"Πεντηκοστή "

 

Paul Evdokimov
[Από "Το Άγιο Πνεύμα στην Ορθόδοξη Παράδοση"
εκδ. Ίδρυμα ο Ευαγγελιστής Μάρκος, Θεσσαλονίκη 1991]

Η Τριαδική οικονομία του μυστηρίου της σωτηρίας

Η Εκκλησία είναι θεμελιωμένη ταυτόχρονα πάνω στη θεία Ευχαριστία και στην Πεντηκοστή. Ο Λόγος και το Πνεύμα, «αι δύο χείρες του Πατρός», κατά την έκφραση του Αγίου Ειρηναίου, είναι αδιαίρετοι στην ενέργειά Τους, που αποκαλύπτει τον Πατέρα, και εν τούτοις άρρητα διακρινόμενοι.

Το Πνεύμα δεν είναι υποταγμένο στον Υιό, δεν είναι έργο του Λόγου, είναι ο άλλος Παράκλητος, όπως το λέει ο Άγιος Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός: «Είναι ο άλλος Παράκλητος, σαν να ήταν ένας άλλος Θεός».

Στις δύο οικονομίες, του Υιού και του Πνεύματος, βλέπομε την αμοιβαιότητα και την αλληλοσυμπλήρωση, αλλά η Πεντηκοστή δεν είναι μια απλή συνέπεια ούτε μια συνέχεια της Ενσαρκώσεως.
Η Πεντηκοστή έχει όλη την αξία της καθεαυτή, είναι η δεύτερη πράξη του Πατρός ο Πατήρ αποστέλλει τον Υιό και τώρα αποστέλλει το Άγιο Πνεύμα.
Όταν τελειώνει την αποστολή Του, ο Χριστός επανέρχεται προς τον Πατέρα, για να κατεβεί προσωπικά το Άγιο Πνεύμα.

Ο Άγιος Συμεών ο Νέος Θεολόγος υπογραμμίζει τον προσωπικό χαρακτήρα της αποστολής του Αγίου Πνεύματος: «Το Πνεύμα το Άγιον, ... ουχ ως μη θέλον πεμπόμενον ή διανεμόμενον, αλλ' ως δι' ενός της Τριάδος, αυτού του Υιού, τα τω Πατρί δοκούντα ως οικεία θελήματα εκπληρούν».
Ταυτόχρονα μας παρηγορεί για την ορατή απουσία του Χριστού.
Η λέξη Παράκλητος σημαίνει «αυτόν που καλείται κοντά μας», αυτόν που βρίσκεται «στο πλευρό μας» ως υπερασπιστής μας, συνήγορος και μάρτυρας της σωτηρίας που μας έδωσε ο Χριστός.

Η Πεντηκοστή εμφανίζεται ως το έσχατο τέλος της τριαδικής οικονομίας του μυστηρίου της σωτηρίας. Ακολουθώντας τους Πατέρες μπορούμε να πούμε επίσης ότι ο Χριστός είναι ο Μέγας Πρόδρομος του Αγίου Πνεύματος. Ο Άγιος Αθανάσιος γράφει: «Διά τούτο ο Λόγος και Υιός του Πατρός ενωθείς σαρκί, γέγονε σαρξ, άνθρωπος τέλειος, ίνα οι άνθρωποι ενωθέντες Πνεύματι, γένωνται εν Πνεύμα. Αυτός ούν εστι Θεός σαρκοφόρος, και ημείς άνθρωποι πνευματοφόροι».

Κατά τον Άγιο Συμεών τον Νέο Θεολόγο, «αυτό ήταν ο σκοπός και το τέλος όλης της ενσάρκου οικονομίας του Χριστού, δια να λάβουν Πνεύμα Άγιον εις τας ψυχάς τους, εκείνοι όπου πιστεύουν εις αυτόν».
Επίσης ο Νικόλαος Καβάσιλας γράφει: «Τι γαρ το έργον και αποτέλεσμα των του Χριστού παθών και έργων και λόγων; Ει τις προς αυτά θεωρεί, ουδέν έτερον ή η του Αγίου Πνεύματος εις την Εκκλησίαν επιδημία».
Ο ίδιος ο Κύριος λέει: «συμφέρει υμίν ίνα εγώ απέλθω ... και εγώ ερωτήσω τον Πατέρα και άλλον Παράκλητον δώσει υμίν» (Ιωάν. 14,16).

Έτσι η Ανάληψη του Χριστού είναι η κατ' εξοχήν επίκληση, γιατί είναι θεία»· ο Υιός παρακαλεί τον Πατέρα να στείλει το Άγιο Πνεύμα και εις απάντηση αυτής της παρακλήσεως, ο Πατήρ στέλνει το Πνεύμα και πραγματοποιεί την Πεντηκοστή.
Η ολοκληρωμένη αυτή θεώρηση των οικονομιών δεν ελαττώνει καθόλου τον κεντρικό χαρακτήρα του απολυτρωτικού έργου του Χριστού, της θυσίας του Αμνού, αλλά προσδιορίζει την προοδευτική τάξη των γεγονότων και δείχνει τον Υιό και το Πνεύμα, καθένα ιδιαίτερα στην προσωπική Του μεγαλοπρέπεια και διάσταση, καθένα στην υπηρεσία του άλλου σε μια αμοιβαία λειτουργία που συμπίπτει με τη Βασιλεία του Πατρός.

Κατά την εγκόσμια αποστολή του Χριστού, η σχέση των ανθρώπων προς το Άγιο Πνεύμα πραγματοποιείται μόνο δια του Χριστού και εν τω Χριστώ.
Αντίθετα μετά την Πεντηκοστή, η σχέση προς τον Χριστό επιτυγχάνεται μόνο δια του Αγίου Πνεύματος.

 

myriobiblos - 2fA

                                            

Share