"Ο τρόπος του είναι.. "

π. Νικόλαος Λουδοβίκος

Από το Προοίμιο του βιβλίου «Η Αποφατική Εκκλησιολογία του Ομοουσίου»

Ο άνθρωπος αγαπά  την πτώση του.

Η «λησμονιά του είναι» (για να θυμηθούμε τον Heidegger) είναι πίστη και επιθυμία, είναι ο ηδονικός γλυκασμός του μηδενός, ως η τελεία ακινησία των δεσμωτών του πλατωνικού Σπηλαίου ή των ηρώων του Samuel Beckett.

Είναι σχεδόν μια μεταφυσική θέση η ακινησία αυτή, σύμπτωση του ερωτήματος με την απάντηση, τέλεια αναστολή της διαφοράς μεταξύ υπάρξεως και μηδενός, απόλυτη ένδεια και ταυτόχρονα η απόλυτη αυτάρκεια.

Τοιουτοτρόπως, η Εκκλησία του Χριστού καλείται και αυτή να γίνει «Ορθοδοξία» και «πνευματικότητα», «σωτηρία ψυχής», «θεραπεία» και ακόμη εθνικό καταφύγιο ή άλλοθι και πάει λέγοντας. Η Εκκλησία ως «Ευχαριστιακή Οντολογία», ως ζων Χριστός μεταβάλλων τον τρόπο του είναι των όντων στον δικό Του τρόπο, είναι παράδοξη, απρόβλεπτη ή και επίφοβη για τον έμπρακτο μηδενισμό μας.

Γι’ αυτό και την απενεργοποιούμε στην πράξη, καταφάσκοντας οτιδήποτε δευτερευόντως συνεισφέρει στην παρεξήγηση της, ως στοιχείο του κόσμου τούτου, ιδεολογικό καταφύγιο ή θεραπευτήριο, σαν ανώδυνα αυταπόδεικτο συμπλήρωμα μεταφυσικής «ανησυχίας» στις φίλαυτες μέριμνες μας.

Χάνουμε όμως έτσι το «πλείον» του εκκλησιαστικού τρόπου της υπάρξεως.
Καμιά χρησιμοθηρία ωστόσο, ατομική ή συλλογική, κανένας θεραπευτικός θετικισμός, καμιά αναγκαία «υπερβατικότητα», δεν μπορεί να εξηγήσει την ριζικά παράδοξη και συγκλονιστικά αιφνίδια και πραγματική κίνηση παρά ταύτα, του Θεού, να βρίσκεται «εντός ημών», να μεταβάλλει τον τρόπον των φύσεων των όντων, τα οποία άλλωστε συνίστανται ως δικοί Του λόγοι.

Αντίθετα, η πράξη αυτή ακριβώς του Θεού, είναι που θέτει τον μόνον ορίζοντα της αλήθειας του Είναι: είναι από αυτό που θα γίνουν εν Θεώ τα όντα, που μαθαίνουμε αυτό που πράγματι είναι. Πρέπει να σπάσουμε τα μεταφυσικά μας παιχνίδια, για να καταλάβουμε τον Θεό του Χριστού. Να καταλάβουμε δηλαδή, την Εκκλησία Του.

Να γίνει Εκκλησία, ακόμη και η μεταφυσική θεολογία μας να μάθει την Εκκλησία ως μόνη της πηγή και αποκλειστικό της κριτήριο, να (ξανα)γίνει ζωντανή και απρόβλεπτη, ταπεινή και πολυόμματος...

antifono (μέρος)  - [2fA]

Share