Κική Δημουλά
- Διάλογος ανάμεσα σε μένα και σε
μένα
Σου είπα: - Λύγισα.
Κι είπες:
- Μη θλίβεσαι.
Απογοητεύσου ήσυχα.
Κι είπες:
- Μη θλίβεσαι.
Απογοητεύσου ήσυχα.
Ήρεμα δέξου να κοιτάς
σταματημένο το ρολόγι.
Λογικά απελπίσου
πως δεν είναι ξεκούρδιστο,
ότι έτσι δουλεύει ο δικός σου χρόνος.
Κι αν αίφνης τύχει
να σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,
μη ριψοκινδυνέψεις να χαρείς.
Η κίνηση αυτή δε θα `ναι χρόνος.
Θα `ναι κάποιων ελπίδων ψευδορκίες.
σταματημένο το ρολόγι.
Λογικά απελπίσου
πως δεν είναι ξεκούρδιστο,
ότι έτσι δουλεύει ο δικός σου χρόνος.
Κι αν αίφνης τύχει
να σαλέψει κάποιος λεπτοδείκτης,
μη ριψοκινδυνέψεις να χαρείς.
Η κίνηση αυτή δε θα `ναι χρόνος.
Θα `ναι κάποιων ελπίδων ψευδορκίες.
Κατέβα σοβαρή,
νηφάλια αυτοεκθρονίσου
από τα χίλια σου παράθυρα.
Για ένα μήπως τ` άνοιξες.
Κι αυτοξεχάσου εύχαρις.
νηφάλια αυτοεκθρονίσου
από τα χίλια σου παράθυρα.
Για ένα μήπως τ` άνοιξες.
Κι αυτοξεχάσου εύχαρις.
Ό,τι είχες να πεις,
για τα φθινόπωρα, τα κύκνεια,
τις μνήμες, υδρορροές των ερώτων,
την αλληλοκτονία των ωρών,
των αγαλμάτων τη φερεγγυότητα,
ό,τι είχες να πεις
γι` ανθρώπους που σιγά-σιγά λυγίζουν,
το είπες.
για τα φθινόπωρα, τα κύκνεια,
τις μνήμες, υδρορροές των ερώτων,
την αλληλοκτονία των ωρών,
των αγαλμάτων τη φερεγγυότητα,
ό,τι είχες να πεις
γι` ανθρώπους που σιγά-σιγά λυγίζουν,
το είπες.
klik –
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου