"Πάτερ ημών.. "

Γέροντας Σωφρόνιος του Έσσεξ

Αν λέγαμε έστω και μόνο τις δύο πρώτες λέξεις της προσευχής αυτής, δηλαδή το "Πάτερ ημών", αντιλαμβανόμενοι όμως το βαθύ τους νόημα, τότε όλη μας η ζωή σε όλα τα επίπεδα και τις εκδηλώσεις της, θα άλλαζε ριζικά.

Αν και εγώ είμαι υιός τον άναρχου Πατρός, σημαίνει ότι βρίσκομαι έξω από την εξουσία του θανάτου, σημαίνει ότι δεν είμαι δούλος, αλλά κύριος, κατ’ εικόνα της κυριότητος του ίδιου του Θεού, σημαίνει ότι αυθεντικά είμαι ελεύθερος, με την μοναδικά αληθινή έννοια της ελευθερίας.

Παραμένοντας σε τέτοια κατάσταση, ο άνθρωπος δέχεται κάθε άλλον συνάνθρωπο του ως υιό αναστάσεως και παύει πλέον αυτός να είναι για μένα «μηδαμινός»» ή «ξένος», αλλά είναι ο αιώνιος αδελφός μου.

Πώς μπορώ να φονεύσω τέτοιον αδελφό; Αλλά μαζί του ούτως ή άλλως συναντιέμαι στην αιωνιότητα, έξω από την οποία είναι αδιανόητη η ύπαρξη ακόμη και του ιδίου του χρόνου.

Ή όπως έλεγε ο Γέροντας Σιλουανός, «ο αδελφός μου είναι η ζωή μου».

Σε τέτοια κατάσταση ο άνθρωπος εύκολα και με φυσικό τρόπο συγχωρεί σε όλους τα πάντα και αγαπά πραγματικά τους εχθρούς αυτού.
Αλλά την αληθινή αυτή ευαγγελική κατάσταση κατορθώνουν μόνον, όσοι πραγματικά πιστεύουν.

Η προσευχή που απορρέει από τέτοια παιδική πίστη αμεσότητας αποκαλύπτει στον άνθρωπο άλλους ορίζοντες, μπροστά στους οποίους όλα τα υπόλοιπα στερούνται νοήματος.

Σου είναι γνωστή η πορεία αυτή της σκέψεως. Ας μεταφερθούμε σε άλλο θέμα…

Αν ο άνθρωπος δεν πιστεύει στην Ανάσταση, αλλά η μικρή αυτή και ελεεινή ζωή μας είναι η μοναδική γι’ αυτόν και μετά από αυτήν καταλήγει σε πλήρη εκμηδένιση, πώς μπορεί να συγχωρεί εκείνους που τον βλάπτουν στη φτώχεια του;
Υπερασπιζόμενος τον εαυτό του από τα πλήγματα μισεί τους εχθρούς, αποστρέφεται κάθε άνθρωπο που τον εκβιάζει.

Ακόμη χειρότερα, θέλει στη μηδαμινότητά του να δοκιμάσει τον εαυτό του ως δεσπότη και ισχυρό, και έτσι φθάνει στην εγκληματική βία εναντίον του αδελφού του.

Από εδώ προκύπτουν οι ατελείωτες συγκρούσεις, αδελφοκτονίες και αλληλοκτονίες στους πολέμους, που ποτέ δεν σταματούν.

Και κατά τη συνείδηση μου, η μοναδική οδός προς την αυθεντικά «διαφανή» και αληθινά «ανθρώπινη» ειρήνη, είναι να αλλοιωθεί όλη η ανθρωπότητα κατ’ εικόνα του Ανθρώπου-Χριστού.

ekklisiaonline – [2fA]

                                          

Share