"Τα πεσμένα στάχυα "

Νικηφόρος Βρεττάκος  -  Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα
-  Από "ΤΑ ΘΟΛΑ ΠΟΤΑΜΙΑ", 1950

Μαζεύω τα πεσμένα στάχυα να σου στείλω λίγο ψωμί·
μαζεύω με το σπασμένο χέρι μου
ότι έμεινε απ’ τον ήλιο
να σου το στείλω να ντυθείς. Έμαθα πως κρυώνεις.
Την πράσινη σου φορεσιά να την φορέσεις
τη Λαμπρή.
Θα τρέξουν μ’ άνθη τα παιδιά, θα βγουν τα περιστέρια
κι η μάνα σου με μια ποδιά, πλατιά, γιομάτη αγάπη.
Πάρε όποιο δρόμο, όποια κορφή,
ρώτα όποιο δέντρο θέλεις.
Μ’ ακούς; Οι δρόμοι όλης της γης βγαίνουνε στην καρδιά μου.
Μη ξεχαστείς κοιτάζοντας το φως.
Τ’ ακούς; Να’ ρθεις!

nikiforosvrettakos

GT – [2fA]

                                                                             

Share