"Ένας κόμπος δάκρυ.. "

Ο Γέροντας Ιερώνυμος της Αίγινας

Σε κάθε προσευχή πρέπει να έχετε ένα κόμπο δάκρυ. Και σαν σας έλθει η κατάνυξη μην το λέτε πουθενά, γιατί είναι θείον δώρο, μήπως και το χάσετε!

Αγάπησε την κατάνυξη, φέρνε στο νου σου τις αιτίες που θα σου φέρνουν δάκρυα.

Το χτίσιμο με ξηρούς λίθους δεν είναι καλό. Χρειάζεται η λάσπη, χρειάζεται και ο ασβέστης. Έτσι και η προσευχή· χωρίς δάκρυα δεν είναι προσευχή.
Χρειάζονται δάκρυα, αλλιώς ωφέλεια δεν μένει από την προσευχή.

Μετά από τα λόγια της Ακολουθίας, το Απόδειπνο κλπ. να παρακαλάς τον Θεό και με απλά λόγια, με λόγια δικά σου για τα προβλήματα σου, για τον πόνο σου, σαν να είναι μπροστά σου και τον βλέπεις. Αυτά τα πονεμένα και κατανυκτικά λόγια, είναι σαν τα προσανάμματα για να πιάσει η φωτιά, δηλ. ο πόθος για τον Θεό.

Και τότε έρχονται και τα δάκρυα.

Απόδειξη αγάπης προς τον Σωτήρα μας είναι τα δάκρυα, κατά την ώρα της προσευχής.

Μη λέτε πολλά. Κρατήστε την γλώσσα. Αγαπήστε την σιωπή.
Αν την συνηθίσετε, μετά δεν θα θέλετε να ομιλείτε. Τόσο είναι όμορφη η σιωπή.

Να έχετε χαρά! Η χαρά και η λύπη ας σας είναι φιλοξενούμενες, όχι όμως η απελπισία.
Της απελπισίας να της κλείνετε την πόρτα!
Ο Χριστιανός δεν πρέπει ούτε δειλός να είναι, ούτε απελπισία να έχει.

Θα κάμεις ότι ημπορείς διά τα παιδιά σου, διότι εις την άλλη ζωή ο Χριστός μας ή θα σου ζητήσει τα παιδιά σου σωσμένα ή πληγές στα γόνατά σου, από την πολλή σου προσευχή.
Δεν γνωρίζουν δυστυχώς, οι γονείς την ευθύνη την οποίαν έχουν δια τα τέκνα των.

Μη θυμώνετε. Θα σας ειρωνευθούν, θα υποφέρετε. Εσείς μη φοβάσθε. Σας προσφέρουν δηλ. πιπέρι, να δίδετε ζάχαρη. Εγώ πιπέρι δεν έχω να σκέπτεστε, ζάχαρη έχω, ζάχαρη δίδω.
Να γλυκαίνετε με την ζάχαρη σας, δηλ. με τον καλόν σας λόγο, τον άλλο.

Όταν δίδεις ελεημοσύνη, να μη εξετάζεις τι είναι το πρόσωπο που του δίδεις, αν είναι καλό η κακό. Η ελεημοσύνη είναι σπουδαίο πράγμα, εξαλείφει πλήθος αμαρτιών.

Ταπείνωση να έχεις. Όταν βρέχει, το νερό δεν σταματά εις τις κορφές ή στα βουνά, αλλά κάτω εις την πεδιάδα. Οι ταπεινοί άνθρωποι έχουν χάριν, καρποφορία και ευλογία.

Τον ιεροκήρυκα να τον ακούτε, αλλά μη ζυγώνετε πολύ. Όλοι άνθρωποι είμεθα…

Εις κληρικόν: Όσο μπορείς απέφευγε τα έξω. Κλείσου εις το δωμάτιο σου. Σφίξε και τον νου σου να ανοίξει να δεις πνευματικόν φως. Να λέγεις πότε να φθάσεις στο δωμάτιο σου και να κλεισθείς. Μελέτησε, προσευχήσου. Αν δεν είσαι ενισχυμένος, πώς θα ενισχύσεις άλλους;

Και ο κόσμος τρέχει, ζητά την δίψα της ψυχής να ικανοποιήσει από την Εκκλησία, από τα όργανα της, από το ράσο! Τι θα δώσεις αν δεν έχεις και πώς θα έχεις αν δεν ζητήσεις από τον Θεό; Να κοπιάζεις εις την προσευχή και την μελέτη και θα ενισχύεσαι.

Είσαι ιερεύς; Να προσέχεις, δεν ανήκεις εις τον εαυτόν σου. Είσαι σαν μία βελόνα στα χέρια του Θεού. Να ῾σαι καλός, να μη είσαι σα τη σκουριασμένη βελόνα που δεν μπορεί να κάνει τη δουλειά της. Για τον εαυτό σου δηλαδή, αδυναμίες, πάθη κλπ. να μην υπάρχεις.
Το ράσο, η συνθήκη σου είναι με τον Θεό, να σε συγκλονίζει και να λες, τι θέλει τούτο;
Τι μου λέγει τούτο; Ναι, να αγαπώ τον Θεό και να εργάζομαι εις ότι με έταξε.

Να προσέχεις. Ο διάβολος παντοίους τρόπους μεταχειρίζεται για να βλάψει τον κληρικό, γιατί από έναν μόνον άγιο κληρικό, χιλιάδες ημπορούν να ωφεληθούν και να σωθούν, όπως και από έναν που δεν αγωνίζεται, χιλιάδες ημπορούν να αφανισθούν.

Εάν έχεις φόβο Κυρίου, έμαθες Θεολογία, εάν δεν έχεις τον φόβο Κυρίου, τέχνη έμαθες δια να ζήσης. Ο κληρικός πρέπει σαν τα πολυόμματα να είναι, δηλαδή παντού μάτια να έχει, να είναι ακέραιος, δυνατός εις τον νου, σοφός, άγιος.

Μη υποδεικνύεις, διότι διδασκαλία δίχως θέληση του άλλου, έχθρα είναι και γίνεται αμαρτία σε κείνον που ακούει και δεν κάνει, και εσύ στεναχωρείσαι και ταράζεσαι.

Στον άλλο να λέγεις τόσα, όσα νομίζεις ότι θα σηκώσει, όχι περισσότερα.

Κάθε άνθρωπος έχει κάποιο χάρισμα. Βρες το χάρισμα του και επαίνεσε τον.
Χρειάζεται και ο έπαινος (προς τόνωση) και η καλοσύνη και η αγάπη.
Τότε ο άλλος και πολύ καλός να μην είναι, δια την τιμήν, τον έπαινο και την αγάπη που του εκδηλώνουν, ελέγχεται και γίνεται καλύτερος.

nektar-uoa – [2fA]

Share