Σάββατο 24 Ιουνίου 2017

"Μίκης και επέκεινα.. "





ΓΙΑΤΙ ΕΚΛΑΨΕ Ο ΜΙΚΗΣ
Χρήστος Α. Χωμενίδης  -  Το σημερινό μου, στα "Νέα"


[…. ]

Με τη νεανική του οξυδέρκεια, με την εφηβική ματιά του, ο Μίκης παρακολουθεί τον βαρκάρη του να λύνει ένα-ένα τα σκοινιά, να ετοιμάζεται να σηκώσει την άγκυρα. 
Η στεριά θα ξεμακρύνει - το σκάφος με τον έναν επιβάτη, θα πλεύσει σε μιαν άγνωστη θάλασσα. 
Μην έχοντας χάσει την ανθρωπιά του, ο Μίκης αντιδρά κατά τον μόνο φυσικό τρόπο. 
Φρίττει. Συντρίβεται. Βάζει τα κλάματα.

Από όλα τα πλάσματα του πλανήτη, ο homo sapiens διαθέτει την διττή τραγικότητα να έχει αφενός πλήρη συνείδηση της ατομικότητάς του, να γνωρίζει αφετέρου το άφευκτο του θανάτου του. 
Το βάρος είναι σχεδόν ασήκωτο. 
Για να το αντέξει ερωτεύεται, δημιουργεί, κάνει παιδιά. 

Οι έρωτες ξεφτίζουν, το έργο -άμα αξίζει- αυτονομείται από τον δημιουργό του, τα παιδιά μεγαλώνουν, φτερουγίζουν μακριά. 
Όσο περνάει ο χρόνος, τόσο πιο μόνος μένει ο άνθρωπος.

Παρηγοριέται ενίοτε με τη μεταφυσική υπόσχεση του επέκεινα - με το δέλεαρ όλων των θρησκειών. 
Θυμάται έπειτα τη σπαραχτική φράση που είπε ο Αχιλλέας στον Οδυσσέα, όταν εκείνος τον συνάντησε στον Άδη. "Χίλιες φορές θα προτιμούσα να είμαι ο τελευταίος δούλος πάνω στη γη, παρά ο βασιλιάς του κάτω κόσμου... "

Ο Μίκης Θεοδωράκης, ο πιο χορτάτος από τους χορτάτους, έχει την αξιοπρέπεια να μην επιθυμεί στα ενενηνταδύο του τίποτα παραπάνω. 
Το τελευταίο που διεκδίκησε και κέρδισε ήταν να πενθήσει τον εαυτό του, δημόσια όπως έζησε, υπό τους ήχους των τραγουδιών του. 
Προχθές το βράδυ, στο Καλλιμάρμαρο.   ….

"Ξέρεις πού θα βρεθώ όταν θα πεθάνω; Στο σαλόνι του πατρικού μου. 
Εγώ, παιδί, θα κάθομαι στο πιάνο και θα παίζω βαλσάκια. 
Ο μπαμπάς θα πιάνει τη μαμά από τη μέση, εκείνη θα διστάζει, ύστερα όμως θα αφήνεται, θα στροβιλίζονται έτσι αγκαλιά, τα φώτα όλα της πόλης μαγικά θα ανάβουν, το χιόνι θα σκεπάζει τις στέγες, χιλιάδες παιδάκια με φανάρια και με τρίγωνα θα ξεχύνονται στους δρόμους, γιορταστικά, χριστουγεννιάτικα, στους αιώνες των αιώνων... "




fb – [2fA]

                                                                       




Share

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου