"Λόγια παραδεισένια "

Λόγια παραδεισένια
π. Χαράλαμπος Λίβυος Παπαδόπουλος

Σε παρατηρούσα στην παρέα. Είχες ανάγκη να φαίνεσαι.
Να κερδίζεις τις εντυπώσεις. Μιλούσες με μασημένες λέξεις.
Αχώνευτες τις κατέβαζες. Δεν τις είχες ζήσει.
Γι αυτό και δεν έπειθες κανέναν.

Προσπαθούσες να διηγηθείς μια ιστορία που δεν είχες βιώσει.
Ήξερες την αρχή, αλλά δεν είχες ιδέα για το τέλος της.
Μιλούσες δίχως κανείς να σε κοιτάει στα μάτια.

Τα λόγια σου έφταναν στα αυτιά, μα όχι στην καρδιά των άλλων.
Κι αυτό γιατί δεν είχες καταστραφεί.
Μονάχα οι βαθιά τυραννισμένοι έχουν λόγο να πουν.

Θα έρθει μια μέρα, που στον λόγο σου, θα γυρνάνε τα βλέμματα
των ανθρώπων.
Όχι για να σε θαυμάσουν, αλλά για να ακούσουν μια γνώριμη φωνή
στις λέξεις σου.
Ναι, στις δικές σου λέξεις, θα κατοικεί η λαλιά τους.

Όταν πλέον θα λες αυτά που ήθελαν κι αυτοί να πουν ή να ακούσουν.
Τέτοιο λόγο όμως, έχουν μονάχα οι κατεστραμμένοι.
Εκείνοι που έζησαν την κόλαση και τώρα μιλούν παραδεισένια…

fb - Nelly

[2fA]

Share