Στα ακροκέραμα.. "

ΑΚΡΟΚΕΡΑΜΑ

Στην πίσω αυλή με περιμένουν πάντα
οι πιο παλιοί μου φίλοι
Τεράστια η μανόλια και δίπλα μεθυσμένο
το Αιγυπτιακό φούλι
σκεπασμένος μέχρι πάνω ο τοίχος
με κισσό και γιασεμί
Στη σειρά τα σκαμνάκια για τα βραδινά μας
παραμύθια - την ώρα που η κούραση χαλαρώνει
το μυαλό και οι εξωτικές εικόνες του παραμυθά
συνεχίζονται μετά από λίγο στο όνειρο 

Όλα τριγύρω είχαν ψυχή πάλλουσα
και όριζαν τη μικρή κοινωνία μας -
φυτά πουλιά λουλούδια, σκόρπια
ακροκέραμα γεμάτα συμβολισμούς,
μαζί με τις εκμυστηρεύσεις
της σιωπής και τους νυχτερινούς
ίσκιους της παλιάς λάμπας του κήπου,
μας δώριζαν τη βεβαιότητα μιας ελαχίστης
αιωνιότητας, στιγμές
που η ζεστασιά των αισθημάτων τις διαστέλλει
και χωρούν στην αγκαλιά τους από κει και πέρα
όλη τη ζωή

Τα καλοκαίρια πέρασαν, οι μορφές των προσώπων
ατόνησαν και άλλες εικόνες έντονες προστέθηκαν
Η οικειότητα με τον χρόνο όμως, λειτούργησε έκτοτε
αυτόνομα και καθοριστικά·
συχνά ο μικρός μου εαυτός
στις ξαφνικές αποδράσεις του, επιστρέφει
εκστατικός εκεί
στο μισοσκόταδο της αυλής,
χαμογελά, ακούει παραμύθια
και γεύεται τη γαλήνη του παραδείσου…

Μ Ψ

                                                              

Share