Roby Baggio, il Divin Codino
Από δημοσίευμα της Καθημερινής
Ο Ρομπέρτο Μπάτζο, η κυρίαρχη φιγούρα των ιταλικών γηπέδων στη δεκαετία του 1990, μίλησε στην εφημερίδα Κοριέρε ντέλο Σπορτ για τους αφόρητους πόνους στα πόδια του, τις έξι εγχειρήσεις στα γόνατά του και την τεράστια ανακούφισή του όταν τελικά κρέμασε τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια.
Ο «θεϊκός κοτσιδάκιας», όπως ήταν σε όλους γνωστός εκείνον τον καιρό ο διεθνής Ιταλός μεσοεπιθετικός, αποκάλυψε ότι υπέφερε
τόσο από τους πόνους, ώστε έφτασε στο σημείο να πει στη μητέρα του να τον
σκοτώσει.
«Όταν κρέμασα τα παπούτσια μου
ένιωσα απελευθερωμένος.
Ο σωματικός πόνος ήταν πραγματικό βασανιστήριο και με ταλαιπωρούσε καθ’ όλη την καριέρα μου ως παίκτης, ενώ τα τελευταία χρόνια ήταν πλέον αφόρητος. Όταν έπαιζα στην Μπρέσια [από το 2000 ώς το 2004], δυσκολευόμουν να περπατήσω επί δύο μέρες έπειτα από κάθε αγώνα. Όμως την επόμενη Κυριακή έπαιρνα μια χούφτα παυσίπονα χάπια και ξαναέπαιζα», εξομολογήθηκε.
Ο σωματικός πόνος ήταν πραγματικό βασανιστήριο και με ταλαιπωρούσε καθ’ όλη την καριέρα μου ως παίκτης, ενώ τα τελευταία χρόνια ήταν πλέον αφόρητος. Όταν έπαιζα στην Μπρέσια [από το 2000 ώς το 2004], δυσκολευόμουν να περπατήσω επί δύο μέρες έπειτα από κάθε αγώνα. Όμως την επόμενη Κυριακή έπαιρνα μια χούφτα παυσίπονα χάπια και ξαναέπαιζα», εξομολογήθηκε.
Στον πρώτο του τραυματισμό, στα
18 του χρόνια, οι γιατροί είδαν το γόνατό του και είπαν ότι ήταν απίθανο να
ξαναπαίξει ποδόσφαιρο. «Τελικά έκανα στην καριέρα μου τέσσερις εγχειρήσεις στο
δεξί μου γόνατο και δύο στο αριστερό», λέει ο 48χρονος σήμερα Μπάτζο. «Κάθε
φορά έμπαινα σε ένα τούνελ, όμως δεν έπαψα ποτέ να αναζητώ το φως στην άκρη
του».
«Η επέμβαση που έκανα στη Γαλλία
ήταν η χειρότερη. Έπρεπε να μου ανοίξουν τρύπα στο γόνατο, αλλά δεν μπορούσα να
πάρω αντιφλεγμονώδη διότι ήμουν αλλεργικός.
Τοποθέτησαν 220 εσωτερικά ράμματα.
Πονούσα έντονα, τόσο που έφτασα να πω στη μητέρα μου "εάν με αγαπάς, σκότωσέ με".
Ήταν η απελπισία ενός νέου που έβλεπε το όνειρο μιας ζωής να φεύγει μακριά, ενώ το είχε μόλις αγγίξει με τα ακροδάχτυλά του» περιγράφει με παραστατικό τρόπο ο ίδιος.
Τοποθέτησαν 220 εσωτερικά ράμματα.
Πονούσα έντονα, τόσο που έφτασα να πω στη μητέρα μου "εάν με αγαπάς, σκότωσέ με".
Ήταν η απελπισία ενός νέου που έβλεπε το όνειρο μιας ζωής να φεύγει μακριά, ενώ το είχε μόλις αγγίξει με τα ακροδάχτυλά του» περιγράφει με παραστατικό τρόπο ο ίδιος.
Ο Μπάτζο αγωνίστηκε και στις τέσσερις μεγάλες ομάδες του ιταλικού βορρά (κατά σειρά Φιορεντίνα και Γιουβέντους, Μίλαν και Ιντερ), ενώ είχε 56 συμμετοχές και 27 γκολ με την εθνική Ιταλίας.
Εκείνο όμως που θα τον στοιχειώνει πάντα είναι το χαμένο του πέναλτι στον τελικό του Μουντιάλ των ΗΠΑ (1994) κόντρα στη Βραζιλία.
Όσα πέναλτι κι αν σκόραρε στη συνέχεια, εκείνο δεν φεύγει από το μυαλό του.
«Έδωσα τα πάντα στο ποδόσφαιρο.
Μπορεί ωστόσο να φαντάζει παράδοξο, όμως τη στιγμή που αποσύρθηκα ένιωσα
ευτυχής» είπε ο Μπάτζο.
kathimerini – [2fA]
