"Όλα για το καλό σου.. "

"Ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου"
-  ένα παραμύθι από τη μακρινή Ινδία

Μια φορά και έναν καιρό ήταν ένας αυτοκράτορας, που είχε διαλέξει σαν προσωπικό του σύμβουλο ένα πολύ σοφό γέροντα.

Ο γέροντας αυτός όμως, είχε και ένα μεγάλο ελάττωμα, συνεχώς επαναλάμβανε σε κάθε περίσταση, "ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου, ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου…

Ο αυτοκράτορας, παρόλο που το "ελάττωμα" του σοφού τον εκνεύριζε, τον κρατούσε κοντά του, γιατί οι συμβουλές και η σοφία του, του ήταν πολύ χρήσιμα και γι’ αυτό τον λόγο, τον έπαιρνε πάντα μαζί του, ειδικά όταν απομακρυνόταν από το παλάτι.

Μια βροχερή μέρα, ο αυτοκράτορας αποφάσισε να καλλωπιστεί και ζήτησε από τον κουρέα να τον ξυρίσει και να του κάνει μανικιούρ. 

Την ώρα όμως που ο κουρέας του περιποιόταν τα νύχια, ακούστηκε ένας κεραυνός τόσο δυνατός που ο αυτοκράτορας και ο κουρέας ξαφνιάστηκαν και ο κουρέας έκοψε το μικρό δαχτυλάκι του αυτοκράτορα…

Κραυγές, πόνου και θυμού κυρίευσαν τον αυτοκράτορα που έπεσε πάνω στον κουρέα με μεγάλη οργή: "Γρήγορα στην φυλακή, ανάξιε, έκοψες το δάχτυλο του αυτοκράτορα, θα σαπίσεις μέσα στην φυλακή για τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής σου!" 

Τότε επενέβη ο σοφός γέρος και άρχισε πάλι να επαναλαμβάνει: "ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου, ότι σου συμβαίνει είναι για το καλό σου… "

Ο αυτοκράτορας γεμάτος οργή, φώναξε: "Φτάνει πια και με τις δικές σου ανοησίες, σε βαρέθηκα, άντε κι εσύ στην φυλακή, να ακούς μόνος σου τις βλακείες σου μέχρι το τέλος της ζωής σου!" 

Την επόμενη μέρα ο αυτοκράτορας, αποφάσισε να πάει κυνήγι στο δάσος, όμως ξεμάκρυνε από τη φρουρά του και βρέθηκε μόνος του, μια και είχε φυλακίσει τον γέροντα σοφό, που συνήθως τον ακολουθούσε παντού. 

Ξαφνικά τον περικύκλωσαν οι πολεμιστές-αιρετικοί της θεάς Κάλι, τον συνέλαβαν και ήταν πολύ χαρούμενοι που βρήκαν ένα θύμα για να θυσιάσουν στη θεά τους.

Ο αυτοκράτορας, φώναξε, ούρλιαξε, παρακάλεσε, αλλά τίποτα. 

Εκείνοι είχαν αποφασίσει να τον θυσιάσουν στη θεά Κάλι, που ήταν η θεά του κακού και γιόρταζε κείνη τη μέρα. 

Τον έντυσαν λοιπόν με το ειδικό ράσο, τον άλειψαν με το ιερό τους λάδι κι ενώ τον έδεναν στον βωμό, είδαν πως του έλλειπε το μικρό του δαχτυλάκι. 

Δεν ήταν δυνατόν να θυσιάσουν στη θεά τους κάποιον που δεν ήταν αρτιμελής, θα ήταν μεγάλη ασέβεια. 

Έτσι τον άφησαν να φύγει…

Ζαλισμένος ο αυτοκράτορας, στο δρόμο του γυρισμού κατάλαβε πως ο σοφός γέροντας είχε δίκιο και ευτυχώς που σε εκείνο το ατύχημα, του είχε κόψει ο κουρέας το δάχτυλο και έτσι σώθηκε η ζωή του. 

Καλύτερα ζωντανός και με ένα δάχτυλο λιγότερο, παρά νεκρός!

Φτάνοντας στο παλάτι, πήγε αμέσως στις φυλακές, ελευθέρωσε τον κουρέα και μετά πήγε στον σοφό γέροντα, μπήκε στο κελί τον αγκάλιασε και του είπε: 

- Φίλε μου, συγχώρεσε με, για το κακό που σου έκανα, τι τυφλός που ήμουν! 

Με συνέλαβαν οι αιρετικοί της θεάς Κάλι και ενώ ήταν έτοιμοι να με θυσιάσουν, είδαν πως μου έλειπε το μικρό μου δαχτυλάκι και έτσι με άφησαν να φύγω. 

Είχες δίκιο, λοιπόν! Ότι μας συμβαίνει είναι για το καλό μας! 

Όμως για σένα, που κλείστηκες στη φυλακή, πού είναι το καλό;

Ο γέροντας κοίταξε τον αυτοκράτορα και του απάντησε: 

- Μα είναι φανερό εξοχότατε, εάν δεν με είχατε φυλακίσει, θα ήμουν και σήμερα μαζί σας στο δάσος και σε εμένα δεν λείπει κανένα δάχτυλο!... 

tilestwra – [2fA]

Share