- Μάσιμο Ρεκαλκάτι
[Ποιμαντική Σκέψη της εβδομάδος]
Ασφαλώς, ο ομηρικός Τηλέμαχος περιμένει να δει στον ορίζοντα τα ένδοξα πανιά
του νικηφόρου στόλου του πατέρα-ήρωα.
Όμως ο πατέρας που θα ξαναβρεί, θα είναι ένας ρακένδυτος πλάνης, ένας ανέστιος.
Στο σύμπλεγμα του Τηλέμαχου δεν χρειάζεται να αποκατασταθεί
η εξαφανισμένη κυριαρχία του πατέρα-αφέντη.
Το αίτημα για πατέρα, κομβικό στη δυσφορία της νέας γενιάς, δεν είναι αίτημα
ισχύος ή πειθαρχίας, αλλά μαρτυρίας.
Στο προσκήνιο δεν υπάρχουν πια πατέρες-αφέντες, αλλά μόνο η αναγκαιότητα
πατέρων-μαρτύρων.
Το αίτημα για πατέρα δεν αφορά πλέον πρότυπα, δόγματα,
μυθικούς και αήττητους ήρωες, ακλόνητες ιεραρχίες, δυναστική και πειθαρχική
εξουσία, αλλά για πράξεις, επιλογές και πάθη, που μπορούν να γίνουν μαρτυρία
για το πώς μπορεί κανείς να σταθεί στον σημερινό κόσμο με επιθυμία και
ταυτόχρονα με ευθύνη.
Ο πατέρας που επικαλούμαστε σήμερα, δεν μπορεί να είναι
αυτός που έχει τον τελευταίο λόγο στη ζωή και στον θάνατο, στην έννοια του
καλού και του κακού, παρά μόνο ένας πατέρας ριζικά εξανθρωπισμένος, ευάλωτος,
ανίκανος να πει ποιο είναι τελικά, το νόημα της ζωής, αλλά ικανός να δείξει
μέσα από τη μαρτυρία του προσωπικού του βίου, ότι η ζωή μπορεί να έχει νόημα.
πΖ – 2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου