Φρίντριχ Νίτσε - Πρέπει να μάθουμε να αγαπάμε
[Ποιμαντική Σκέψη της εβδομάδος]
Με τη μουσική, μας συμβαίνει το εξής: πρώτα-πρώτα πρέπει να μάθουμε να ακούμε
ένα θέμα, μια μελωδία, να τη διακρίνουμε με την ακοή, να την απομονώνουμε και
να την οριοθετούμε ως ζωή δι’ εαυτήν, ύστερα χρειάζεται κόπος και καλή θέληση
για να την ανεχθούμε, παρά το ότι ξενίζει, υπομονετικότητα απέναντι στην όψη
και την έκφραση της, και πραότητα απέναντι σ' ό,τι παράξενο έχει.
Στο τέλος έρχεται μια στιγμή που την έχουμε συνηθίσει, που
την περιμένουμε, που καταλαβαίνουμε ότι θα νιώθαμε την έλλειψή της αν έλειπε·
από κει και πέρα δεν παύει να ασκεί πάνω μας τον εξαναγκασμό και τη μαγεία της,
ώσπου να μας κάνει ταπεινούς και συνεπαρμένους λάτρεις της, που δεν επιθυμούν
τίποτα καλύτερο στον κόσμο, εκτός απ' αυτήν και μόνον αυτήν.
Αυτό όμως δεν μας συμβαίνει μόνο με τη μουσική: με τον ίδιο
τρόπο έχουμε μάθει να αγαπάμε όλα τα πράγματα που αγαπάμε τώρα.
Στο τέλος ανταμειβόμαστε πάντα για την καλή θέλησή μας, για την υπομονή μας,
για την επιείκεια μας και για τη γλυκύτητά μας απέναντι σ' αυτό που είναι ξένο,
καθώς αυτό βγάζει σιγά σιγά το πέπλο του και παρουσιάζεται σ' εμάς ως
καινούργια και ανείπωτη ομορφιά.
Αυτό είναι το ευχαριστώ του για τη φιλοξενία μας.
Ακόμη κι εκείνος που αγαπά τον εαυτό του, το έχει μάθει αυτό με τον ίδιο τρόπο:
δεν υπάρχει άλλος.
Πρέπει να μάθουμε ακόμη και την αγάπη.
pZ –
2fA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου