"Στη μνήμη Χατζηγεώργη "

ΓΙΟΡΤΗ ΚΑΙ ΛΕΙΠΕΙΣ

Γιορτή σου σήμερα, γεννήθηκε  η Άνοιξη
θα λουλουδιάσουν οι κήποι κι οι καρδιές
και λείπεις…

Σύννεφο ήσουν περαστικό
στον ουρανό του απομεσήμερου
σχήμα συμβολικά βυζαντινό
σε σθένος και εμπνεύσεις
τραγούδια ύμνους και ψαλμούς
με οραματισμούς πέρα από οριοθετήσεις
και αετίσια κοφτερή θωριά
στα ονειρικά αιθέρια περίπολα σου

για θαύματα μιλούσες και προσδοκίες γενεών
για παραδόσεις και ανάσταση ονείρων
σαν το βλαστάρι που στρέφεται στον ήλιο
για χάδι πρωινό
ή σαν τη γέρικη ιτιά που ψιθυρίζει προσευχές
στη μοναξιά της
- ρίζες πίστης, πολλή ελπίδα
και φυλλωσιές αγάπης…

Στην τροχιά που ακολουθούσες
στους δρόμους τους μοναχικούς
ίσκιος κι ανάσα στην ιδρωμένη ανηφοριά
στάλες δροσιάς μελωδικές στις κλίμακες
της αγρυπνίας κι άπλωνες
παρηγοριά στον αδερφό το δάκρυ σου
ψιλόβροχο
στο πονεμένο μάγουλο του

σύννεφο ήσουν άπιαστο περαστικό
και φύσηξε τ’ αγέρι κι έφυγες
σε άλλους ουρανούς γιορταστικούς
ταξίδι μακρινό και τελευταίο
σ’ ένα αύριο ειρηνικό
κι απάνεμο.

Μ Ψ

                                         

Share