- Από το Γεροντικό
Ένας μοναχός φύτεψε μια ελιά και άρχισε να προσεύχεται γι’ αυτήν…
Και ο Κύριος έστειλε βροχή στη γη.
Όταν το δέντρο ήταν κορεσμένο με υγρασία, ο μοναχός είπε…
- Και τώρα, Κύριε, Σου ζητώ να στείλεις πολύ ήλιο.
Το δέντρο μου χρειάζεται ζεστασιά!
Και ο Κύριος έστειλε τον ήλιο.
Το δέντρο μεγάλωσε.
Ο μοναχός όμως, συνέχισε να προσεύχεται γι' αυτό…
- Κύριε, δώσε και λίγο παγετό για να ενισχυθούν οι ρίζες και τα κλαδιά του.
Ο Κύριος έστειλε τότε παγετό, και το δέντρο ξεράθηκε.
Ο μοναχός ήταν πολύ αναστατωμένος...
Πήγε σε έναν άλλο μοναχό, για να μοιραστεί τη θλίψη του.
«Έχω κι εγώ μια ελιά, κοίτα...» του είπε ο άλλος μοναχός.
«Το δέντρο μου έχει μεγαλώσει όμορφα. Αλλά προσευχήθηκα
διαφορετικά.
Είπα στον Θεό, ότι Εκείνος είναι ο Δημιουργός αυτού του δέντρου και ότι ξέρει
καλύτερα από μένα τι χρειάζεται για να αναπτυχθεί φυσιολογικά.
Απλώς ζήτησα από τον Θεό, να το φροντίσει...»
Αιώνιο μάθημα αυτό!
Μην ζητάμε στην προσευχή μας τίποτα... παρά μόνο την σωτηρία την δική μας και
των συνανθρώπων μας.
Ο Κύριος γνωρίζει τις ανάγκες μας και τι μας ωφελεί...
Ας Τον εμπιστευτούμε και Εκείνος θα μας δώσει, σύμφωνα με την καρδιά μας και
την ωφέλειά μας...
2φΑ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου