"Η Bonnie και ο CEO "

Το δείπνο είχε αρχίσει…

Όλοι οι καλεσμένοι γνωρίζονταν μεταξύ τους, είχαν πάρει τις θέσεις τους γύρω από το τραπέζι και συζητούσαν ήδη διάφορα θέματα, όταν ένας CEO (Chief Executive Officer), διευθύνων σύμβουλος μιας μεγάλης εταιρείας, αποφάσισε να στρέψει τη συζήτηση στο πρόβλημα της εκπαίδευσης.

- Το βασικό ερώτημα, είπε, είναι το εξής:
Στέλνουμε τα παιδιά μας στο σχολείο. Τι μπορεί να μάθει όμως ένα παιδί, από κάποιον που αποφάσισε, ότι η καλύτερη επαγγελματική επιλογή του –σύμφωνα με τις δυνατότητες του, φυσικά- αλλά και η μόνη φιλοδοξία του στη ζωή, ήταν να γίνει δάσκαλος;...

Και για να τονίσει το επιχείρημα του, απευθύνθηκε με ύφος συγκαταβατικό σε μια κοπέλα, απέναντι του:

- Εσύ Bonnie, είσαι δασκάλα και ξέρεις·
απάντησε σε μου αν θέλεις, σε παρακαλώ, ειλικρινά… πόσα κερδίζεις;

Η Bonnie κοκκίνισε ελαφρά, ξεροκατάπιε και κοίταξε στα μάτια τον CEO, ζυγίζοντας την απάντηση της:

- Θα σου εξηγήσω πρώτα τι ακριβώς κάνω σαν δασκάλα, και συ θα κρίνεις μετά αν κερδίζω αρκετά:

Στο σχολείο λοιπόν, μαθαίνω τα παιδιά να δουλεύουν περισσότερο από όσο νόμιζαν ότι μπορούν – κάνω έναν μαθητή του 6, μ’ αυτά που καταφέρνει, να αισθάνεται σαν να έχει κερδίσει μετάλλιο επίδοσης - κάνω τα παιδιά να συμμετέχουν για 40 λεπτά στο μάθημα, όταν οι γονείς τους δεν μπορούν να τα κάνουν να καθίσουν ήσυχα, ούτε για 5 λεπτά χωρίς παιχνίδια στο τάμπλετ ή κόμικς στην TV.

κι ακόμα…

- Ενθαρρύνω τα παιδιά να έχουν απορίες. Τα κάνω να ρωτάνε.

Τα μαθαίνω να ζητάνε συγγνώμη, να λένε ευχαριστώ και να το εννοούν.

Τα μαθαίνω να αγαπούν τους άλλους και να αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.

Τα μαθαίνω πώς να γράφουν και μετά τα κάνω να γράφουν.

Τα μαθαίνω πως το πληκτρολόγιο και το μάους δεν είναι το παν και χαλάνε.

Τα μαθαίνω να διαβάζουν, πώς να διαβάζουν, και τι να διαβάζουν.

Τα κάνω να χρησιμοποιούν το μυαλό που τους έδωσε ο Θεός και όχι μόνο το κομπιουτεράκι που έφτιαξε ο άνθρωπος.

Κάνω την τάξη μου ένα μέρος, όπου όλοι οι μαθητές μου αισθάνονται ασφαλείς, σίγουροι και χαρούμενοι.

... όλοι είχαν σταματήσει το φαγητό και άκουγαν προσεκτικά..

- Τους κάνω να καταλάβουν, ότι αν χρησιμοποιήσουν τα χαρίσματα που τους δόθηκαν, αν δουλέψουν σκληρά γιατί το θέλουν και όχι με το ζόρι, κι αν ακολουθήσουν την καρδιά τους, θα πετύχουν σ’ όποιον δρόμο διαλέξουν στην ζωή.

Και τα μαθαίνω επίσης, να σέβονται τους άλλους, όποιο κι αν είναι το επάγγελμα τους.

Κοίταξε τον CEO που την άκουγε με σκυμμένο το κεφάλι στο πιάτο του, και συνέχισε:

- Έτσι, όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να μου κάνουν κριτική για το πόσα κερδίζω, μπορώ να έχω το κεφάλι ψηλά και να τους κοιτάζω στα μάτια.

Τελικά το κέρδος μου είναι, αφού αυτή ήταν η ερώτηση σου, ότι μάλλον εγώ κάνω την διαφορά στη ζωή όλων σας, μορφώνοντας τα παιδιά σας και προετοιμάζοντας τα να γίνουν καλοί και χρήσιμοι άνθρωποι, δάσκαλοι, γιατροί και CEO…

Θέλεις τώρα να μας πεις κι εσύ Leon, τι ακριβώς κερδίζεις;

Αλλά ο CEO δεν απάντησε.

tileswra - σε απόδοση [2φΑ]

Share