"Οι μεταλλωρύχοι.. "

Χόρχε Μπουκάι  -  Από τον "δρόμο των δακρύων"

Αυτή η ιστορία, λένε ότι είναι αληθινή.
Προφανώς, συνέβη κάπου στην Αφρική.

Έξι μεταλλωρύχοι εργάζονται σε μια πολύ βαθιά σήραγγα και βγάζουν ορυκτά από τα έγκατα της γης.
Ξαφνικά, μια κατολίσθηση φράζει την έξοδο της σήραγγας και τους απομονώνει από τον έξω κόσμο.

Μόλις γίνεται αυτό, με μια γρήγορη ματιά, χωρίς να πουν λέξη, εκτιμούν την κατάσταση. 

Είναι όλοι τους πολύ έμπειροι και καταλαβαίνουν αμέσως πως το μεγάλο πρόβλημα θα είναι το οξυγόνο. Αν κάνουν ό,τι πρέπει, τους μένουν τρεις, το πολύ τρεισήμισι ώρες αέρα.

Ο κόσμος απέξω ξέρει πως είναι εκεί εγκλωβισμένοι, μια τέτοια κατολίσθηση όμως, σημαίνει ότι θα πρέπει να ανοίξουν τη σήραγγα από την αρχή, για να κατέβουν να τους βρουν. 

Θα προφτάσουν πριν τους τελειώσει ο αέρας;

Συμφωνούν να κάνουν την ελάχιστη δυνατή σωματική δαπάνη. 

Σβήνουν τις λάμπες που κρατούν και ξαπλώνουν στο πάτωμα χωρίς να μιλάνε.

Βουβοί λόγω της κατάστασης και ακίνητοι μέσα στο σκοτάδι, είναι δύσκολο να υπολογίσουν το πέρασμα του χρόνου. 

Συμπτωματικά, ένας έχει ρολόι με φωτεινούς δείκτες. 

Σ’ αυτόν λοιπόν, απευθύνονται όλες οι ερωτήσεις: Πόση ώρα πέρασε; 

Πόση απομένει;

Ο χρόνος αρχίζει να μακραίνει, τα δύο λεπτά τους φαίνονται μία ώρα. 

Η απελπισία πριν από κάθε απάντηση κάνει ακόμη μεγαλύτερη την ένταση που νιώθουν. 

Ο επικεφαλής των μεταλλωρύχων συνειδητοποιεί πως αν συνεχίσουν έτσι, η αγωνία θα τους κάνει να αναπνέουν πιο γρήγορα κι αυτό μπορεί να τους σκοτώσει.

Δίνει εντολή σ’ εκείνον που έχει το ρολόι, να ελέγχει εκείνος μόνο, το πέρασμα της ώρας. 

Κανένας πλέον δεν θα κάνει ερωτήσεις, θα τους ενημερώνει εκείνος κάθε μισή ώρα.

Ο κάτοχος του ρολογιού μόλις περνάει η πρώτη μισή ώρα, λέει «πέρασε μισή ώρα». 

Ένα μουρμουρητό ακούγεται… Η αγωνία όλων πλανιέται στον αέρα.

Καταλαβαίνει, πως όσο περνάει η ώρα, θα είναι όλο και πιο φοβερό να τους ανακοινώνει ότι πλησιάζει το τελευταίο λεπτό. 

Χωρίς να το συζητήσει με κανέναν, αποφασίζει πως δεν τους αξίζει να βασανίζονται έτσι, μέχρι να πεθάνουν.
Την επόμενη φορά που τους ανακοινώνει τη μισή ώρα, έχουν στην πραγματικότητα περάσει 45 λεπτά.

Αφού βλέπει ότι πέτυχε το τέχνασμα, την τρίτη ενημέρωση την κάνει μία ώρα μετά. 

Τους λέει: «πέρασε άλλη μισή ώρα…» 

Οι άλλοι πέντε πείθονται ότι έχει περάσει συνολικά μιάμιση ώρα, και μάλιστα σκέφτονται πόσο μακρύς τους φαίνεται ο χρόνος.

Έχουν όμως ακόμα χρόνο. Ελπίζουν.
Μόνο ο μεταλλωρύχος με το ρολόι γνωρίζει πόσο έχουν ελαττωθεί οι ελπίδες τους, να τους προλάβουν ζωντανούς

Στο μεταξύ, η ομάδα που επιχειρεί το έργο της διάσωσης ξέρει σε ποιον θάλαμο έχουν παγιδευτεί και ξέρουν επίσης, ότι θα είναι πολύ δύσκολο να φτάσουν εκεί πριν περάσουν τουλάχιστον τέσσερις ώρες.

Φτάνουν τελικά, μετά από τεσσερισήμισι ώρες. 

Φοβούνται πως θα βρουν τους έξι μεταλλωρύχους νεκρούς.

Βρίσκουν όμως ζωντανούς τους πέντε.

Ο ένας που πέθανε από ασφυξία, ήταν εκείνος που είχε το ρολόι.

awakengr – [2fA] 

                                                                                  

Share