"Οι δύο δρόμοι επιστροφής"

[Από το Γεροντικό]

Δυο μοναχοί, απελπίστηκαν για την σωτηρία τους στην έρημο και επέστρεψαν στον κόσμο, όπου επιδόθηκαν σε έκλυτη ζωή. Με τον  καιρό όμως αηδίασαν, μετανόησαν και ο ένας παρακινούσε τον άλλο να επιστρέψουν στη μετάνοια τους.

Έτσι με τα πολλά, ξαναγύρισαν στην έρημο και εξομολογήθηκαν αμέσως στον Γέροντα τα ανομήματα τους.
Αυτός τους έθεσε κανόνα, να κάνουν επί μακρόν νηστεία και προσευχές.

Μετά από πολύν καιρό πήγε να τους επισκεφτεί, για να τους παρηγορήσει και να δει και την πρόοδο τους.

Βλέπει τον ένα σκελετωμένο, κατηφή και καταπονημένο, ενώ ο άλλος έθαλλε, χαιρόταν και ήταν ακμαίος.

Τους ρώτησε λοιπόν για τον αγώνα τους, για να του λυθεί και πάσα απορία για την διαφορά τους, αφού ο κανόνας ήταν κοινός.

Ο μεν πρώτος του απεκάλυψε πως δεν σταμάτησε να θρηνεί για τις αμαρτίες του και να σκέφτεται καθημερινά τον Άδη.

Ο δεύτερος του φανέρωσε, πως από την πρώτη του στιγμή που έφτασαν ξανά στην έρημο, δοξολογούσε τον Θεό, που τον ξαναδέχτηκε κοντά Του σαν τον άσωτο υιό και πως ένιωθε γι' αυτό, απέραντη ευγνωμοσύνη και αγαλλίαση.

Μετά από προσευχή, ο Γέροντας πληροφορήθηκε, πως και οι δύο τρόποι μετανοίας των αδελφών, ήταν ευάρεστοι στον Θεό.

iereasanatolikisekklisias – [2fA]

Share