Ίμια - από
τον Ν. Π. Μ.
Καταραμένη μέρα, που ποτέ όσο ζούμε δεν θα την ξεχάσουμε όλοι οι Έλληνες.
Εγώ για ένα λόγο παραπάνω, μια που έτυχε να είμαι στην Αλεξανδρούπολη ως ΥΠΑΞ-ΠΖ και να ζήσω την ένταση από κοντά, μαζί με τους 4-5 καλούς φίλους από την παρέα του fb, τον φίλο και αδελφό μου από 15 χρονών, που δεν είναι πια μαζί μας, τον Χρήστο τον Τυπάλδο, τον Μαυρουδή, τον Μαντούβαλο, τον Μανώλη τον Πισαράκη κ.α.
Εγώ για ένα λόγο παραπάνω, μια που έτυχε να είμαι στην Αλεξανδρούπολη ως ΥΠΑΞ-ΠΖ και να ζήσω την ένταση από κοντά, μαζί με τους 4-5 καλούς φίλους από την παρέα του fb, τον φίλο και αδελφό μου από 15 χρονών, που δεν είναι πια μαζί μας, τον Χρήστο τον Τυπάλδο, τον Μαυρουδή, τον Μαντούβαλο, τον Μανώλη τον Πισαράκη κ.α.
11.30’ το βράδυ, με ξυπνά
ένα πολύ καλό παιδί, έφεδρος ανθυπολοχαγός από Θεσσαλονίκη, ώρα του καλή όπου
και να ’ναι, - Νικόλα ξύπνα τα παιδιά, φεύγουμε!
Σε επιφυλακή από την προηγούμενη, σε 15΄ έτοιμη όλη η ταξιαρχία να φορτώνουμε πυρομαχικά και με τον λοχαγό να με ρωτά, - Νικόλα σου φτάνουν 2500 για το 0,50;
και τι να απαντήσω; πού να ξέρω, - ναι κύριε λοχαγέ, νομίζω.
Σε επιφυλακή από την προηγούμενη, σε 15΄ έτοιμη όλη η ταξιαρχία να φορτώνουμε πυρομαχικά και με τον λοχαγό να με ρωτά, - Νικόλα σου φτάνουν 2500 για το 0,50;
και τι να απαντήσω; πού να ξέρω, - ναι κύριε λοχαγέ, νομίζω.
Κατά τις 12.30΄ ξεκινάμε για το ποτάμι, όπου ήταν ο χώρος τελικού
μας προορισμού μέσα σε χιονοθύελλα, ακόμα και μέσα στην πόλη της Αλεξανδρούπολης
έριχνε χιόνι.
Ώρες μέσα στο χιόνι και κρύο, ειδικά για μένα που κάποιες ώρες
την έβγαλα ως αρχηγός πληρώματος πάνω στον πυργίσκο με το 0,50 στα χέρια, κρύο πολύ,
μα πάρα πολύ, ευτυχώς τα παραπάνω κιλά φάνηκαν μια φορά χρήσιμα!
Φτάσαμε εκεί που έπρεπε και περιμέναμε, και κατά τις 07.00΄
το πρωί, δίνεται σήμα για επιστροφή. Φτάνοντας στην μονάδα υπήρχε αναταραχή και
πηγαίνοντας στο 4ο Επιτελικό Γραφείο, βλέπω έναν άντρακλα Μανιάτη ταξίαρχο και μετέπειτα
στρατηγό, έναν αρχαίο Έλληνα Σπαρτιάτη, τον στρατηγό Στέφανο Βαρζακάκο, να λέει
κάποια μανιάτικα που δεν θα πω, και τον αντισυνταγματάρχη, έναν πολύ καλό Έλληνα,
να βρίζει και να κλαίει!
Ρωτάω, τι έγινε και μου λένε ότι έπεσε ένα ελικόπτερο και σκοτώθηκαν
3 Έλληνες στρατιωτικοί, μεταξύ τον οποίων και ο Βλαχάκος. δεν θα μεταφέρω διαλόγους,
θα πω μόνο ότι όλα τα παιδιά ήταν έτοιμα για ότι και να γινόταν, και μετά την είδηση
για το ελικόπτερο ήταν όλοι έτοιμοι να φάνε σίδερα.
Δυστυχώς όμως, όχι και οι εθνοπροδότες πολιτικοί, που πολλοί
από αυτούς άλλωστε έχουν αποφύγει την στράτευση!...
Η ημέρα αυτή δεν είναι μέρα πένθους ή καπηλείας, είναι λαμπρή
ημέρα δόξας τριών Ελλήνων αξιωματικών, που έδωσαν τη ζωή τους για το έθνος μας,
είναι ημέρα δόξας για έναν Έλληνα ήρωα, τον Παναγιώτη Βλαχάκο, που πήρε τη θέση
ενός άλλου αξιωματικού που δείλιασε, είναι ημέρα μνήμης και δόξας για τον ελληνικό
Στρατό που ήταν έτοιμος και ημέρα μνήμης για τους προδότες πολιτικούς, τους νέους
Εφιάλτες.
- Κλικ για μεγάλο μέγεθος εικόνας
fb – [2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου