Δρα Ἠλία Λυμπερόπουλου - Νηστεία
και Προσευχή
- από το βιβλίο του «Γνώθι σ’ αὐτόν»
- από το βιβλίο του «Γνώθι σ’ αὐτόν»
Μία φορά ἐπισκέφθηκα ἕναν ἀσθενῆ, ὁ ὁποῖος ἦταν τετραπληγικός, δηλαδή ἔπασχε ἀπό
πλήρη ἀκινησία τῶν ἄνω καί κάτω ἄκρων.
Ἐξ αἰτίας τῆς παθήσεώς του αὐτῆς ὁ ἀσθενής δέν εἶχε κανένα ἔλεγχο σέ δύο βασικές
λειτουργίες, τήν οὔρηση καί τήν ἀφόδευση, ὁπότε ἦταν ἀπόλυτα ἐξαρτώμενος ἀπό βοήθεια,
ὅπως τά νήπια.
Δεδομένου ὅμως ὅτι ἡ πάθηση του ἦταν ἀνίατη, μπορεῖ κανένας νά καταλάβει πόσο
μεγάλη προσπάθεια ἀπαιτεῖτο γιά νά διατηρεῖται στή ζωή καί καθαρός ἀπό τά
περιττώματα τοῦ σώματός του.
Αὐτή τήν γιγαντιαία προσπάθεια, τήν εἶχε ἀναλάβει ἡ σύζυγός του.
Μπαίνοντας στό δωμάτιο τοῦ ἀσθενοῦς μοῦ προξένησε μεγάλη ἐντύπωση
ἡ τάξη καί ἡ ἀπόλυτη καθαριότητα τοῦ χώρου καί πρό πάντων τοῦ ἀσθενοῦς, ὅταν
τόν ἐξήτασα καί τοῦ προσέφερα τίς ἰατρικές ὑπηρεσίες μου.
Συνεχάρην τήν σύζυγό του γιά τήν ἀμέριστη μέχρις αὐτοθυσίας βοήθεια πού
προσέφερε ἡμέρα καί νύχτα στόν κατάκοιτο σύντροφό της, ὁ ὁποῖος καί
συγκατένευσε ἐκφράζοντας τίς εὐχαριστίες του στήν ἀκάματη καί πλήρους
συμπόνοιας σύζυγό του.
Ἐν συνεχείᾳ ἡ οἰκοδέσποινα θέλοντας νά μοῦ κάνει ὁρισμένες ἐμπιστευτικές
ἐρωτήσεις γιά τήν πορεία τῆς ἀσθενείας τοῦ ἄνδρα της, μέ προσεκάλεσε πολύ
διακριτικά σέ ἕνα διπλανό δωμάτιο.
Τήν ἐνημέρωσα γιά τήν πορεία τῆς ἀσθένειας τοῦ ἄντρα της, τήν ἐπήνεσα πάλι γιά
τήν τόσο μεγάλη φροντίδα πού τοῦ ἐπεδείκνυε καί ἐξέφρασα τήν σαφή ἀπορία μου, πῶς μπορεῖ
νά ἀνταπεξέρχεται σέ αὐτό τό δύσκολο ἔργο χωρίς βοήθεια.
Ἡ ἀπάντηση πού μοῦ ἔδωσε ἦταν ὅτι εὕρισκε καταφύγιο καί πολύ μεγάλη βοήθεια στήν προσευχή, ἡ ὁποία τήν ξεκουράζει καί τήν ἐνισχύει.
Αὐτό μοῦ ἔκανε καί τήν μεγαλύτερη ἐντύπωση, γιατί οἱ βορειοευρωπαῖοι συνήθως δέν ἐξωτερικεύουν
τά πιστεύω τους, ὅμως αὐτή συνέχισε νά μοῦ διηγεῖται τήν ἱστορία της.
«Τόν ἄνδρα μου τόν φροντίζω ἐδῶ καί πολλές δεκαετίες, διότι
τόν ἀγαποῦσα καί ἤμουν πρόθυμη νά κάνω τό κάθε τι γι’ αὐτόν, μέχρις ὅτου μέ ἐπισκέφθηκε
μία οἰκογενειακή φίλη μας, ἡ ὁποία μοῦ ἐκμυστηρεύθηκε τό ἑξῆς:
- Ἐπειδή βλέπω
μέ πόση ἀγάπη καί φροντίδα περιποιεῖσαι τόν ἄνδρα σου, θέλω νά σοῦ καταστήσω
γνωστό ὅτι αὐτός δέν ἀξίζει καθόλου αὐτῆς τῆς ἀρωγῆς σου, διότι διατηροῦσε σχέσεις
μέ μίαν ἄλλη γυναίκα, πού τήν κατονόμασε καί ἦταν γνωστή μας.
Αὐτή ἡ πληροφορία, συνέχισε ἡ σύζυγος τοῦ ἀσθενοῦς, μέ
κατακεραύνωσε καί μέσα σέ αὐτή τήν ἀπόγνωση γιά τήν συμπεριφορά τοῦ ἀνδρός μου, προσευχήθηκα μέ ὅλη τή δύναμη τῆς ψυχῆς μου, ζητώντας διακαῶς τήν βοήθεια τοῦ
Θεοῦ, γιά νά πάρω μία σωστή ἀπόφαση.
Ὅμως παρ’ ὅλες τίς προσευχές μου δέν μποροῦσα
νά κατανικήσω τήν ἀπέχθεια πού αἰσθανόμουν γι’ αὐτόν πού τόσο μέ εἶχε
προσβάλει, μέ εἶχε πικράνει καί πληγώσει σέ τέτοιο βαθμό πού ἔκανα σοβαρές
σκέψεις νά τόν ἐγκαταλείψω.
Ἀλλά καί αὐτή ἡ σκέψη, αὐτή ἡ διέξοδος δέν μέ ἱκανοποιοῦσε,
γιατί θά παρέμενε καί αὐτός ἀβοήθητος στή μοίρα του.
Σέ αὐτή τή δύσκολη θέση πού βρισκόμουν ἔτσι ἀναποφάσιστη, μοῦ ἦρθε ἡ ἔμπνευση
νά νηστέψω».
Ἀξίζει ἐδῶ νά σημειωθεῖ ὅτι ἡ Νηστεία στούς Καθολικούς καί
πολύ περισσότερο ἀκόμη στούς Εὐαγγελικούς, πού ἦταν καί τό θρήσκευμα αὐτῆς τῆς
γυναίκας, ἔχει ἀτονίσει σέ μεγάλο βαθμό καί σπάνια ἐφαρμόζεται.
Μέ τήν ἄσκηση, λοιπόν μαζί, τῆς Προσευχῆς καί τῆς Νηστείας, πῆρε τήν ἀπόφαση νά μήν ἐγκαταλείψει
τόν σύζυγό της, ἀλλά νά ἐξακολουθεῖ νά τόν φροντίζει καί πάλι μέ ἰώβειο ὑπομονή.
«Σύ-ζυγος», ἄλλη μία λέξη μέ βαθυστόχαστη ἔννοια, σημαίνει
μαζί στό ζυγό, ὅπως ἀκριβῶς τά ζῶα πού ἐπιτελοῦσαν διάφορες ἐργασίες.
Ὁ ζυγός ἦταν ἕνα κομμάτι ξύλου σέ σχῆμα σταυροῦ.
Στό ἕνα ἄκρο τό ὁριζόντιο προσδένονταν δύο ζῶα καί τό ἄλλο ἄκρο στερεωνόταν στό
ἀλέτρι ἤ σέ ἅμαξα.
Αὐτό μεταφορικά σημαίνει ὅτι ἕνα ἀντρόγυνο φέρει ἕναν Σταυρό
στούς ὤμους του ὅπως ὁ Χριστός, ὅμως τό βάρος διαμοιράζεται καί οἱ δύο μαζί, μέ
τήν Εὐλογία τοῦ Ἐσταυρωμένου παράγουν μέγα ἔργο στήν οἰκογένεια.
["Φιλοκαλία" 210 3234411 - "Λυδία" 2310
237412]
[2fA]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου