"Τα δώρα του Αγίου Νικολάου"

Τα δώρα του Αγίου Νικολάου

Όταν ο Άγιος Νικόλαος, ήταν Επίσκοπος στα Μύρα της Λυκίας, φρόντιζε ιδιαίτερα τους φτωχούς, αφού αναφέρονται ανάμεσα στα άλλα, οι μυστικές, κρυφές επισκέψεις του σε σπίτια φτωχών, όπου τους πετούσε από το παράθυρο πουγκιά με χρήματα για τις ανάγκες τους.

Χαρακτηριστική είναι ιταλική απεικόνιση του Αγίου Νικολάου, που ρίχνει από το παράθυρο χρήματα σε φτωχή οικογένεια, προκειμένου να ανακουφιστούν οικονομικά.

Η φήμη από αυτό το γεγονός, έκανε τον γύρο του κόσμου από το στόμα των καλών μας ναυτικών και στερεώθηκε μέσα στις φτωχικές καρδιές η ελπίδα της επισκέψεως του Αγίου, για να βοηθηθούν τα αμέτρητα σπιτικά των αγαθών και φτωχών ανθρώπων.

Ο πόθος και η ελπίδα, αναμείχθηκε κατά τόπους με τους παλαιούς μύθους, ενίοτε και με ειδωλολατρικές δοξασίες, ρίζωσε αρχικά στη Δυτική Ευρώπη, μεταλλάχθηκε στην Αμερική και σήμερα κυριαρχεί με τη βοήθεια των ΜΜΕ παγκόσμια η εικόνα του Αγίου με τα δώρα, έστω και εάν δεν έχει πια στις περισσότερες περιπτώσεις καμιά σχέση με τον Άγιο Νικόλαο, ούτε βέβαια με τον Άγιο Βασίλειο.

Το όνομα Saint Nikolaus, ταξίδεψε και ρίζωσε παντού, σε ολόκληρη την Ευρώπη!
Έτσι θεωρείται προστάτης της Μόσχας, όπου αναφέρονται εμφανίσεις του στα μαύρα χρόνια των διωγμών και της κρατικής αθεΐας, αλλά και του Άμστερνταμ της Ολλανδίας, όπου παρά την απαγόρευση αναγνώρισης Αγίων που επέβαλε ο Προτεσταντισμός, ο Άγιος Νικόλαος επέζησε και εκεί θαυμαστά έως σήμερα. 

Με το όνομα Sinter Klaas ή και Sint Nicolaas, ανήμερα της κανονικής εορτής του, στις 6 Δεκεμβρίου, παριστάνεται με ιερατική στολή και επισκοπική ράβδο, να μοιράζει δώρα στα παιδιά!

Αυτή είναι η πιο «καθαρή» μορφή του Αγίου Νικολάου που απέμεινε μέχρι σήμερα στην προτεσταντική Δύση και διατηρεί στοιχεία ευπρέπειας και ευσέβειας. Ο Sinter Klaas, έχει σαν βοηθό και ένα αγόρι από την Αιθιοπία, τον Μαύρο Πητ, που κάποτε διηγούνται πως είχε απελευθερώσει ο Άγιος στα Μύρα και εκείνο από ευγνωμοσύνη έμεινε για πάντα μαζί του να τον βοηθά…

Στη Γερμανική λαογραφία, αναφερόταν κατά τα προχριστιανικά χρόνια, η «θεότητα» του ασπρογένη Odin, που επισκεπτόταν τα παιδιά με το οκτάποδο άλογο του που πεινούσε βέβαια και γι’ αυτό έπρεπε εκείνα να έχουν κοντά στην καπνοδόχο ή το τζάκι, τις μπότες τους, γεμάτες με άχυρο - ο Odin θα αντάμειβε τότε εκείνα τα ευγενή παιδιά, γεμίζοντας τις μπότες τους με δώρα ή καραμέλες…

Με τον εκχριστιανισμό της Γερμανίας, έφυγε ο μύθος του φανταστικού Odin, χωρίς όμως να φύγουν τα δώρα και οι μπότες ή οι κρεμασμένες κάλτσες στο τζάκι και προστέθηκε το στολισμένο Έλατο των Χριστουγέννων, που έφθασε στην Ελλάδα με την ακολουθία του Όθωνα.

Αυτά τα γερμανικά έθιμα μεταφέρθηκαν από τους Γερμανούς στις ΗΠΑ, όπου εδραιώθηκαν σε συνδυασμό με τον Ολλανδικό Sint-Nicolaas ή Sinter Klaas, από όπου και προέκυψε το Claus (Klaas – Claus), που φυσικά προέρχεται από το Nicholas – Nicholaus, δηλαδή από το όνομα του Επισκόπου Μύρων της Λυκίας του θαυματουργού, του Αγίου μας Νικολάου!

noiazomai – [2fA]

Share