Σιωπή…

Η ΣΙΩΠΗ

Μαγιάτικο απόγευμα γεμάτο αντιφάσεις
στους δρόμους στις πλατείες στις κλειστές αυλές
στις καρδιές που ονειρεύονταν αλλιώς
τα μεσημέρια
ελπίδες που πνίγηκαν στην αλμύρα
μια σταγόνα δάκρυ
ένας λυγμός που έμεινε
ξημερώνει βραδιάζει όλα κινούνται
σε γνωστούς ρυθμούς που δεν αντέχονται
να μένουν ίδιοι
κάτω από το πέπλο σιωπής που
βαραίνει τις ώρες -
περνούν οι μέρες οι πικρές χαρές
οι προσδοκίες
αλλάζουν οι εποχές σε χρόνια
τα χαμόγελα σε γέλια
νέες ελπίδες γεννιούνται νέες ιδέες
προσπαθούν,
στις γλάστρες ανθίζουν καινούργιες
ευωδιές, οι ρυθμοί της ζωής ξεπερνούν
νομίζουν
τις μνήμες και τα φυλαγμένα γράμματα
μα η ίδια σιωπή επανέρχεται ξανά
και ακολουθεί
το κάθε δειλινό που φεύγει…

Μ Ψ

                                                                           

Share