγο, διότι ο πάγος στις λίμνες φτάνει μέχρι και 3 μέτρα πάχος, περνούν φορτηγά από πάνω.
Εγώ το έχω ζήσει αυτό στην Αμερική, όπου κάνανε εκεί τον Αγιασμό μαζευόταν πλήθη ανθρώπων. Δημοσιογράφοι αναφέρουν ότι πήγαν την επομένη μέρα και είδαν τον ιερέα να αγιάζει ακόμη τον κόσμο.
Αυτό σημαίνει ότι η γιορτή αυτή είναι βαθιά χαραγμένη στη συνείδηση του χριστιανικού κόσμου και ευρύτερα του Ορθόδοξου κόσμου.

- Ο Θεός προσφέρεται στους ανθρώπους και η ευκαιρία του ανθρώπου να τον πλησιάσει και να τον ζήσει είναι χρόνια- μόνιμη και μοναδική ταυτόχρονα..
Βλέπει τον ποταμό της λογικής μας να αναστρέφεται, δεν το χωράει το ανθρώπινο μυαλό όλο αυτό, είναι τόσο μεγαλειώδες το κήρυγμα της εκκλησίας που η καθημερινότητα της σύγχρονης λογικής είναι πολύ φτωχή και στενή να το χωρέσει.

- Δεν με τρομάζει η αμφισβήτηση. Ήμουν σε ένα σχολείο και με ρώτησαν «εσύ τον αμφισβητείς τον Θεό»; και τους απάντησα, ότι ναι, τον αμφισβητώ.
Ακόμη και αυτή την στιγμή τον αμφισβητώ...
Αφιερωμένος δε σημαίνει πωρωμένος, σημαίνει ελεύθερος και αναγεννημένος. 

Αμφισβητώ τον Θεό σημαίνει, ότι δεν αρκούμαι σ’ αυτό που έχω τώρα και περιμένω κάτι άλλο να μου φανερώσει.
Αναιρώ το καλό ακόμη και της αυτής στιγμής... και ο Θεός επαληθεύεται!
εγώ μια ζωή αυτό κάνω, χαίρομαι να τον αμφισβητώ, γιατί κάθε φορά επανέρχεται εν Δυνάμει! - είναι πολύ ωραίο πράγμα, δεν είναι κακό.

- Ο Θεός δεν αρέσκεται να μας κρύβεται για να μας βασανίζει, αλλά επειδή είναι πολύ μεγάλος και δεν χωράει σε εμάς χρειάζεται το δικό μας ψάξιμο για να χωρέσουμε εμείς σ’ αυτόν.
Ο Θεός προσφέρεται σε όλους μας.
Είναι πολύ ωραίο ο καθένας να ζει την γλύκα, την ομορφιά, την αλήθεια του Θεού.
Ο Θεός δεν χωρείται, αλλά ψηλαφήται. Το μυστήριο του Θεού είναι το ωραιότερο πράγμα που μπορεί να υπάρξει στον άνθρωπο.
Οι χαρές της αναζήτησης του Θεού και της διακριτικής αποκάλυψης του, ανάλογα με το μέτρο των δυνατοτήτων μας, είναι οι μεγαλύτερες χαρές.
Ο Θεός ψηλαφήται από τα αποτελέσματα των ενεργειών του.
Αυτό κάνει η επιστήμη. Το μυστήριο της ζωής, η δημιουργία του κόσμου, είναι παραδείγματα της δημιουργικής έκφρασης του Θεού.

- Ένας ταπεινός άνθρωπος, είναι αυτός που μπορεί να συστέλλεται για να μπει μέσα του και ο Θεός και ο διπλανός του και να χαίρεται.
Δέχεται να είναι στην τελευταία θέση και καμαρώνει που οι συνάνθρωποι του είναι μπροστά απ’ αυτόν.
Είναι πολύ ωραίο να καμαρώνεις για την επιτυχία του διπλανού σου.
Εγώ είμαι άνθρωπος υπερήφανος, παλεύω όμως γι’ αυτό.
Θέλω να αντικαταστήσω την περηφάνια μου και τον εγωισμό μου με μια ταπείνωση.

- Κάθαρση για τα Φώτα σημαίνει ότι καθαριζόμαστε και οι ίδιοι, για να καθάρουμε και το φρόνημα και το πνεύμα μας.
Δεν σημαίνει να «καθαρίσουμε» κάποιους.
Το πρόβλημα δεν είναι για το αν θα έχουμε μια εκκλησία καθαρή, αλλά μια εκκλησία που θα εμπνέει.
Ο Χριστός είχε τον Ιούδα μέσα στους μαθητές του.
Σταυρώθηκε ανάμεσα σε δυο ληστές, όχι ανάμεσα σε δυο μαθητές, σε δυο μάρτυρες. 

Λέει κάπου στην Αγία Γραφή αφήστε τα ζιζάνια να αυξάνονται με το σίτο.
Υπάρχει ένα επικίνδυνο όριο και μια κόκκινη γραμμή που αν την περάσουμε θα προκληθεί καταστροφή στο πνεύμα της εκκλησίας.
Η εκκλησία ξέρει να συγχωρεί, να σκεπάζει, να είναι επιεικής, όλοι αμαρτωλοί είμαστε, ακόμη και οι Άγιοι, αυτοί είναι που ομολογούν την αμαρτία τους.
Αν διαβάσετε τις προσευχές του οσίου Ευφραίμ. θα έπρεπε να τον βγάλετε από την μέση, γιατί λέει ότι τα έχει κάνει όλα.
Ο Απόστολος Παύλος, δεν λέει ότι είναι ο πρώτος των αμαρτωλών;

- Ο μοναχός είναι κοντά στο λαό.
Είναι ο πάντων χωριστής και πάσει συνηρμοσμένος.
Δεν παρηγορώ κανέναν. Νομίζω η προσπάθεια να παρηγορήσω, να κάνω την καλή μου πράξη είναι το μεγαλύτερο λάθος που θα μπορούσα να κάνω.
Αλλά η ανάγκη μου να συμμετάσχω σ’ αυτόν τον πόνο, ώστε να τον μεταμορφώσω σε προσευχή, ώστε ο Θεός να τους παρηγορήσει εσωτερικά. αυτό είναι πολύ σημαντικό είναι το πρώτο που έχω να κάνω, ίσως το μόνο που μπορώ να κάνω και σας λέω ότι τις απαντήσεις τις δίνει ο Θεός στις ταπεινές και μαλακές ψυχές.
Χρόνια τώρα, εγώ από αυτούς τους ανθρώπους αντλώ τη δική μου πίστη.
Ούτε από την επιστήμη, ούτε από την καλοπέραση μου, ούτε από τις απαντήσεις μου στα φοβερά ερωτήματα.

- Δεν υπάρχει άλλος χώρος από την εκκλησία, που να είναι πιο ελεύθερος.
Δεσμά έχει η επιστήμη. Στη Φυσική υπάρχουν, δεσμοί κινήσεως λέγονται.
Οι ορισμοί και οι εξισώσεις είναι νομοτέλειες.
Η εκκλησία δεν έχει δεσμούς, δεν έχει περιορισμούς.
Στην εκκλησία, αμαρτία είναι η δική σου στέρηση του Θεού.
Δηλαδή την ελευθερία σου την κερδίζεις, όταν δεν κλέβεις.
Αν κλέψεις θα την χάσεις. Είναι όλο το πνεύμα διαφορετικό.
Δώσε για να πάρεις, ταπεινώσου για να υψωθείς, συγχώρεσε για να συγχωρηθείς...

- Είναι δυνατόν ένας άνθρωπος που ζει τις γεύσεις των θείων εντολών, να μην εισπράττει τη χαρά του Θεού ως βίωμα; Την ευλογία του;
Φανταστείτε έναν άγιο ασκητή, ο οποίος από μόνος του στερείτε, νηστεύει όταν εμείς τρώμε, έναν άγιο ασκητή, ο οποίος αφήνει αυτά τα οποία εμείς κυνηγάμε, αυτός ξέρετε πως ζει; 

Αναπνέοντας αέρα και Θεό.

- Τις προάλλες ήμουν στο Άγιο Όρος και δίπλα μας ήταν ένα παιδί που για πρώτη φορά είχε επισκεφτεί το Άγιο Όρος, ήταν συγκλονισμένος είχε πάθει αλλοίωση...

Στο καραβάκι δίπλα μου καθώς φεύγαμε ήταν κάτι παιδιά, φοιτητές μάλλον, και λέει ο ένας στον άλλο: είχε μια φασολάδα χωρίς λάδι, που δεν θα την ξεχάσω ποτέ!
Η εκκλησία και οι γεύσεις της, είναι φασολάδα χωρίς λάδι, που δεν την ξεχνάς όμως ποτέ.
Είναι δηλαδή ένα εξωτερικά χωρίς προϋποθέσεις πράγμα, που όταν το ζεις σου μένει άλλη γεύση.
Οι εντολές δεν υπάρχουν «για να τις τηρούμε», σε εισαγωγικά το βάζω αυτό, υπάρχουν για να μας ελευθερώνουν, είναι πόρτες που μας εισάγουν στην αλήθεια. 

Αυτό είναι μεγάλη ευλογία.

- Όταν έρθει ο χριστιανός στον πνευματικό του και βάλει μετάνοια και κάνει εξομολόγηση, ξέροντας ότι δύσκολα εξομολογούνται οι άνθρωποι, γιατί έχουν μια δυσκολία να εκμυστηρευτούν τα εσώτερα τους, έχουν μια δυσπιστία σ’ αυτό, παρόλο που είναι από τα πιο σημαντικά μυστήρια, και πει στον πνευματικό του ότι έγιναν αυτά κι αυτά, ότι νομίζει, ότι μπορεί να πει, έρχεται με την αίσθηση ότι θα πάρει άφεση και εκείνος του λέει όχι, θα κάνεις αυτό κι αυτό, σαν ένα είδος τιμωρίας...
Δεν πιστεύω εγώ σε τέτοιο Θεό. Δεν υπάρχει τέτοιος Θεός.
Προσπαθούμε τόση ώρα να μιλήσουμε για το άλλο πράγμα.
Για φανταστείτε να πηγαίνει με ζόρι και σφιγμένη καρδιά κάποιος, να κάνει αυτά τα μίζερα πράγματα που λέμε. Τον καημένο.
Θα προσπαθούσα να του πω αδερφέ μου μην είσαι φυλακισμένος, ο σκοπός μου είναι να σε ελευθερώσω, να σε βοηθήσω να κατανοήσεις τι κρατάς στα χέρια σου.
Ο Θεός δεν είναι απειλή, είναι ελευθερία, ευκαιρία!

- Τα γεγονότα και οι δοκιμασίες είναι πόρτες σε έναν άλλο κόσμο.
Θα σας πω ένα παράδειγμα. Αυτός ο κόσμος που βλέπουμε, μας λένε οι σύγχρονοι αστροφυσικοί, είναι μόνο το 4%, το 23% είναι σκοτεινή ύλη και το 73% σκοτεινή ενέργεια, και ο κόσμος του Θεού, αυτό που εισπράττουμε είναι το 4%, για να μας υποψιάσει στο μυστικό, στον πλούτο του υπολοίπου 96%.
Αυτό πάμε να ζήσουμε ως εκκλησία, αυτό θέλουμε.

- Σήμερα είναι η ημέρα των Θεοφανίων και των Φώτων, η μέρα έχει φως, έχει ελπίδα, έχει κάθαρση, έχει αγιασμό, έχει ανακαίνιση…

sophia-ntrekou – [2fA]

                                                           

Share